NT - 12.02.1985, Qupperneq 8

Föðurleq
forsjá
fjármálaráðherra
Nauðsynjarnar sitja fyrir þegar sverfur að:
Um 8.900 krónum meira
í áfengis-en mjólkurkaup
- hjá íslensku vísitölufjölskyldunni 1984
■ Þóft verd á áfengi hafí á
síðasta ári hxkkað um 20%
umfram hækkun launa og al-
menns verðlags, frá árinu áður,
jókst áfengisneysla íslendinga
hiim tæp 2% á mann, mælt í
_ vínan
legra. Sá spamaður hefur m.a.
komið fram í mjólkursölunni,
sem á sama tíma minnkaði um
tæp 4% á mann að meðaltali.
Upphæðin sem íslendingar
vörðu til áfengiskaupa frá
-átvr ásíðastaárinamnjroM
423 millj. króna. Meöalhækkun
taxtakaups á sama tímabili var
tæp 19%.
Ef við deilum áfengissölunni
niður á alla íslendinga, 20 ára
að meðaltali orðið um 23.500
krónur yfir árið, sem var 8.150
króna hækkun frá fyrra ári.
Til samanburðar er skemmti-
legt að gcta þess, að heildar-
ogcldri, hefur hver þeirra keypt mjólkurkaup íslcndinga (ný-
' _um 9.150 krónur á miólk ot» léttmiólk) namumr
eða um 8.900 krónum minni en
brennivínsútgjöld þessarar
sömu fjölskyldu.
Verðhækkun á mjólk varð
hlutfallslega svipuð og á áfeng-
inu. Munurinn var hins vegar
Bakkusi hampað
■ Margt hefur verið sagt og
skrifað um þann mikla halla.
sem varð á viðskiptum þjóðar-
innar við erlendar þjóðir og
erlendar lántökur á s.l. ári.
Hefur það óspart verið fært á
syndaregistur ríkisstjórnarinn-
ar. Og ekki alveg trútt um að
það væri notað í „kjarabar-
áttu" fjölmennra stétta á s.l.
hausti til viðmiðunar hvað ein-
stökum mönnum og hópum
liðist að gera sjálfum sér til
ávinnings meðan öðrum væri
bent á að herða sultarólina þar
til betur áraði. Töldu margir
að þær framkvæmdir, sem þær
lántökur byggðust á, hefðu
verið hreinn óþarfi og
fjárbruðl.
En ekki hefur allt verið sem
sýndist í þeirn efnum. I kvöld-
fréttum þann 25. jan. ræddi
fréttamaður Ríkisútvarpsins um
þessi mál við Albert fjármála-
ráðherra. Vildi fréttamaðurinn
gera Albert og ríkisstjórnina
tortryggilega fyrir þetta, ásamt
verulegum greiðsluhalla á fjár-
lögum. - Þarna hefði ríkis-
stjórnin og fjármálaráðherra
staðið illa að verki um þjóðar-
hag. - En þegar Albert fór að
útskýra málið varð allt annað
uppi á teningnum. Hér hafði
alls ekki veriðum neitt gáleysi
aö ræða. Pessir fjármunir
hefðu verið lagðir í bráðnauð-
synlegar og aðkallandi frarn-
kvæmdir.
Ekki talaöi ráðherrann þó
um að þær framkvæmdir hefðu
verið, beinlínis, gjaldeyris-
sparandi. En hinsvegarmundu
þær styrkja stöðu þjóðarinnar
í að standa undir greiðslum af
þeim crlendu skuldum, sem
svo svo mikið er talað um að
séu að sliga þjóðina. Hann
benti á að þjóðin hefði allt
fram til síðustu tíma búið við
slæman húsakost. Margir
hefðu búið í torfhúsum og
bárujárnsbyggingum. sem
hefðu ekki vcrið mannsæm-
andi bústaðir. Með þessum
umræddu framkvæmdum
heföu margir komist í betra
húsnæði. - Það væri alls ekki
til að fárast yfir þó tekin væru
lán til slíkra hluta.
Þessi landsföðurlega útskýr-
ing skýtur skökku við þá um-
ræðu, sem haldið hefur veriö
uppi um sinn, að Sjálfstæðis-
flokkurinn standi gegn þvf að
lán séu tekin til að byggja yfir
þá sem helst þurfa þess meö.
