NT - 01.07.1984, Blaðsíða 16

NT - 01.07.1984, Blaðsíða 16
Sunnudagur 1. júlí 1984 . 16 £ |ip III !'! ihí . i§i U[1 s í ■ Gunnar Valdimarsson sýndi okkur húsakynni Bókarinnar hf. en Snær Jóhannesson félagi hans var ekki viðlátinn. ■ Er hókin húin aó syngja sitt síóasta í þessu vestræna menningarsainfélagi okkar? ■>aó eru margir sem halda |)vi fram og vitna í skuggalegar tölur bókaútgefenda niáli sínu til stuónings. Aðrir taka ekki eins djúpt i árinni og segja bókina ódauólcga og aóeins sé um tímabundna krcppu aó ræða. Kn hvaó er til í öllum þessum vangaveltum? Enguin hefur ennþá tekist aó koma mcö fraintíöarspá sem stenst, svo viö veröuni aö lifa meöal spurningarmerkja næstu árin. En til þess aö leita frétta af hókinni vatt helgarhlaö NT sér í nokkrar fornbókaverslanir og er árangur þeirrar feröar hér á síóunum. Séryerslun Skroppið í fornbókaverslanir Hér er Eyrún ánægð, enda er hún búin að finna það sem hana m ... . MKf- ar- *■ k ry________ með klámblöð ■ Við höfum þcnnun leið- angur okkar í fornbókaverslun sem að sögn fróðra manna er sérverslun með klámblöð. Ekki þessi blöð sem hægt er að kaupa í venjulegum bókabúð- um. heldur smygluð blöð og þá að sama skapi eftirsótt. Annars er það nú merkilegt hvað blessuð blöðin halda velli á tímum bláu vídeóanna, en svona er þctta nú engu að síður. Við fórum sem sagt í búðina, bara rétt til að athuga hvort eitthvað væri til í þeirri sögu að þarna væri klámbúlla undir fölsku flaggi. Pegar á staðinn kom var allt lokað og læst. Við prufuðum samt að banka og eftir smá stund var upp lokið og við kynntum okkur. Því miður náðist ekki mynd af svipbrigðum „bóksal- ans" þegar honum varð það Ijóst að úti fyrir stóðu bkiða- menn. Á örskammri stundu tókst honum að gera okkur það Ijóst hve óvelkomnir við vorum. og með snarræði tókst að draga löppina ,úr gættinni (en þangað fór hún af gömlum vana) áður en hurðinni var skellt aftur. Það var greinilegt að þetta var ekki staður fyrir okkur og við fórum að finna alvöru fornbókabúðir. „Búið að eyðileggja suma höfunda“ Fyrsta búðin sem varð á vegi okkar er á Laufásvegi 4 og þar ræður Ingvar Þórhallsson ríkjum. „Fyrsta boðorðið er að eiga það til sem fólk vill kaupa. dýrar eða Núna er orðið mikiö um það að fólk kaupi bækur til þess að lesa þær. Þessum hörðu bóka- söfnurum sem eltast við sjald- gæfar og eigulegar bækur hefur fækkað núna á síðustu tímum. Núna er einna mest sala í spennubókum og vasabrots- bókum. Fólk les mikið af er- lendum bókum. á ensku eða dönsku. Þessar bækur getur fólk keypt hér og síðan getur það selt mér þær aftur eða skipt á þcirn og öðrum bókum. Þetta er þá ekki ósvipað böka- söfnunum, nema hér borgar fóík þó einskonar leigu fyrir bækurnar." Er það einhver sérstakur hópur manna sem verslar í fornbókaverslunum? Hingað kemur fólk á öllum aldri, allt frá börnum og upp í gamalmenni. já og úr öllum stéttum. Hér er reynt að gera öllum til hæfis, en það bvöst of mikið af bókum núna og það er bókaútgefendum til ævar- andi skammar hvernig þeir hafa gjöreyðilagt suma höf- unda. Þeir eru búnir að böðla til dæmis Gunnari Gunnarssyni og Jóni Trausta út í tug þús- undum eintaka og síðan þræla sölumenn þessu inná fólk sem ekki hefur nokkurn minnsta áhuga á bókum. Síðan vill þetta