NT - 28.08.1984, Blaðsíða 12

Wi' Þriðjudagur 28. ágúst 1984 12
. lll Lesendur tnssffsa ordið
Við kennum
börnunum heima
Víst er hægt að fá undanþágu
frá grunnskólalögunum
■ í helgarblaði Tímans (NT)
26. ágúst s.l. svarar Jóliann
Pétur Sveinsson lögfræðingur
fyrirspurn frá „foreldrum" í
pistlinum Lagakrókur. For-
eldrarnir spyrja, hvort leyfilegt
sé eftir ísienskum lögum að
þau kenni sjálf börnum sínum
en láti þau ekki fara í íslenska
grunnskólann vegna þess að
þeim lítist ekki á aðferðir, sem
þeim virðist notaðar við
kennsluna.
Fyrir nokkrum árum stóðum
við hjónin í sömu sporum og
þetta fólk. Við höfðum að vísu
ekki ástæðu til að tortryggja
kennsluaðferðirnar, en bjugg-
umst við því að þær væru
mismunandi eftir kennurum.
Við vorum hrædd við öryggis-
leysi ungra barna í umferðinni
og aukaferðir milli heimilis og
skóla vegna sundurslitinnar
kennslu og vildum ekki láta
leggja á börnin okkar marga
biðtíma, af þessum sökum,
vorum hrædd við námsleiða og
að þau vendust á að slóra. Við
töldum okkur ráða við að
kenna það sem þau ættu að
læra fyrsta skólaskylduvetur-
inn.
í svari lögfræðingsins segir
að engar undanþágur séu til
fyrir þetta fólk þar sem engir
viðurkenndir einkaskólar séu
til. Grunnskólinn erekki alveg
eins ósveigjanlegur og fólk
gæti haldið við að lesa svarið.
Undanþága er til. í grunn-
skólalögunum (no. 63/1974, 8.
gr.) er fræðslustjóra gefin
heimild til að veita tíma-
bundna undanþágu frá skóla-
sókn, ef knýjandi ástæður eru
fyrir því og ef skólanefnd og
skólastjóri mæla með því.
Frá okkar sjónarhóli voru
ástæðurnar knýjandi. Við sótt-
um um undanþágu (skriflega)
og fengum að kenna börnum
okkar heima. Tveimur börnum
höfum við kennt heima tvo
fyrstu veturna, því þriðja þrjá
fyrstu veturna og senn kemur
fjórða barnið á skólaskyldu-
aldur og vissulega munum við
sækja um leyfi til að fá að
kenna því heima einnig. Gert
er ráð fyrir því að skólanefnd
og skólastjóri fylgist með því
að barn sem undanþágu fær
frá skólasókn stundi nám. Við
höfðurn að sjálfsögðu sam-
vinnu um þetta allt við skóla-
stjóra og kennarann, sem börn-
in hefðu átt að vera hjá, feng-
um námsgögn og börnin fóru í
öll helstu prófin. Þeim gekk
ekki lakar en öðrum í prófunum
og það gaf okkur kjark til að
halda áfram. Við erum ánægð
með niðurstöðuna.
Við teljum þetta ákvæði gott
og gagnlegt. Foreldrar sem
hafa ástæðu til að kenna börn-
um sínum heima ættu að hugsa
sitt ráð. Umfram allt þarf slík
kennsla að vera með fullu
samþykki barnsins og þess þarf
vitaskuld að gæta, sem okkur
var óspart bent á, að börnin
fari ekki á mis við það að
eignast félaga. Samvinna við
skólann þarf að vera góð.
Hvort sem börnin sækja
skóla eða læra heima þá er að
okkar dómi ómetanlegt fyrir
báða aðila, foreldra og börn,
að foreldrar sýni námi barn-
anna áhuga og taki þátt í því.
Það er líka ómetanleg vítamín-
gjöf fyrir skólann, þegar for-
eldrar láta sig varða það sem
fram fer þar og þá ekki síður
það sem vel er gert en hitt.
Vonandi eru fram undan betri
tímar meiri og betri samskipta
og samvinnu heimila og skóla
og betri skilningur á starfi
kennara við grunnskólana svo
að í þau störf veljist eftirleiðis
sem hingað til áhugasamt fólk
og dugmikið.
Halldóra og Sigurður
■ Bréfritara þykir dýrt að skoða Heimilissýninguna, einkum fyrir stórar fjölskyldur.
32. NT

Hver hirðir aðgangseyrinn?
„Fúlum sýningargesti“ þykir dýrt inn á Heimilissýninguna
■ Mér brá heldur en ekki í
brún um helgina, þegar ég fór
með fjölskylduna að skoða
Heimilissýninguna í Lgugar-
dalshöllinni. Það kostaðr
hvorki meira né minna en 500
kr. að komast inn fyrir okkur
hjónin með 4 börn. Þegar inn
var komið var þó ekki öllum
fjárútgjöldum lokið. í öðrum
hverjum sýningarbás var reynt
að troða inn á mann einhverju
skrani og reyta þannig af
manni þá fáu aura sem maður
kynni að hafa í veskinu.
Svo þurftu krakkarnir að fá
peninga til að eyða f tívolíinu
og að lokum var svo meiningin
að fá sér kaffi en þar var svo
ægileg þvaga að við ákváðum
að standa ekki í því, heldur
hella upp á könnuna heima,
enda kannski eins gott.
