Íslendingaþættir Tímans - 13.07.1971, Blaðsíða 29

gjalda fyrir ótrauða og virka þátt-
töku í félagslífi sveitarinnar langa
hríð. Hún hefur notið aðdáunar
samferðarfólksins fyrir fórnfýsi og
æðruleysi, en gæzka hennar er
endurgoldin í elsku þeirra mörgu,
sem notið hafa vináttu hennar.
Það hefur hún vonandi fundið í
langæjum og þungbærum veikind
um síðustu ára.
Magnús fæddist á Kjarna í
Möðruvallasókn 4. maí 1896. Sig-
urður faðir hans var frá Kamb-
hóli, en móðir hans Margrét Sig-
urðardóttir frá Kjarna. Magnús
ólst upp á Hjalteyri og vandist
ungur hinum ýmsu verkum til
sjós og lands. Stórbúskapur hans
á Björgum er þegar getið. En um
fjölda ára stundaði hann vega-
verkstjórn jafnframt búskapnum.
Stóð Lára þá fyrir búi með dætr-
unum í fjarvistum hans, unz Björn
tengdasonur þeirra fluttist að
Björgum.
Magnús hóf vegaverkstjórn
heimafyrir, en síðar út í frá, á
Lágheiði og í Skagafirði, en lengst
var hann á Hólsfjöllum og loks í
syðsta hluta Suður-Múlasýslu,
milli Breiðdalsheiðar og Lónsheið
ar. Vegirnir, sem hann lagði bera
glöggskyggni hans og verkhyggni
vitni. Reyndist hann í þessu starfi
framúrskarandi heiðarlegur og lag
inn á að teygja úr þeim vegaspott-
um, sem fjárveitingar gerðu ráð
fyrir. Var ég svo lánsamur að vera
sumarlangt með honum á Austur-
landi og kynnast til hlítar störf-
um nágranna míns í Hörgárdal í
þágu hins opinbera á fjarlægum
stöðvum. Urðu mér þar vel kunn-
ar vinsældir hans með öllum góð-
um mönnum. Og raunar síðar, er
ég kynntist Fjöllungum, vegna
prestsþjónustunnar í Möðrudal,
hve hlýjan hug þeir bera til hans,
síðan hann lagði veginn um Mý-
vatnsöræfj og áfram austur Fjöll-
in.
Hin dæmigerða öfund yfir vel-
gengni náungans kom fram í því,
að sveitungarnir í Arnarneshreppi
hafa aldrei metið Magnús á Björg-
um að réttum verðleikum, t.d. hef-
ur hann ekki átt sæti í hrepps-
nefnd. Að sjálfsögðu gilti það hann
einu, en sveitarfélagið missti þar
af manni, sem bar óveniu haldgolt
skyn á verklegar framkvæmdir og
meðferð almannafjár. Auk þess
sem langdvalir í öðrum landshlut-
um gáfu víðsýni í skoðunum og
frjóar hugmyndir í félagslegu til-
liti. — Kunningja okkar Magnúsar
á Suðurfjörðum þótti hann vitna
nokkuð oft til þess, hvernig hlut-
irnir væru i sinni sveit. En það
get ég fullyrt, að það var margt,
sem hann hefði viljað flytja með
sér að austan heim í Hörgárdal-
inn?
Bjargarhjónunum varð auðið
þriggja dætra. Sigríður húsfreyja
á Björgum er elzt, síðan Pálína,
sem gift er Guðmundi Gunnars-
syni bónda á Reykjum í Fnjóska-
dal, en Margrét yngst, hún er bú-
sett á Akureyri, gift Þóroddi Jó-
hannssyni frá Ytri-Reistará. Allir
þeir, sem þekkja systurnar frá
Björgum eru á einu máli um mann
kosti þeirra. Arfur foreldranna
birtist þar í gestrisni og heimilis-
rækt, umhyggjusemj og forsjálni
ásamt með hinni hjartagrónu hlýju
og velvild.
Lára á Björgum hefur átt við
mikið sjúkdómsböl að stríða um
Til ömmu minnar
JÓHÖNNU
BJÖRNSDÓTTUR
Raufarhöfn
á sjötugs afmæli hennar 3.7. 1971.
Heill þér sælli með sjöunda
tuginn,
þín stjarna í verkunum skín,
sem sól yfir heilvita heimi.
Heill er þinn — ávallt huginn,
og sannkölluð fegurð þín sýn.
—- þinni seiglu aldrei gleymi —
Þú horft til baka getur með gleði
og glaðzt yfir ávöxtum verka
þinna,
sem allflest voru unnin af alúð.
— Þó ungur og klökkur
ég kveði,
ég kætist ávallt er fegurð
má finna,
— þín fegurð verður ei keypt
í búð -
Ó, amma, þú ert svo ung
þó ellin baki þér raun,
er finnurðu við hvert fótmál.
Þín fórn — á metskálum er
þung
og heillað getur hraun.
— Svo hrein er þín sál —
Ég þakka þér allt sem þakka ber
þó þori ég vart að mæla,
því þögnin er bezta þökkin.
Því þagna ég nú — til verka fer.
Ég þrái lífið verði sönn
þér sæla.
— skjóllaus er orðinn
klökkvinn —
Kjartan Jónasson.
mörg ár. Þegar þar við bættést að
heilsu Magnúsar fór hnignandi eft
ir bílslys, sem hann lenti í, ákváðu
þau að flytjast á Elliheimilið á Ak-
ureyri. Vinirnir mörgu óska þeim
góðra daga þar og friðsællar og
mildrar elli eftir hinn langa og
giftudriúga starfsdag. Sú von rís
af þökkinni fyrir elskuleg kynni
trúleiks og hinnar góðu voldar.
Ferðirnar suður í Biörg voru
margar. t léttum sporum er fólgin
hin ljúfa minning, sem auðveldað
hefur margn erfiða leið.
Agúst Sigurðsson
frá Möðruvöllum.
ÍSLENDINGAÞÆTTiR
29