Tíminn Sunnudagsblað - 06.07.1969, Blaðsíða 6

breiíbt. Miöskips hefuæ vuaið opin
leet, oig stóð sigliuibré'ð í henmi
miðri. Þ'iiju.r hafa verið yfójr skuit
og etofnd. Áruim toetfuir veirið stumg-
ið úit uim göt á borðstokkuinum,
©n þær haia verið mdOölu færri á
kaupskipuinum eu lanigiskipuinum
©ða þedm farkostuim, stem til hern-
aðar vonu ætilaóir. Að framan hafa
verið þrjár ánar á bakborða og
tvær á stjórnborða, en í skut virð-
iat aðeiims hatfa verið sín árin á
tiivort borð. ElkM bera mema fjögur
atf iþessum sjö götumi það mieð sór,
að í þedm hatfd liedkdð árar að
medinu ráði. Ætla verður, að á
sfliílku skipi hafi verið fáimenn
áhöfn, fjóriæ til sex menn, og hetf-
ur það aðaltega verið í förum með
sbröndum fram og efcki verið notað
á lenigrá.siiglinigu en uim Norðursjó
og Eysbrasalit. Viðir í þetssu skipi
eiru igrannir, og það hetfur sýnifoga
verið haft i hwga, að draga mætti
það yfdr iág eiði millld fjarða og
flljóiba.
Stærra kaupfarið, sem fyrst allra
Skipanna var sett saimam að nýju,
er ihállifiur seytjándd me'tri á terngd
og rúmtega hálfur fimmti metri á
breddd. Kjölur og neðstu umför
©ru úr edik, en etfri hluiti súðar og
borðstokka úr diind og tfuni og mátt-
arvdðdir úr funu. Að því ieyti er það
írábruigðáð öllum öðrum slkipum
frá vikdmigaitímium, að það er þyngra
og stericviðaiðra. Þvd hetfur sýndtega
verið ætiað að þolla þuing'an sjó á
úthöfum. Þar ©ð tfura, sem 'hentaði
til sMpasmíða, var ekki til í dönsk-
um skógum á víkinigiaitímum, verð-
ur að ætia ,að það hafi verið smíð-
að utan Dammerkur, trúlegast í
Suður-Noregi. Af öllu má ráða,
að það hafi verið ætlað tH sigldraga
á þedm leiðum, þar sem mesit var
komiið undir styrbieika og þolá í
þunigum sjó, em síður þurflti um
hditt að hirða, að það riöti grummt
og fiyti vel upp ár e©a auðvelt
væri að draga það á laradi. Og það
er auðráðið, hvert því hiefur verið
æitliað að ’sdigla og þá aftor Ikomdð að
því, sem fyrr var drepið á: Þessi
fcnörr er sú geið sfciþa, sem menn
raotuðu til sliiglimga frá Nore'gi tiil
SfcotÆands, ísiands og Grænlands.
Á slífcum skipum hafa fsl'endinigar
farið yfdir haifið mieð fólk,ifénað og
búsdóð, og á slfcu sfcipi hafa
ístenzlkir liaradfcönnuðir.sáiglt til Vin-
lands.
í sbipastoálanium í HióarskeWu
hiatfa menn þvi í fynsta stoiipti tæki-
færi tSll þess að vdrðia fyrir sér eiran
fcnarra þeirra, sem lamidniám íslemd-
iraga oig Græntendimga og lamdkömm
uiri raorrænna mianma í flomöid
byggðM á.
Nú vM svo til, að í Vestribyggð
á GrænlHandi fundust fyrir nær
fjórum áratuigum Hieifar timbur-
góMs 1 bæjarrúist eiinrai. Þetoa reynd-
uist vera planbar úr skdpi, og hatfa
miemn fcomizt það mæst því að finraa
mieraj'ar um sdiglámigar Græntfendinga
aflílJt fram á þemmian dag. En þessi
flumdur nægir til þess að styrkja
það, siem hér hefur verið saglt:
MdMi þessara gömílu ptanka og við-
anna úr kmerrinum í Hróarskeldu
er sýndiiegur skyMieiki.
Þanmiig bera þessi gömlu skips-
fllök úr HróarskelMutfirði margvís
lleig beð. Þau miinna ofckur á, aö
róstuaaimt var í Danmörku undir
llofc tíundu aldar og firaman af el-
efto öld, og befur þá otft verið
gripið til örþrifaráðá, er máfcill
hásíki vofði yfdr. Óíafur helgi og
Haraldur harðiáði stefndu skipum
síraum að ströndum Danmerkur, og
í einmi herföir sirani tóbst hinum
síðariniefrada að brerana Heiðabæ.
Þá hiefur lika áreiðanllieiga verið
mikil vá fyrii dyrum, er Damir tófcu
það ráð að söfckva skip'um til þess
að varnia óviraunum sdigflinigu inn
fjöiðiinn til Hróarsfcedldu. Og með
kmerrinum góða er oifckur það nú
iagt upp í heradiur, að við getum
gert ofckur fuMa gnein fyrir þvi,
hiverra kosta hetfur verið völ, þegar
ftorfeöur okkar tófcu sig upp og
fliuittust út hámgað um hyddýpishaf.
Við getom séð með eiigim auigum,
hivemdig rými og aðbúraaðd hefur
verið varið á slífcu skipi og lagt
niður fyrir okkuir, hvemig grip'ir,
fóður, vatn og búslóð 'hefrar rúm-
azt þar og hversu margt fólfc hefur
getað búið um sdig, svo að lifvænt
yrðd á nokfkurra vifcna siigMragu.
Margir ístendimgar, sem tál
Kaupmanraahafraar hafa bomið,
hialfa toat iedð sína út í Hróars-
keldu. Þeim mun áredðanlega fara
fjöíllgamdi, ©r það gera á komandi
árum.
(AðalheimdlM: Skalfc).
Fremsf langskipin tvö, síöan ítnerrirnlr og loks ferjan eða hvað kalla ber minnsta skipið. Þeir lilutar skipanna, sem
tekizt hefur að koma samap, eru hér svartir.
582
T í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