NT - 10.03.1985, Blaðsíða 9

NT - 10.03.1985, Blaðsíða 9
aðskilnaður væri nauðsynlegur til að skaðinn yrði sern minnstur. Orsakir En hvað er það sem fær fullorðið fólk og það foreldra til slíkra óhæfuverka að beita börn sín ofbeidi? Við bárunt þessa spurningu rneðal annars undir Halldór Hansen barnalækni. Halldór benti á að mjög oft væri talið að orsakanna væri að leyta í frumbernsku þessa fólks. Viðkomandi hefur ekki fengið tækifæri til að þroska tilfinningalíf sitt rneð eðlileg- uni hætti í bernsku og er því illa undir það búinn að takast á við þær skyldur sem fylgja þvíaðeignast barn. Þuttgáföll, sent einstaklingurinn verður fyrir á fyrstu æfiskeiðunum og yfirborðskennt samband við móðurina eða þá sem standa honurn næst, gera það að verk- um að einstaklingurinn á erfitt með að tengjast öðrum mann- eskjum, síðar á ævinni, djúp- um tilfinningaböndum. Einnig verður oft vart við það hjá þessu fólki það sem fræðimenn kalla „acting out“ eða það að viökomandi á í erfiðleikum síðar á ævinni með að koma tilfinningum sínum til skila með eðlilegunt hætti og þá er oft stutt í einhvers konar of- beldi. Sumir fræðimenn telja að barn sem gengur í gegnunt mikla tilfinningalega erfiðleika á fyrsta eða öðru aldursári geti síðar á ævinni ekki munað slíkt með venjulegum hætti, meðal annars vegna þess að mál og hugsun hafi ekki náð þeim þroska. Minningin setur þó sín spor í sálarlíf einstak- lingsins og brýst út síðar á ævinni sem beinar aðgerðir þar sem viðkomandi lætur hendur skipta í stað þess að vinna úr þessum sárindum sín- unt með öðrunt hætti. Sam- kvæmt þessum skilningi er ot- beldið eins konar minning scm ekki á sér annan farveg. Ofbeldi gengur mann fram af manni Petta leiðir svo aftur af sér það að sá sem beittur hefur verið ofbeldi á unga aldri sé líklegur til þess að gera slíkt hið sarna þegar hann svo síðar á ævinni verðurforeldri. Þann- ig geta slík voðaverk gengið mann fram af manni og stund- um er talað um félagslegar eríðir í þessu sambandi. Halldór taldi að ef konta ætti í veg fyrir ofbeldi gegn ungabörnum yrði að hafa þetta að leiðarljósi. Barnið verður að fá tækifæri á því að bindast móðurinni, eða þeim einstak- lingi sem annast það, eðlilegum tilfinningaböndum. Öðru vísi verði það illa í stakk búið síðar meir að axla þá byrði sem foreldrahlutverkinu fylgir. