Tíminn Sunnudagsblað - 18.05.1969, Síða 18

Seifoss er fiölmennasta sveitaþorp á íslandi. Vöxtur þess og viögangur er háður hraöri lönþróun. Hið sama
er að segja um önnur sunnlenzk þorp. Ef iðnaður eykst þar ekki hröðum skrefum, neyðist næsta kynslóð til
þess að leita brott.
Hví gkyldi eíkfci alþingi afla
sér f jár
og íslenzku kúpurnar rota,
og lofa Okkur aöeins að
eiga það hár,
sem okrarar vilja ekki nota?
Hér er þinigið brýnf á því, að
hingað komiu Gyðmgar, sém
keypfu hár kvenn-a, og þóttj he-ld-
uir lítilsiglt að klippa af sér hiadd-
inin til þess að krækja í nokkrar
krómur. Þorsteini hefur sýnzt
þimgið keáimfllíkt þess hiáttar kvee-
fólki. E-n m-eðif'naim var þessu
kvæði stefint gegn slkáMi a-uðhyggj
uimmair, Eiimairi Bemediktssymi, siean
sjálfuir var einm fossasaGiimm. Ég
h-eyhði liika, að horauim hefði rumm-
ið í skap.
— Eiguan viið þá að lálta Þor-
sbedm Erlimgsson hafa síðasta orð-
ið?
— Það ætti vel við. Orð hiams
eiga ekki síðu-r brýnt eniin'dii til
ókkar miú, hel-dur en þegar þaiu
voru fyrst feidd í stuðla. Saimt
lamgar mág að vífcja aðeins að eimu
altriði, áðu»r em við sTáum botnimm
í þetta. Það eru þorpim sumrn-
lenzku, sem m-ór verður stundum
hiugsað um. Þau em öill umg, nema
Eyrarbafcki og Stofckseyri, og hafa
fcelkið fljótt út taflsverðam vöxt. En
mú sé ég fyrir örðugt tímabil. Það
Fra-mhald á 430 s(ðu.
426
T í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