sama fólk losna við bækurnar, en þá vill enginn kaupa þær. Þessum ritsöfnum þarf ég stundum að neita oft á dag: Fólk heldur oft á tíðum að það sé að gera stórgóð kaup, eða jafnvel að það fjár- festi heil ósköp, en það er nú ekki. enda kemst fólk fljótt að því. Það er ekkert að því þó þessar bækur séu alltaf til hjá forlögunum, en það er orðið ansi dökkt þegar þessir höfundar liggja fyrir hunda og manna fótum og fólk jafnvel sparkar í bækurnar og segir „nei þetta er ónýtt þaö vill enginn kaupa þetta." „Hér finn ég oft bækur sem ekki eru til á bókasöfnum“ í einni fornbókaversluninni sáum við konu sem greinilega var að leita að einhverju á- kveðnu og það sem meira var, hún virtist kunna vel til verka , í fornbókaverslunum. Við spjölluðum örlítið við þessa konu. en hún sagðist heita Eyrún Jónsdóttir. „Ég er að leita að bók sem heitir „Sagan af Amber" en það er nú ekkert lífsspursmál fyrir mig að finna bókina, þetta eru tíu hefti og fyrst ég byrjaði að lesa þetta þá vildi ég gjarnan klára það. Já ég kem hingað nokkuð oft og þá til að leita að gömlum bókum til að lesa. Einnig er hægt að gera hér góð kaup á bókuni frá síðustu vantaði. árum, t.d. fást hér bækur á rúrnar hundrað krónur sem í búöum fara á fimmhundruð. Annars er ekki hægt að kaupa allt sem maður les, ég stunda bókasöfnin mikið en hér finn ég líka ýmislegt sem ekki er þar að finnaj' sagði Eyrún sposk á svip. Minna keypt en áður í Bókinni hf. á Laugavegin- um hittum við Gunnar Valdi- marsson, annan eiganda versl- unarinnar. Gunnar var fyrst spurður að því hvernig þetta gengi nú allt saman. „Það er nú samdráttur í þessu öllu saman núna, ég held að fólki vanti bara aura, en það gengur vonandi yfir. Ég á von á því að bókin haldi velli í framtíðinni, þó ekki sé keypt eins mikið og áður. Hér er dálítill skiptimarkaður, en það er greinilegt að fólkið kaupir bækur til þess að lesa þær, það er mjög lítið um það að fólk kaupi fallega kili til að skreyta hillur. Síðan eru náttúrlega líka til harðir safnarar sem leggja allan sinn metnað í að eignast stórt og veglegt safn." Hvað með bókaklúbbana sem nú hafa skotið upp kollin- um og bjóða bækur á vildar- kjörum. Hafa þeir einhver á- hrif á söluna hjá ykkur? „Já, og það er nú stórt og mikið mál allt í kringum það, en það má segja að það konti ekki eins illa við okkur og almenna bóksala. Þó hefur það komið fvrir að við höfum keypt bók af forlagi og borgað út í hönd. því það er eini við- skiptamátinn sem við stundum. Nú viö liggjum með bókina hjá okkur og síðan sjáum við kannski sömu bók boðna á óraunhæfu verði, allt niður í 33 krónur. Þetta er vissulega bagalegt. en við byggjum nú söluna hér á not- uðum bókum svo skaðinn er ekki mikill." Af hverju selurfólk bækurnar sínar, aldrei mundi ég tíma því. „Það liggja nú margar ástæð- u.r fyrir því. Við fáum mikið úr dánarbúum og ef hagir fólks breytast. t.d. við flutning í minni íbúð þá bagar oft pláss- leysi og þá þarf fólk oft að selja bækurnar sínar. En þar sem þú talar unr að tíma ekki. þá get ég nú sagt þér að við segjum öllum sem konia hing- að með bækur að láta ekki frá

x

NT

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: NT
https://timarit.is/publication/305

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.