Heimilistíminn - 22.03.1981, Blaðsíða 5

KÍNVERJAR Á
TÍSKUSÝNINGU
fram stefnumiðum kommúnistmans
með því einu aö klæöast einföldum og
yfirlætislausum fötum? Erþað rétt, að
fatnaöur fdlks I sósíalistiskum löndum
skuli og verðiaö vera einhæfur, leiðin-
legur og með heföbundnu sniði?
Leiðtogarnir i Kina vinna nií að þvi
aðbæta lifskjör fólks I landinu og þeir
hafa látið undan hvað við kemur
markmiðinu sem verkamennirnir eiga
að vinna eftir: fátækt, vinna og ein-
faldir lifshættir.
önnur rök i umræðunni um fatnað-
inn i' Kina hljóða á þann veg, að ,,ef
fólk hugsar of mikið um efnislega
þætti, eigi það eftir aö ganga Ut yfir
vinnu og nám.
— Byltingarsinnar eru á engan hátt
á móti fegurð, heldur ekki þeirri feg-
urð, sem birtist á ytra borðinu, ef hún
er ekki fengin á kostnað þess sem inni
fyrir býr segja þeir, sem eru á móti þvi
að Kinverjar farið að klæöast vestræn-
um fatnað.
Umræðunni lauk svo meö orðum,
sem margir hinna látu byltingar-
manna hefðu eflaust ekki átt auövelt
með aö sætta sig við: — Lifið er
auöugt og margbreytilegt, og það er
engin ástæða tilþess aö blanda stjórn-
máiunum I allt. Þfb.
Klnverjar á tizkusýningu. Mikil um-
ræða fdr fram fyrir nokkru I kfnversku
blaöi um kiæðnað unga fólksins I Klna
ná til dags. Þar kom fram, að Klnverj-
,ar vilja gjarnan fá að klæðast öðru en
hinum hefðbundan Mao-fatnaði
dag hvern. jgk
Allir þeir Kinverjar, sem
komið hafa við sögu i ein-
hverjum hneykslismálum
að undanförnu hafa átt eitt
sameiginlegt: — Þeir hafa
allir klæðzt hinum sigilda
* Kinabúningi — Maofötun-
um, eins og þau eru vist
kölluð hér á landi. Þannig
hljóðuðu ummæli i lesenda-
bréfi, sem nýlega var birt i
einu af aðalblöðum Kina.
Lesendabréf þetta var liður i um-
ræðu, sem farið hefur fram I blaðinu,
og reyndar I Kina almennt, og gengur
undir nafninu „Unga fólkið og fötin”.
Sá, sem þetta ritaöi vildi með þessu
gera hlægilega þá gagnrýni, sem
klæöaburður ungs fóks I Kina hefur
fengiö að undanförnu. Gagnrýnin
hefur beinzt aö þvi fólki, sem klæðist
marglitum, vestrænum klæönaði i stað
þess að ganga i hinum hefðbundna
Mao-fatnaði.
I bréfi lesandans stóð ennfremur:
Svo lengi sem klæðnaðurinn gengur
ekki út yfir vinnu fólksins og það hefur
unnið fyrir þeim peningum, sem það
notar til fatakaupanna á löglegan og
heiðarlegan hátt erþaðmin skoðun, aö
það sé fullkomlega eðlilegt, og sjálf-
sagt, að unga fólkið gangi i gallabux-
um og stúlkurnar máli sig og að fólkiö
dansi og skemmti sér rétt eins og ungt
fólk á að gera.
Þegar litið er yfir stóran hóp fólks
eru það enn bláu gráu og kakigrænu
litirnir i Mao-fötunum, sem mest ber
á. Þó má liklega lita á það sem nokkra
undanlátssemi af hálfu stjómvalda i
Kina, að látið sé nokkurn veginn af-
skiptalaust, þótt fólk klæöist nú öðru
en Mao-fötum. Vist er um það, að
stór hluti unga fólksins i Kina
heföi ekkiertá móti þvi að fá að breyta
um klæðnað.
Ein rökinsem borin hafa verið fram
i þessari umræðu um fatnaðinn eru, að
það séu einmitt verkamennirnir, sem
framleiða bómullina og bómullardúk-
inn og annist fataframleiðsluna. Þess
vegna sé ekkert óeðlilegt við þaö, aö
einmitt þetta ftílk fái að njóta fram-
leiðslu sinnar á einhvern hátt með þvi
að klæöast þessum fatnaði og fatnaði
úr þeim efnum, sem framleidd eru,en
annars hafa eflaust að mestu farið til
útflutnings.
— Getur það verið ætlunin, að ná
um krafti maður tekur á þeim hlutum,
sem maöur ætlar sér að snerta á. Eftir
það myndi manni lærast hversu fast á aö
taka á hverjum hlut.
Tilraunirnar við gerö þessa gervihand-
leggs hafa fram til þessa kostað verk-
fræöideild háskólans um 15 þúsund doll-
ara, og er þá reiknaöur timinn, sem I
þetta hefur farið og efnið sem notað hefur
verið. Gervihandleggur með tilfinningu
gæti orðið ómetanlegur öllu þvi fólki, sem
á hverju ári veröur fyrir þvi að missa
annað hvort annan eða báða handleggi i
slysum i Bandarikjunum. Talið er, að þaö
séu ekki færri en 6000 manns árlega.
Davishefur fengiðeinkarétt á hugmynd
sinni, en hann hyggst þó ekki græöa pen-
inga á henni.
— Ég hef engan áhuga á peningum,
segir Davis. — Næst langar mig til þess
aðhelga mig rannsóknum varðandi hjart-
að, en eins og allir vita er hjartaö sá
likamshluti sem ekki er hægt að komast
af án. Þfb
5
»