Sú skýring fær alls ekki stað-
ist eftir að Albert hefur á svo
greinargóðan hátt lýst því hvað
gert hafi verið fyrir það fólk,
sem er aö barma sér urn hús-
næðisleysi og hvergi sé að fá
peninga til þeirra hluta. Það
sér nú hver maður í hendi sér,
hver reginfirra það er, og þá
ekki síður sú hugmynd að setja
þurfi á laggirnar sérstakt lána-
kerfi og grípa til sérstakra
aðgerða til að leysa það vanda-
mál.
Fái Albert frið til að starfa
að þeim málum á sama hátt á
þcssu og næsta ári líkt og hann
hefur gert á s.l. ári, þá er málið
leyst.
Þeir sem búiö hafa í torf- og
bárujárnsbyggingum, eða ver-
ið húsnæðislausir, verða þá
flestir eða alíir komnir í forláta
húsakynni, lík þeim sem byggð
voru á s.l. ári fyrir þaö lánsfé,
sem margir hafa hneykslast á á
þessum síðustu og verstu
tímum.
Hvað viljið þið hafa það
betra?
Guðmundur P. Valgeirsson.
■ Það snart mig illa þegar.ég
las fyrirsögn mcð stóru letri í
NT, sem ckki var einu sinni
innan tilvitunarmcrkja, sem
hljóöaði svo: „Dagur án víns
er dagur án gleði".
í mínu ungdænti voru þeir
til, scm þá tröllatrú höfðu á
sannleiksgildi prentaðs máls,
aö þeir töldu óyggjandi rök í
hverju máli ef liægt var að
segja að þaö, sem þeirra mál
studdi hefði sést á prenti. En
ég held að það hóflausa blaða-
flóö sent nú hcllist yfir menn
ha'fi slæft þá trú sem var á
sannleiksgildi prentaðs máls.
Þannig Itefur þeim sent blööin
skrifa tekist aö halda á spilun-
um.
Ég hef nú lifað 25692 vín-
lausa daga og ef áðurnefnd
fyrirsögn er tekin bókstaflega
ættu allir þessir dagar að hafa
verið mér gleðisnauðir, ef ckki
algjörir mæöudagar.
Þó held ég, að ef það veröur
klerkur mér kunnugur sem það
dæmist á að tala yfir ntoldum
mínum, verði inntak ræðunnar
ekki þaö, að kvaddur sé maður
eftir gengna gleðisnáuða æfi-
daga. Hitt þætti ntér trúlega
að hins gagnstæða yrði getiö.
Ég spyr þig áþj, getur ckki
hugsast að til séu gleðisnauðir
víndagar? Eru allir dagar alkó-
hólistans gleðidagar?
Mannsins, sem brennt hefur
allar brýr að baki sér, glatað
fjölskyldu, starfi og vinum og
er orðinn algert rekald, þegar
hann að lokum verður að
viðurkenna að liann hefur orð-
ið undir í viðureigninni við
Bakkus? Þá loksins er þá
fangaráð þeirra, scm endan-
lega hafa ekki lagt árar í bát að
hverfa frá „gleðidögunum" og
gcra tilraun til aö endurheimta
eitthvað af því, sem glatast
hafði af þeirra völdum.
Undir áðurnefnda auglýs-
ingu, sem hefur reyndar yfir-
skriftina frétt. eyðir NT næst-
um heilli síðii á einum besta
staö í blaöinu. Eftir því sem
frásögnin ber með sér, er að-
ferð franska vínframleiðand-
ans, sem notar hin lokkandi
slagorð, sem áður cru nefnd,
nákvæmlega sú sama og citur-
lyfjasalanna, scm gefa fyrstu
pípuna eða fyrstu fíkniefna-
skammtana í trausti þess að sú
gjöf ávaxtist margfaldlega,
þegar fórnarlambið er orðið
að rekaldi, sem einungis
stjórnast af fíkn sinni. Þá
blaðamenn sem ljá vímuefna-
gróðasjónarmiðum lið, eigunt
við of marga.
Það er töluvert sláandi, að
hins vegar í sama blaði og áður-
greind „frétt" birtist á, er fyrir-
sögn sem hljóðar þannig:
Nauðsynjar sitja fyrir þegar
sverfur að: Um 8.900 krónum
meira í áfengis en mjólkur-
kaup hjá íslensku vísitölufjöl-
skyldunni 1984.
Þessi frétt þekur lítið meira
en 1/4 síðunnar. Samt finnst
mér hún skifta okkur miklu
meira máli en hin.
