Heimilistíminn - 03.05.1981, Síða 13

KÁLFA
BORGARI
MEÐ
EGGJUM
OG HRÍSGRJÓNUM
Þessi fíni „kálfborgari" er
góðor bandariskur réttur, og það
er sannarlega ómaksins vert að
reyna hann. Ef þið berið fram
hrísgrjón og steikt egg með borg-
aranum er hann hinn bezti máls-
verður, og ekki mikil fyrirhöfn
að búa hann til.
Það sem i kálfborgarann þarf eru 400-
500 grömm af hökkuðu kálfakjöti, 2 dl. af
hrísgrjónum, vatn og hænsnakjötstening-
ar, 1/2dl. brauðmylsna, 2dl. vatn, 1 egg, 1
tsk. pipar, 1 pressað rif úr hvitlauk. Veltið
borgaranum upp úr svolitlu hveiti og rifn-
um sterkum osti. 2 msk. smjör eða smjör-
liki þarf til steikingar og fjögur egg eru
notuð með, ef fjórír eru i mat.
Leggið brauðmylsnuna i bleyti i vatnið.
Blandið saman egginu, hakkinu, sal.ti og
pipar. Pressið hvitlaukinn og hrærið sam-
an við kjötíð. Veitið fjórum borgurum upp
úr hveitiog rifnum osti. Látið vel af hveit-
mu og ostinum á hvern borgara. Siðan eru
borgararnir steiktir i smjöri eða smjör-
liki. Steikið eggin og berið fram með hris-
grjónunum.
— Ég geri ráð fyrir, að það sé rétt, svaraði
frú Judson.
— Þú varst búinn að segja, að ég mætti velja
sjálf hjúkrunarkonuna. Ég hef valið Andreu.
Hún á að fá herbergi við hliðina á sjúkrastof-
unni minni. Ég veit, að ef ég get ekki sofið á
nóttunni, kemur hún áreiðanlega inn til min og
situr hjá mér og talar við mig. Hún krefst þess
áreiðanlega ekki, að ég troði mig út á svefn-
lyfjum til þess eins að sofna.
Dr. McCullers horfði fjandsamlegum augum
á Andreu. Hún lét engan bilbug á sér finna og
horfði á hann á móti. Það var eins og svipurinn
á andliti hennar færi eitthvað i taugarnar á
honum.
— Ekki þyrði ég að treysta þvi, Elizabeth,
sagði hann stuttarlega. — Eftir þvi sem ég hef
komizt næst er ungfrú Drake ekki sérlega sam-
vinnuþýð hjúkrunarkona. Satt bezt að segja
hefur hún verið mjög erfið viðfangs og óhlýðin.
— Ég veit það, Jason, en ég er mjög hrifin af
Andreu, og ég veit, að henni fellur vel við mig.
Mér liði miklu betur, ef ég fengi að hafa hana,
og svo varstu lika búinn að segja, að ég mætti
ráða þessu sjálf.
— Mér datt ekki i hug, að þú myndir halda
fast við að velja hana.
— Ég sagði þér, að mig langaði til þess að
hafa hana eina.
— Jæja þá, það þýðir ekkert að vera að
þrátta um þetta núna. Ef þú vilt þetta endilega,
þá geri ég ráð fyrir að ég geti ekkert gert til
þess að breyta þvi. Dr. McCullers lét undan, en
var þó mjög óánægður og óánægjan kom fram i
svip hans, rétt eins og væri hann smádrengur.
— Ég veit hversu þrá þú ert og stif á mein-
ingunni.
Nú kom reiðiglampi i augu frú Judson.
— Hvers vegna ætti ég lika ekki að vera það,
úr þvi um er að ræða mitt eigið lif, hreytti hún
út úr sér.
Dr. McCullers var nú aftur orðinn eins og
honum var eðlilegt. Hann var læknirinn við
rúm sjúklingsins.
13