Tíminn Sunnudagsblað - 07.07.1968, Page 9
Kringum Sigríði er allt fullt
af börnum, köttum, glööum lit-
um, leir og málningu. Hún
styttir börnunum á Landspítal-
anum stundir með því að kenna
þeim föndur, og þegar hún kem-
ur heim frá því starfi, fá börn
hennar sjálfrar að vera með
henni í næstum hverju, sem hún
tekur sér fyrir hendur.
Það mætti ætla, að þá fyndist
henni nóg komið og væri ekki
hæna að sér frændbörnin líka.
En það gerir hún, kennir þeim
að búa til úr eggjakössum og
eplabréfi blóm, sem eru fallegri
en páskaliljur, og fyrir jólin býð
ur hún þeim að baka með sér
dularfullar smákökur.
Barngóðar konur eru oft fús-
ar að eyða ævi sinni til þess að
hlynna að öðrum og gera engar
kröfur sjálfum sér til handa. En
Sigríður á sér metnað og mótað-
ar óskir. Hana langar að mála
myndir, og þar sem guð hefur
gefið henni slatta af skipulags-
gáfu, tekst henni nú orðið að
finna sér fiesta daga tíma til
þess. Og við óskum henni góðs
gengis á listabrautinni.
(F. v.: Karl, Vera, Sigríöur, GuðríS-
ur, Björn).
í SÍNU LITLA HÚSI
Ljósmyndir: Gunnar.
• • • • •
Heimsótt Sigríður Björnsdóttir
Þegar gengið er um göturnar í
elzta hluta Reykjavíkur er á ein-
um stað gluggi með hvítri blæju
fyrir. Oftar en ekki gægist und-
an blæjunni kolsvartur, aggalítill
ketlingur. Litla stýrið deplar aug-
unum teprulega, vegfarandinn
staldrar við til að horfa ofurlít-
ið betur á hnoðrann og veit varla
fyrr en hann hefur lyft hendinni
upp að rúðunni í hurðinni til að
banka.
Oftast áttar hann sig á síðustu
stundu, það er auðvitáð ekkert vit
í að fara að sníikja kettling, þegar
máður á heima á þriðju
hæð í blokk — það yrði þokkalegt
fjaðrafok hjá nágrannafrúnum, ef
kattarhlandslykt fyndist í stiga-
ganginum.
En viist hefði það verið gaman,
og það liggur við að hann öfundi
fólkið í þessu gamla, litla husi, og
sé hann blaðamaður, þá stenzt
hann trauðla freistinguna heldur
ban'kar kröftugliega og treður sér
inn.
Húsið or fjörutiu til fimmtíu ára
gamalt og flestir hefðu haldið, að
inni fyrir byggi aldrað fólk. Þarna
hefðu hjartahrein, gömul hjón get-
að alið upp bíu börn og tuttugu
barnabörn og farið fjórbánþúsund
sinnum saman í rúmið og hellt
áttatíuþúsund sinnum upp á
könnuna. Andrúmsloft hússins
kynni að vera óbreytt síðan fyrir
kreppu, sömu vetnis og súrefnis-
sameindirnar hefðu ár eftir ár
T I M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ
513