Pressan - 17.03.1994, Blaðsíða 12

Fæ hausverk
af rauðvíni o
i magann a
jr m
LÁRA V. JÚLÍUSDÓTTIR, lögfræðingur ASÍ, geymir vínið í skáp í
kjallaranum innan um annað sem ekki er beint til daglegs brúks.
Vínbirgðir Láru V. Júlíusdóttur, lögfræðings ASÍ, fara vel í skáp
í kjallaranum innan um annað geymsludót sem ekki er til dag-
legs brúks. „Ég er hvorki hvítvíns- né rauðvínsmanneskja,"
upplýsir hún, „því ég fæ í magann af hvítvíni og hausverk af rauð-
víni." Hún segist heldur engin fagmanneskja um vín. „Það eina sem
keypt er endrum og sinnum inn á heimílið er bjór." Og eins og sjá
má er það hinn þýskættaði Löwenbráu sem fellur í kramið. Allt hitt
segir hún meira og minna safn frá umliðnum árum sem sér hafi
áskotnast í jólagjöf eða á fertugsafmælinu.
„Við leggjum ekki upp úr víni á heimilinu," segir hún, en viður-
kennir þó að það komi fyrir að annað en bjór sé innbyrt, þá sérstak-
lega í tengslum við árshátíðir og önnur slík tækifæri.
Ilmurinn

úr eldhúsinu...
Eg hef lengi verið að velta því
íyrir mér hver munurinn er á
ilminum úr eldhúsinu og
matarlykt. Er það ekki það sama?
mundu margir spyrja. Nei, það er
ekki það sama. Vont ilmvatn úr til-
búnum, verksmiðjuffamleiddum
ilmefnum er ekki það sama og dýr-
indis ilmur af göfugu ilmvatni úr
blómum
náttúrunnar. Ég held að þetta sé
einnig spurning um efhaffæði, sem
ég er þó ekki sérlega ffóð um. En
öll hráefni gefa ffá sér lykt eða ilm
þegar þau komast í samband við
hita; kjötið, fiskurinn, grænmetið,
olían eða smjörlíkið sem við not-
um í matargerðina, kryddjurtirnar,
blöndun tveggja eða fleiri hráefna
sem dregur ffam eiginleika/óeigin-
leika efnanna o.s.ffv. Matur getur
verið vondur, góður, sæmilegur
eða hlutlaus. Djúpsteikingarlykt er
ekki sérlega góð en ilmandi pott-
réttur með kryddjurtum þar
sem ilmurinn stíg-
ur upp úr pott-

rrM : POTTAGALDRAR
ÞORISDOTTIR
ínum gefur
frá sér
s 1 í k a
angan að
bragð-
laukarnir
o g
ímynd-
un okkar
örvast og
við fyll-
umst eftir-
væntingu.
Það er eins og
ilmur sé léttari og
fíngerðari orka en
matarlykt. Hinn ósýnilegi
ilmur, göfug orkan, teygir sig og
smýgur til allra og gerir engan mun
á réttlátum og ranglátum. Allir
njóta hans. Ég vildi að peninga-
flæði jarðarinnar virkaði eins og
ilmurinn; að allir fengju nægju
sína. Eru ekki annars peningakeðj-
urnar vísir að slíku flæði? Svo kem-
ur „stóri bróðir“ með vöndinn og
segir „þú átt enga peninga skilið, ég
á þá alla“. Gleymum því ekki að
peningar eru orka, orkuflæði sem
við getum umbreytt í neikvæða
orku með t.d. dópsölu eða braski
svo og jákvæða orku þegar við
greiðum reikninga okkar með
góðu og sáttu hugarfari eða gefum
til bágstaddra af fúsum og ffjálsum
vilja.
En förum nú út að versla og
kaupum eitthvað gott í matinn og
dekrum við okkur um helgina með
kertaljósum og viðeigandi.
Nautnin mín...
... þessa dagana er aðfara í sund þrisvar í
viku. Ég syndi þrjá til fjóra kílómetra
hverju sinni og það er andlegl og líkamlegt
kikk. í kjölfarið fylgir mikil sœluendorfín-
nauln. Ég vona að þetta gefi ekki þá mynd
afmér að ég sé íþróttafrík.
Sigurður Hróarsson
leikhússtjóri

