Heimilistíminn - 01.12.1977, Side 32

»
FRAMHALDSSAGAN
Leyndarmál
Helenu
8
eftir Jan Roffman
Hún fann innilega til með stálkunni sem hún
enn gat aðeins hugsað um sem Helenu. Hún
hafði ekki tima til þess að sitja Við eldhús-
borðið og hugsa um Helenu núna. Gamla
konsúlfrú Wrang ætlaði að halda upp á sjötiu
og fimm ára afmæli sitt með einhverju góðgæti
og snittum og idýfum og enginn vissi hve búast
mætti við mörgum gestum. Svo ætlaði hún að
hafa miðdegisverð fyrir börn, barnabörn,
systkinabörn og nánustu vini um kvöldið og
það yrðu þrjátiu og tveir. Allt átti að vera alve
einstaklega gott og óvenjulegt. (Kæra frú
Broman þetta verður kannski i siðasta skipti,
það er aldrei að vita ég verð kannski ekki átta-
tiu ára, hafði konsúlfrúin sagt og kappað henni
á handlegginn. Sigrid fann til ábyrgðarinnar
sem á henni hvíldi.)
Hún fór i verzlanir og pantaði nokkuð af þvi
sem hún þurfti að nota. Nýmetið ætlaði hún að
kaupa á markaðnum i bænum en þar var af-
greiðslumaður sem hún treysti vel á.
í kjörbúðinni ýtti einhver vöruvagni aftan á
hana. Hún fann hvernig lykkjurnar runnu upp
eftir leggjunum á sokkunum.
— ó fyrirgefið sagði einhver hásri röddu sem
henni heyrðist vera rödd Madeleine Lindbergs.
— Ilér er svo margt fólk og ég ætlaði að reyna
að komast i stytztu röðina...
— Elsku bezta farðu bara fram fyrir mig ef
þér liggur mikið á sagði Sigrid rólega.
Hún fylgdist með þvi hvernig Madeleine tók
upp vörurnar úr vagninum.Hún var greinilega
mjög tauga óstyrk og mátti alls ekki vera að
biða eftir þvi að afgreiðslustúlkan sneri við
pökkunum sem hún hafði lagt öfugt á borðið
svo hún gæti séð verðið.
32
— Verðið þér að snúa öllu við? sagði hún
óþolinmóð. — Þetta eru þrir djúsbrúsar þeir
hljóta þó allir að kosta jafnmikið... Er enginn
hérna til þess að pakka niður vörunum i dag?
Verða viðskiptavinirnir virkilega að gera þetta
allt sjálfir? Skiljið þér ekki að ég er að flýta
mér ég er með litla barnið mitt eitt úti i bilnum
hérna fyrir utan...
Ég hef aldrei séð nokkra manneskju svona
taugaóstyrka, hugsaði Sigrid. Skyldi hún reka
á eftir gamla fólkinu eins og hún gerir núna?
Það væri óttalegt. Ég verð að tala við Ingu um
hana. Hún er alls ekki fær um að vera með i
félaginu okkar. Ég vona að Inga hafi gert henni
grein fyrir þvi að hún fékk bara að koma til
þess að kynnast okkur, og svo að við gætum
kynnzt henni.
Einmitt á þessu augnabliki sneri Madeleine
sér við:
— Barnfóstran min er hætt, sagði hún. — Hún
fór bara i burtu. Og nú verð ég að hafa Patrik
mð ípér þegar ég fer að verzla. Ég get ekki
komið með hann hingað inn i búðirnar þar sem
fólk getur veriö með alls konar sjúkdóma og
þess vegna situr hann úti i bilnum.
Á meðan Sigrid pakkaði sjálf saman vörun-
um og borgaði, sá hún Madeleine þjóta út á
bilastæöið til bilsins. Hún hljóp eins og hún ætti
lifið að leysa. í barnastól sá Sigrid sitja litinn
anga i rauðri hettuúlpu og með ljósa lokka.
Drengurinn teygði handleggina i áttina til
mömmu sinnar og það var ekki hægt að sjá á
honunr að hann hefði haft neitt illt af þvi að
biða smástund.
Madeline er svo sannarlega orðin of gömul til
þess að eiga svona litið barn, hugsaði hún.