Heimilistíminn - 22.03.1981, Blaðsíða 3

FINGUR■
BLAÐ
ÞOLIR
ILLA
STERKT
SÓLSKIN
Fingurblað köllum við
þetta blóm á islensku. Á
latinu heitir það hins vegar
dizygotheca elegantissima
og frændur okkar Danir
kalla það finguráralíu.
Þessi planta er upprunnin á
Nýju Kaledoniu og vex á
Kyrrahafeyjunum flestum
ef ekki öllum. Þar er hún
likust smákjarri, þótt hún
minni okkur ekki mikið á
það, þegar hún er komin
heim i stofuna okkar.
Blaöstönglar fingurblaðsins eru
óvenjulega mjóir, en plantan er þó
nokkuð falle'g. Lengi vel kölluðu menn
fingurblaðið áraliu eða töldu hana af
þeirri ætt, sennilega vegna þess að
blöðin eru ekki ósvipuð, þótt helmingi
mjóvaxnari séu.
Rætur fingurblaðsins eru heldur lit-
ilfjörlegar og þess vegna veröur að
vökva plöntuna af mikilli nákvæmni.
Hún má aldrei þorna alveg. Þá er
hætta á að blöðin taki aö falla af henni.
Ekki má heldur ofvökva hana. Af báð-
um þessum sökum getur farið svo að
neðstu blöðin falli öll af, og aðeins
verða eftir efstu blöðin eins og nokkurs
konar sólhlif. Ef ykkur þykir plantan
ekki falleg lengur er vist ekki um ann-
að að gera en kasta henni þar sem
Blómin okkar
fjölgun er næstum ómöguleg, ef ekki
algjörlega ómöguleg heima i stofunum
okkar.
Fingurblaö þarf mikla birtu, en þó
ekki sterkt sólskin. Það þolir plantan
ekki. Sagt er að versti óvinur hennar
sé þurra loftið i stofunum, of mikil
áburðargjöf og svoskjaldlúsin. Bezt er
ef hægt er að hafa fingurblaðið á
fremur köldum stað á veturna. [b.

Ég hef skrifað niður á hverju
kvöldi, það sem ég er aö hugsa
um... — Þá hlýturöu aö vera
næstum búin aö fylla heila siðu.
Heyrðu Jói væri ekki betra fyrir
okkur að taka leigubii heldur en
vera að biöa þetta eftir strætis-
vagninum.