Íslendingaþættir Tímans - 13.01.1982, Side 5

það barst út að Helgi Raln Traustason,
kauplélagsstjóri á Sauðárkróki hefði orð-
iöbráðkvaddur á heimili sinu þann dag af
völdum hjartabilunar. Helgi Rafn hafði
ekki svo menn muni verið fjarverandi úr
vinnu vegna veikinda, kom ekki til vinnu
þennan dag, hann hringdi um morguninn
og sagðist liklega ekki koma fyrr en eftir
hádegi, siðar um daginn kom i ljós, að það
hádegi kemur aldrei.
Margur saknar vinar i stað, þar sem
Helgi Rafn var, þvi þau eru ótalin vanda-
málin, sem hann leysti á farsælan hátt,
hvort sem þau tengdust starfi hans sem
framkvæmdastjóra eins af stærri kaupfé-
lögum landsins, eða hvort það var ein-
skær vinargreiði. Sumt er trúlega á fárra
vitorði, þvi hann hafði ekki þann sið að
bera þaö á torg. En sárastur harmur er þó
kveðinn að ástvinum hans, hans trausta
lifsförunaut, Ingu Valdisi og börnunum
fimm, sem nú sjá á bak ástrikum eigin-
manni og föður.
Störf Helga Rafns Traustasonar sem
kaupíélagsstjóra i tæp tiu ár hjá Kaupfé-
lagi Skagfirðinga voru slik, að þar eiga
best við orðin um aö verkið lofi meistar-
ann. Hann var með ólikindum starfsamur
maður, og mun verka hans sjá stað hér i
Skagafiröi um ófyrirsjáanlega framtið,
þvi i hans stjórnartið hefur margt verið
byggt og margt verið bætt hjá Kaupfélagi
Skagfirðinga, þótt honum hafi ekki auðn-
ast aö sjá sinn stærsta draum rætast að
fullu, en það er stórbygging fyrir höfuð-
stöðvar félagsins, sem veriö er að byggja
hér á Sauðárkróki og á að hýsa aðalversl-
un og skrifstofur þess i framtiðinni.
En við sem eftir stöndum, starfsmenn
og félagsmenn Kaupfélags Skagfiröinga
megum ekki leggja árar i bát, þrátt fyrir
þetta mikla áfall, það hefði ekki verið i
anda Helga Rafns. Við heiðrum best
minninguna um góðan dreng og félaga og
mikilhæían forustumann með þvi að
reyna að halda uppi merkinu, sem hann
bar svo glæsilega og halda áfram þvi
starfi, sem hann leiddi fyrir okkur.
Röksemdir lifs og dauöa skiljum við
ekki, og orð eru litilfjörleg þegar sorgin
knýr jafn hastarlega að dyrum og hún
hefur nú gert hjá Ingu Valdisi og börnum
hennar fimm. Ég bið þvi þann, sem ræður
rökum lifs og dauða að styðja hana og
börn hennar i raunum þeirra.
Þorkell
+
Svo örstutt er bil
milli bliðu og éls.
og brugðist getur lánið
frá niorgni til kvelds.
Þessi hin sönnu orð Ur hinum gull-
fallega sálmi komu mér ihug þegar frétt-
islendingaþættir
in um lát frænda mins, Helga, barst til
Bolungarvikur siðdegis mánudaginn 21.
des. sl.
Og þó hátið ljóss og friðar færi i hönd
dimmdi yfir við þessa frétt, myrkrið og
kuldinn sem fyrir var gerðust áleitnari og
þrengdu að. Sagt er að vegir guðs séu
órannsakanlegir, og með þessari ákvörð-
un að kalla nú burt þennan góða dreng i
blóma lifsins birtist okkur enn einu sinni
sönnun þessara orða.
Ekki verður hér rakinn æviferill eða
störf Helga, aðeins örfá kveðjuorð. Helgi
hefur sjálfur með störfum sinum og fram-
komu allri markað þau spor meðal sam-
tiðarmanna sinna, sem hvað best geyma
og varðveita minningu hans um ókomin
ár.
Auðvitaö er það svo þegar mannkosta-
maður, sem Helgi var.erhriftnn burt með
skyndingu, þá vefst manni tunga um tönn,
tregi og söknuöur herja á og minningar
allar ijúfar sækja að.
Fyrir mér er minningin um þennan
minn kæra frænda og vin sem ljós þess
besta er varðveitast mun svo lengi sem
lifsandi er dreginn.
Söknuður okkar frændfólksins er sár, en
hvað er hann samanborið við þann þunga
harm og sáru raun, sem nú hefur dunið
yfir konu hans og börn.