Tæpast hverfa nú úr cyrum
manns kveinstafir hinna ólík-
ustu hópa vegna aumra kjara
þcirra og afkomu. Á síðast-
liðnu hausti stóð B.S.R.B. í
mánaðarlöngu verkfalli. sem
kostaði þá sem í því stóðu
gífurlega fjármuni og þjóðar-
heildina þó miklu meira. Á
sama tíma lágu í loftinu verk-
fallshótanir A.S.Í. Nú standa
farmenn í verkfalli ogsjómenn
eru í viðbragðsstöðu, tilbúnir í
verkfall. Ekki ætti að gleyma
verkfallsglöðum hópum eins
og mjólkurfræðingum og flug-
mönnum og þannig mætti lengi
telja. B.H.M. menn sem vinna
hjá ríkinu telja sig fast við
hungurmörkin og bændur sum-
ir hverjir eiga ekki fyrir dag-
legu brauði. Ekki er hægt að
ætla að neinir innan þessara
sveltandi hópa, verji fé til slíks
óþarfa sem áfengiskaup eru.
Síst af öllu að þeir verji til
þeirra nálega 9 þúsund krónum
meir á ári en til mjólkurkaupa.
Hverjir eru það þá, scm
kaúpa öll þessi ósköp af áfengi.
Það eru ekki sérlega margir
sem standa utan þeirra hópa,
sem hér hafa verið taldir sem
ólíklegir neytendur vegna
bágra kjara. Mikil lifandi
ósköp mega þessi fáu sem eftir
eru leggja að sér við áfengis-
þambið til að drekka fyrir alla
þá, sem ekki hafa efni á
áfengisdrykkju eða hafna henni
af öðrum ástæðum. Og af síð-
ustu skoðanakönnun verður
ekki annað séð. en að 70%
kjósenda vilji bæta bjórflóði
við drykkju þessara aumingja
manna, sem hafa „efni á" að
drekka áfengi.
Oskar Sigtryggsson.
Vörubílstjórar - farið með ruslið á haugana!
■ Ég bý í Árbænum, og það
er ágætt útaf fyrir sig. En
vegna þess livar ég bý, þarf ég
oft að keyra Miklubrautina,
alveg uppá Ártúnshöfða. það
hefur vakið furðu mína að á
þeirri leið, þégar kornið er inn
undir Elliðár, er mjög algengt
að lauslegt rusl sé á miðri
götunni, og meðfram veg-
köntunum. Jafnvel hefur
ástandið verið svo slæmt. að
heilu bárujárnsplöturnar hafa
verið fjúkandi innan um alla
umferðina. Með því einu að
ætla að sveigja frá bárujárns-
plötum, naglaspýtum og öðru
rusli, sem cr á víð og drcif um
brekkuna, er öðrum ökutækj-
um stefnt i hættu.
Ástæðan fyrir þéssu rusli er
að vörubílstjórar sem keyra
lauslegt rusl á haugana. leggja
leið sína um Elliðaárbrekk-
una, og er það lágmarkskrafa
að þeir menn gangi þannig frá
ruslinu, að ekki stafi hætta af
því og helmingurinn fjúki af á
leiðinni upp á hauga.
Vörubíistjórar, þetta er að-
vörun. Sá næsti ykkar sem ég
stend að verki. verður kærður.
og mun það verða til þess að
vekja athygli ykkar á Itversu
alvarlegt mál hérer á ferðinni.
Árbæingur.
Börn mega ekki
kaupa tóbak
Ólafur Björnsson formaður
félags matvörukaupmanna
hringdi:
■ Síðastliðin áramót gengu í
gildi tóbaksvarnarlög. Meðai
annars sem tæpt cr á í þeim
lögum, er að ekki megi selja
yngri börnum en sextán ára
tóbak. Hinsvegar er það al-
gengt að foreldrar virðast ekki
gera sér grein fyrir þcssari nýju
reglu, og vil ég beina þeim
vinsamlegu tilmælum til allra
fullorðinna, að þeir biðji ekki
börn sem hafa ekki aldur til
tókbakskaupa, að fara út í búö
fyrirsistil þess að kauptóbak.
Ég hef orðið var við þetta í
ríkum mæli, og yfirlcitt hringi
ég til foreldra viðkomandi
barns, og við leysum málið á
friðsamlegan hátt.
Foreldrar athugið að það er
óleyfilegt að senda börn með
miða út í búð. til kaupa á
tóbaki.
En ástæðan fyrir því að fólk
virðist ekki gera sér grein fyrir
þessu. er sú að tóbaksnefndin
hefur ekki staðið að málunum
sem skyldi. Það væri æskilegt
að fá límmiða eða eitthvað
annað sem skýrði fyrir fólki
hvernig á þessu stæði.
Skrifíð til:
NT
Lesendasíðan
Síðumúla 15 108 Reykjavík
...eða hringið í síma 686300
milli kl. 13og 14