Heimilistíminn - 03.04.1975, Síða 15

an undir. Aubvitað vorum við búin aö i-
huga, hvernig það átti að gerast, án þess
að ég skaðaðist. En við vorum búin að æsa
okkur svo upp, að hann sló fast og ég
heyrði illa lengi á eftir. Frank (Michael
Shaw) þótti þetta afar leitt, en það var
mér að kenna. Ég lék mig svo reiöa, að
hann varð að gera eitthvað.
Hversdagsleg saga
Alison segist hafa heyrt, að þáttunum
um Helen hafi verið vel tekið á Norður-
löndum. Þegar er búið að endursýna þá i
Bretlandi, svo vinsælir voru þeir, og hún
telur, að þetta sé svo hversdagsleg saga,
að fólk sjái þarna sjálft sig.
— Bjóstu við, að þetta yrði svona vin-
sælt efni?
— Ég hafði enga skoðun á þvi. Ég var
bara dauðuppgefin, þegar þessu var lokið.
Það var ekki ein skynsamleg hugsun i
höfðinu á mér. Þetta var svo erfitt, að ég
hugsaði ekki um annað undir lokin, en að
ljúka þessu sem fyrst.
— Hvernig túlkar þú endinn á þáttun-
um?
— Nei, ég má ekki segja það. Ekki
spyrja mig, ég á ekki að vita það.
— Er á döfinni að halda áfram, þar sem
frá var horfið?
— Nei, ekki held ég. En það var talað
um það einu sinni. Ég vil ekki meira. Ég
held að ég gæti það ekki, að minnsta kosti
ekki núna, þegar ég hef Harriet og Step-
hen.
K>
í garðinum. Alison er klædd eins og hún
gengur hversdagslega, i siðum fatnaði.

H$CIÐ
í hanastélsveislu spurði roskin frú,
sem hélt að hún væri enn aðlaðandi: —
llver er þessi myndarlegi maður
þarna fyrir handan, sem getur ekki
haft af mér augun?
— Hann er þekktur fornsali, var
svariö.
1 fyrirtæki einu var afhentur litill miði
i umslaginu meö laununum og á
honum stóð: Launin eru einkamái
yðar og fyrirtækisins. Ræðið ekki laun
yðar við aðra.
A kvittun hafði cinn starfsmaðurinn
skrifað: Engin hætta hérna megin. Ég
skammast min alveg cins mikið og
fyrirtækið.
| r '"w>» Jír'ijU*

a
— Stórkostleg afm ælisveizla.
Mamma hans öia missti tertuna á
gólfið og þá vildi enginn annar borða
hana.