Nú er mér spurn: Hvert
renna allir þessir peningar sem
við, fátækir Reykvíkingar
borgum í aðgangseyri. Ég
spurði að því í einum sýningar-
básnum og þar var mér sagt að
fyrirtækin borguðu sjálf sína
leigu. Er kannski einhver ein-
staklingur úti í bæ sem stendur
á bak við þetta allt saman og
rakar saman peningum? Mér
finnst satt að segja að það
hljóti að vera hægt að halda
svona sýningu án þess að það
þurfi að kosta svona mikið inn.
„Fúll sýningargestur“ |
Svar um hæl
Ólaíur Gústafsson hjá
Kaupstefnunni gaf Lesenda-j
síðunni þær upplýsingar að
aðgangseyririnn að Heimilis-1
sýningunni væri hlutfallslega'
ódýrari en gilt hefði um fyrri!
sýningar. Ef aðgangseyrir'
hefði verið látinn fylgja verð-
bólgu frá síðustu sýningu hefði
miðinn kostað heilar 200 krón-
ur í ár í stað 150.
Ólafur kvaðst annars hafa
orðið var við það að fólki
virtist almennt ekki þykja
þetta dýrt og nefndi til saman-
burðar að nú kostaði 150 kr.
að sjá íslenska kvikmynd og
sömu upphæð kostaði að horfa
á fótboltaleik í stæði. Hann!
viðurkenndi hins vegar að auð-
vitað gæti þetta verið nokkur
kostnaður fyrir stórar fjöl-
skyldur.
Til þess að sýningin stæði
undir sér, sagði Ölafur að tala
sýningargesta þyrfti að fara
upp í 60-65 þúsund. Áætlaðan
kostnað sagði hann vera á
bilinu 15-18 milljónir. Það þarf
að greiða starfsfólki laun, sagði
Ólafur en starfsfólkið er u.þ.b. 50
talsins auk þess sem skemmti-
atriðin á
kosta sitt.
sýningarsvæðinu
M Hefurðu skoðun á málunum? Viltu
vekja athygli á einhverju sem afíaga fer í
samfélaginu? Þarftu að koma kvörtun á
framfæri? Eða viltu kannski hrósa ein-
hverjum?
Lesendasíðan er rétti staðurinn. Hún er
vettvangur fyrir allt það sem lesendum
liggur á hjarta, hvort sem þar er um að
ræða stór mál eða smá. Og við krefjum
ábyrga aðila um svör við spurningum
lesenda, eftir því sem unnt er.
Skrifið til:
NT
Lesendasíðan
Síðumúla 15
108 Reykjavík
... eða hringið í síma 686300 milli kl. 13 og 14.
Athugið að við birtum bréf ykkar að
sjálfsögðu undir dulnefni ef þess er óskað.
Engu að síður verður fullt nafn ogheimilis-
fang að fylgja bréfínu.
Ekkert kanaútvarp í strætó, takk
- vill Valli úr vesturbænum
Kæra NT
■ Einsogmargirillalaunaðir
vesturbæingar ferðast ég með
SVR á degi hverjum og get ég
ekki annað en þakkað fyrir þá
góðu þjónustu, sem þarna er
boðið upp á fyrir lítinn pening
á þessum dapurlegu tímum
hægri stjórnar Steingríms Her-
mannssonar.
Ástæða þess, að ég sendi þér
■ Valla úr vesturbænum
fínnst allt í lagi að hlusta á
útvarpið í strætó, bara það sé
ekki kaninn. Skyldu allir les-
endur vera sama sinnis?
línu að þessu sinni, er nú
reyndar ekki efnahagsástandið
heldur smá fyrirspurn. Bíl-
stjórar SVR hlusta flestir á
útvarpið meðan á akstri stend-
ur og finnst mér það alls ekki
slæmt. Einn bílstjóri á leið 2,
sem ekur mér stundum, hefur
hins vegar þann leiðinlega ósið
að hlusta bara á kanann og
finnst mér mjög hvimleitt að
þurfa einnig sjálfur að hlusta á
þetta rugl af Vellinum. Ég vil
taka fram, að það er eftir kl.
10 á morgnana, þannig að Rás
2 er komin í gang, svo ekki er
það ástæðan.
Gætuð þið á NT ekki kannað
fyrir mig hvort bílstjórunum
sé yfirleitt leyft að hlusta á
útvarp meðan á akstri stendur,
svo ekki sé minnst á kanaút-
varpið?
Með kærri kveðju,
Valli úr vesturbænum
Svar um hæl
Lesendasíðan snéri sér til
Sveins Björnssonar, forstjóra
SVR og bað hann að svara
spurningum Valla úr vestur-
bænum.
Sveinn sagði að vagnstjórar
SVR hefðu fyrirmæli um það
að vera ekki með kanaútvarpið
á í akstri. Hins vegar væri
þarna um 130 manna hóp að
ræða og gæti verið erfitt að
fylgjast með að því væri
framfylgt. Nú væru auk þess
50-60 manns í sumarafleysing-
um hjá fyrirtækinu.
Sveinn kvaðst reyndar alls
ekki vilja fullyrða að hér hefði
verið um sumarafleysinga-
mann að ræða. Obbinn af af-
leysingafólkinu væri ungt fólk
og flest af því hefði reynst
ágætlega.
Sveinn sagði að sá skikkur
hefði komist á að vagnstjórum
væri heimilt að hlusta á útvarp
í vögnunum og mætti kannski
deila um hvort nokkurt vit
væri í því en erfitt mundi þó að
taka það af.
Sveinn sagði ennfremur að
ef Valli vildi koma formlegri
kvörtun á framfæri, gæti hann
snúið sér til eftirlitsmanna
SVR á Hlemmi. Hann þyrfti
þá að gefa upp leiðarnúmer og
tíma vagnsins, þannig að ekki
færi milli mála um hvaða bíl-
stjóra væri að ræða.