Tíminn Sunnudagsblað - 11.05.1969, Blaðsíða 12
Einn Birtingaholtsmanna er
Helgi Haraldsson á Hrafnkelsstöð-
urn. raunar hér um bil hreinrækt-
aður, því að móðir hans var dótt-
ir Helga í Birtingaholti, en faðir
hans bróðursonur hans. Þó er það
ekki fvrir sakir ætternis, að við
höfum stefnt Helga til okkar í dag,
Már hlýðir frásögn
Helga Haraldssonar
ð Hrafnkelsstöðum
— fyrri hluti
„Vlð frændor höfom verlð kallaðlr
Þingeyingar Suðurlands', segir Helgl
í fornfoótaienmituim og sögu
landisins er fátt mdfeilvægt, seim
hononm er efkfci tdlltækt, ef eftir er
leitað, og Njódu feairnn harnn utam að
eirns og prestiurinin faöir vorið og
meðlh j á'lpariinin útgönigiulbænina.
— Seigðu oklkuir eitthvað uim
Biridmigahodtisættiinia, seigjuim við,
Laimgholti, ge'kik að eiga Katrínu
Edrik'Sdóttur firá Reyfk'jum á S'keið-
uim. Þær hatfa MkHega blandazt
nokkuð vel. Meiira vi'l ég eklki segja.
— Þú feammast við það úr Njáíu,
að þedr munu lýðsr löndum ráða,
er útsOcaiga áður of byggðu. Og
eins oig þú veizt, lögðu Gýðiinigar
„Þau eru hreint ekki nein hænsna-
prik bygghariögin fyrír austan"
En verður ei af skafið, Símon knútur og Arni beiskur voru Hreppamenn
heldur kemur hitt til, að hann er
einn dæmigcrðasti fulltrúi gróinn-
ar bændamenningar, víðlesinn og
fjölfróður og mikill sögumaður —
stálslegnari í íslenzkum bókmennt-
um en margur lærður bókmennta-
fræðingurinn og fylgist af sívak-
andi áhuga með öllu nýju, sem
fram kemur, hvort sem honum lík-
ar það vel eða illa. Hann virðist
ekki ætla að ná þeim aldri, að
hann hætti að kenna til í storm-
um sinna tíða frcmur en Stephan
G. Stephansson.
þeigair vdlð höfuim lleiitt hann tál sœt-
is og boðið honum yándill.
— EfeOd hef ég á móti þvi að
spjaOfla við yflckuir, en um Biriimga-
hdlitsættina — nei, undan þvd fær-
ist ég. Þaið er elklki á það bætanidi:
Váð Biirtánigahioitismenin höfum ver-
ið kaOl'aðár Þinigeyinigair Suðuriands
og það er víist einmitt ég, sem á
sök á því. Já, ég tefe það aflveg á
mdig. — NÚ, það komu þanna sam-
an tvær Ikiunnair ætfcir, BoOlhoitsælt-
in og NairfaOcynið, þegar langafd
nainini, Maigmiús Andirésson í Syðira-
ísraiefl undir siig með sikáirsfeotun til
þess, að forifeðiuir þeirira áittu lánd-
ið fyirir tvö þúsund árum. Hvemnr
i'g eir það — eiigdð þið, þú og þín-
ir frænduir, ekOoi svipað táflfloall till
Reyfeijavikuir?
— Hirepparmiir eru nú eiklki
neinn útsfloaigi. En tiflfloaOlL tffl Reykija-
viikur? Þaið væri þá Nairfakynið.
— Hvermóig vair þessu annairs va.r
ið?
— Narii sý'sfliuimaður OrmiS'Son
og forfeðuir hains áttu Reyk'javák,
396
T Í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