Tíminn Sunnudagsblað - 24.02.1963, Blaðsíða 11
Og ég sá náttúrlega síðar, að hún
var ekki til frambúðar.
— Heldurðu, að skákmenn nútím-
ans séu betri en þeir gömlu?
— Þeir eru ekki hæfileikameiri, en
þeir ráða yfir meiri tækni. Skákin
er orðin fastmótaðri nú en í gamla
daga, og það er gö-mlu skákmönnun-
um að þakka, því að þekking skák-
manna nútímans byggist á þeim. —
Menn vita betur nú en áður, hvernig
á ekki að tefla.
— Eru möguleikarnir í skák ó-
tæmandi?
— Mér finnst ekkert benda til þess
eins og er, að skákin sé tæmandi eða
verði það í náinni framtíð. En ef svo
ólíklega færi, má náttúrlega stækka
skákborðið og bæta við mönnum —
Árið 1926 bar Capablancka, sem þá
íhafði verið heimsméistari í mörg.ár,
fram tillögu um að stækka borðið
upp í tíu reiti á kant og bæta við
átta mönnum. Hann hélt því fram,
að skákin væri orðin of einföld. En
árið eftir missti hann hehnsmeistara-
titilinn.
— Bobby Fischer sagði, að vestan-
tjaldsmenn gætu ekki unnig á áskor-
endamóti vegna samvinnu rússnesku
skákmannanna, er þetta rétt hjá hon-
um?
— Hann staðhæfir nú svo margt,
sem hann á erfitt með að rökstyðja,
en þó er dálítið til í því, að skák-
menn frá sama landi vinni saman á
mótum, það er ekki nema eðlilegt.
Myndum við ekki gera það sama, ef
við ættum kost á því? — Rússar
kæra sig í rauninni ekkert um þetta,
enda er búið að breyta fyrirkomulagi
áskorendamótanna þannig, að slík
samvinna er útilokuð í framtíðinni.
í framtíðinni munu þeir átta skák-
menn, sem tefla á þessum mótum,
heyja einvígi fyrst. Segjum til dæm-
is, að á slíku móti séu fimm Rússar
og 3 menn annarra þjóða. Eftir fyrstu
einvígisumferðina verða fjórir sigur-
vegarar; þeir heyja síðan einvígi, og
þá eru eftir tveir, sem tefla uni, hver
á að fá áskorendaréttinn. — Einvígi
er sennilega erfiðara en venjulegt
mót; maður er alltaf að kljást við
sama andstæðinginn og getur ekki
hvílt sig á nýjum og nýjum mönnum.
— í einvígi getur mikið oltið á því,
'hvernig maður vinnur skák. Ef mað-
ur til dæmis vinnur skák upp úr
verii stöðu, geíur það haft mjög slæm
áhrif á andstæðinginn og lamað hann.
— Þetta kom greinilega fyrir í ein-
vígi þeirra Botvinniks og Tal. Tal
tókst hvað eftir annað að klóra sig út
úr erfiðri stöðu og vinna eða ná jafn-
tefldi. Botvinnik byggði yfirleitt upp
betri stöðu en Tal, sem notaði minni
tíma. Svo þegar Botvinnik ætJaði að
fara að vinna úr stöðunni, hafði hann
ekki nógan tíma, og Tal var honum
fremri í að skapa flækjur og gerði
honum erfitt fyrir. — Þrátt fyrir
betri stöðu Botvinniks, tókst Tal að
vinna, og þetta hafði þau áhrif á Bot-
vinnik, að hann brotnaði, þegar líða
tók á einvígið.
— Hvernig fellur þér að tefla við
Fischer?
— Mér hefur gengið illa vig hann
upp á síðkastið, en ég er víst ekki
einn um það.
— Er hann eins grobbinn og af er
látið?
— Það er ekki hægt að kalla þetta
grobb í honum. Þessi framkoma er
honum eðlheg. Þegar hann slær fram
fullyrðingum sínum, veit hann ekki
annað en hann sé að segja það. sem
hann hafi leyfi til. En það er óhætt
að segja. að hann er enginn dipló-
mat.
— Þú ert í lögfræðinni. Heldurðu
ekki, að hún taki þig eitthvað frá
skákinni?
— Jú, ég býsi við því
- Það ætti eiginlega að banna
þér að gera annað en tefla.
— Það mætti kannski banna mér
að fara 1 tögfræðina, ef ég vildi það
ekki sjálfur, en ág er ekki svo eld-
heitur skákmaður, að ég láti allt
annað sigla sína leið, líkt og Fischer
geriri Hjá honum kemst enginn hlið-
arhugsun að Hann er eins og hestur
með augnskjói horfir beint fram.
Það segja sumir, að i þessu se nus-
munurinri tólginn á venjulegum
manni og snillingi — og ég verð víst
að sætta mig við það að vera bara
venjulegur maður, úr því sem komið
er.
Birgir.
yr ' l ' ' Kötturinn á Hurðarbaki á Ásum kúrði makindalega úti í
• skemmuglugga og lét sig dreyma yndislega drauma. Þá
i sveit kom þessi sólskríkja fijúgandi inn um opinn gluggann og
settist á kollinn á honum. Og nærstaddur var maður með myndavél. —
Þetta hefur verið hugprúður fugi — eða var hann kannski bara ógætinn?
En óskaddaður slapp hann, því að vesalings kötturinn vissi ekki, hvaðan 6
sig stóð veðrið.
(Ljósm.: Magnús Jóhannsson).
i
T í M I N N
SUNNUDAGSBLAÐ
179