Elsku Inga, Trausti, Rannveig.Guðrún,
Tommi og Hjördis. Ég veit að ykkur
finnst þetta þungt högg og söknuðurinn
sár, harmurinn mikillsem inni fyrir býr,
kannske svo mikill að ykkur finnst þið
vart geta borið.
En þó nú sé dimmt í ranni og él byrgi
sól, þá birtir öll él upp um slðir, og sól fær
notið sin og vermir. Eins mun þá sól ykk-
ar, sem burt var kvödd, hún mun skina i
endurminningunni, lýsa og verma i minn-
ingu hins góða drengs.
Viö á Traðarsti'gnum biðjum góðan guð
að vernda ykkur og styrkja i þéssari
þungu raun. Þaðerhuggun harmi gegn að
minningin um góðan dreng lifir og yljar
þeim sem eftir lifa.
Guð blessi ykkur öll.
Far þú i friði, frændi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Karvel Pálniason.
+
Þó við vitum öll að dauðinn er ekki
annað en náttúrlegur partur af lifi okkar
hér á jörðinni, þá kemur hann alltaf
óþægilega við okkur. Ég átti erindi viö
Helga Rafn Traustason á föstudegi og
hringdi til hans. Hann var viðræðugóöur
eins og jafnan endranær, og það teygðist
úrsamtalinu og varðúr talsvert spjall um
ýmis sameiginleg áhugamál. A þriöju-
dagsmorgni barst mér frétt um að hann
heföi orðið bráðkvaddur daginn áöur. Ég
var þónokkra stund að koma sjálfum mér
i jafnvægi aftur eftir þá frétt.
Við Helgi Rafn kynntumst ungir þegar
við unnum báðir i Sambandshúsinu i
Reykjavik. Siðarfluttihann norður i land,
fyrsttilHaganesvikurog siðar til Sauðár-
króks. Þar tók hann við kaupfélagsstjóra-
starfi 1972 hjá Kf. Skagfirðinga, einu af
öflugustu kaupfélögum iandsins. Ég átti
þess kost að fylgjast nokkuð meö
framgangi hans i starfi þar nyrðra. Mér
varð fyllilega ljóst að hann var einn
þeirra manna sem vaxa með hverju nýju
verkefni san þeir takast á hendur að
leysa.Hann var traustur og áreiðanlegur,
og gerði sér skýra grein fyrir þeirri
ábyrgð sem honum hafði verið lögð á
herðar. Ég minnist hans sérstaklega frá
ýmsum fundum hér i Sambandinu — það
fór ekki fram hjá neinum að hann var rök-
fastur ræöumaður og fylginn sér i
málflutningi. Hann rataði vel um alla
ganga i þvi völundarhúsi sem reksturinn
ástóru blönduðu kaupfélagi er. Jafnframt
varhann glöggskyggná mannlegar þarfir
og kunni að bregða við til hjálpar þar sem
á bjátaöi.Hann var lika ritfær vel, og I þvi
naut sin sá eiginleiki hans að eiga létt meö
að setja staðreyndir fram skýrt og skipu-
lega. Hann var orðinn einn af burðarásum
stéttar sinnar, kaupfélagsstjórastéttar-
innar, prýddi hana.svoað nú er þar mikið
ófyllt skarð fyrir skildi er hann er frá.
Ég sendi frú Ingu og börnum þeirra
hjóna innilegustu samúöarkveðjur. Innan
samvinnuhreyfingarinnar verður Helga
Rafns minnst sem eins af þeim traustu
máttarstólpum sem hafa gert hana að því
styrka þjóðfélagsafli sem hún er i dag.
Eysteinn Sigurösson.
+
Sólstöðudagurinn 21. desember, var
Skagfirðingum dvenjudimmur og örlög-
um vafinn. Þann dag kvöddu dulin öfl til
hinstu ferðar án fyrirvara, Helga Rafn
Traustason kaupfélagsstjóra á Sauöár-
króki.
Þann sama dag var einnig burt kallaö-
ur, jafn skyndilega, Valgeir Guöjónsson,
bóndi á Daufá, mætur félagsmálamaður.
Fá störf eru einu héraði þýðingarmeiri
en störf kaupfélagsstjórans. Kaupfélagið
snertir gjarnan allar helstu taugar fram-
leiðslu, athafna, og þjónustu i viðkomandi
héraði. Það varðar þvi blátt áfram vel-
ferö héraðsins, að kaupfélagsstjórinn hafi
til brunns aö bera alla þá hæfileika og
mannkosti.sem hiö viöfeðma og ábyrgðar
mikla starf krefst, svo það sé vel af hendi
ieyst.
Skagf irðingar hafa átt þvi láni að fagna,
að kaupfélagsstjóra starfið hafa jafnan
skipaö mikilhæfir forystumenn. Nú sagöi
þar fyrir verkum Helgi Rafn Traustason,
5