Kolaður karfi að hætti
Suðurríkjabúa
Til að matreiða þennan rétt
verðum við að nota óhúðaða gegn-
heila stálpönnu þar sem mikill hiti
leikur aðalhlutverkið. Hafið lok við
höndina ef kvikna skyldi í fiskin-
um!
Hráefhi: 6 karfaflök, snyrt og
roðlaus, Kreóla-kryddblanda,
ósaltað smjör eða smjörlíki, 1/2
bolli af ferskum sítrónusafa, salt og
2 tsk. svartur pipar.
Hitið u.þ.b. 250 g af smjörinu
eða smjörlíkinu á annarri pönnu
en fiskurinn verður steiktur á. Bæt-
ið út í sítrónusafanum, u.þ.b. msk.
af Kreóla-kryddinu, piparnum
og dálitlu salti.
Blandið vel saman.
Kælið þar til volgt. Hitið
þurra stálpönnuna á
miklum hita. Veltið
kolaflökunum upp úr
smjörsósunni og steik-
ið hvert flak fýrir sig
þar til þau verða vel
dökk, koluð. Setjið á
diska og haldið heitu.
Þegar öfl flökin hafa ver-
ið steikt er pannan
hreinsuð með
áhöldum, sett
aftur á hitann
og restin af
smjörsósunni
hituð vel þar til
hún verður dálítið dökk eða koluð
og hellt yfir hvert flak. Borið fram
með sítrónubátum. Óvenjulegur
réttur en spennandi að prófa.
Kvenna-
ksmokkurinn,
hvað er nú
það?
arga fýsir að vita hvað fyrir-
bærið kvennasmokkur er. Enn
hefur hann ekki borist til ís-
lands en er um þessar mundir að ná nokkurri
útbreiðslu í Bandaríkjunum og í nokkrum Evrópuiöndum. Af um-
fjöllun um kvennasmokkinn í erlendum tímaritum að dæma virð-
ist hann áþekkur þeim sem kenndur hefur verið við karlmanninn.
Jafnvel betri. Hann er stærri og lengri og þó nokkuð öruggari,
allt að tvisvar sinnum. Öryggi kvennasmokksins er nánast eins
og best verður á kosið, eða 98,8%, á meðan karlasmokkurinn er
talinn 95-97% öruggur. Öryggið er jafnt gegn þungun, kynsjúk-
dómum og síðast en ekki síst HlV-veirunni.
Kvennasmokkurinn er reyndar það miklu öflugri á alla vegu
en karlasmokkurinn að einhver orðaði það svo að væri hann
blásinn upp yrði hann örugglega á stærð við Hindenburg-loftfar-
ið.
Kvennasmokkurinn hefur fengið heitið Reality. Hann er ein-
nota, lyktarlaus og sem sniðinn fyrir leggöngin. Hann lítur út eins
og plastpoki á milli tveggja hringja og þykir helst minna á fiski-
net. Innri hringnum, sem í raun er akkerið, er komið fyrir uppi í
leggöngunum. Ytri hringnum er komið fyrir utan við leggöngin;
hylur kransinn. Mörgum þykir það ekki beint kynæsandi en þó
ekki alveg „turn off" heldur. (Þetta er allt spurning um ímyndun-
arafl.)
Sagt er að hægt sé að koma smokknum fyrir jafnauðveldlega
og túrtappa. Leiðbeiningarnar eru eitthvað á þessa leið: „Reynið
að standa með annan fótinn uppi á stól ellegar sitja með fæturna
gleiða. Þrýstið á innri hringinn með þumal- og baugfingri annarr-
ar handar... alveg upp í leggöngin.
Vafalaust á kvennasmokkurinn eftir að verða jafnumdeildur
og þessi gamli góði, sem sumir karlmenn hreinlega neita að nota
og líkja margir hverjir við það að ætla að njóta rigningar með
regnhlíf. Það vanti hreinlega tilfinninguna, hvort sem maður noti
kvenna- eða karlasmokkinn. Alltént er þetta kvennasmokkur
sem konurnar hafa á sínu valdi hvort þær nota eða ekki.
Munnmök með kvennasmokknum eru sosum í lagi, svo fram-
arlega sem konunni finnst ekki óþægilegt að vera með eins og
baðhengi uppi í sér. Það er þó að minnsta kosti hvorki lykt né
bragð af smokknum þrátt fyrir að hann sé vel smurður. Það þykir
þó eiginlega betra að hafa munnmök án smokksins.
Að öðrum kosti sé tilfinningin eins og að liggja í froð-
unni á háflóði.
jm
Kreólasúpa
Hráeftii: Ólífuolía, 1 saxaður
laukur, 2 ferskir chilipiparávextir,
saxaðir án fræja, 2 msk.
,«3# .. hveiti, 2 tsk. tómat-
Pasta> dós af tómöt-
B um, 3^1 bollar af
S! kjúklingasoði, Kre-
óla-kryddblanda, lár-
viðarlauf, tsk. sykur,
yMMgfe| 3 tsk. rifin piparrót,
fersk eða tilbúin
H (Scandia), og u.þ.b.
Ijfy msk. afkryddediki.
Steikið laukinn
og chilipipar-
inn varlega í nokkrar
mínútur án þess að
það brúnist. Bætið
hveitinu út í og
hrærið vel.
Bætið tómat-
maukinu út í
ásamt tómöt-
út í ásamt lárviðarlaufi, einu eð;
tveimur. Saltað og piprað mec
svörtum pipar efitir smekk. Hræric
vel saman og látið
krauma í um 30
mínútur. Síðustu
5 mínúturnar er
piparrótin og
edikið sett út í.
u
A

unum, sem
hafa verið
skornir niður,
svo og safanum. Síð-
an er u.þ.b. 1-2 tsk. af
Kreólakiyddinu bætt
'fii
Wk
'Wm
12B PRESSAN FIMMTUDAGURINN 17. MARS 1994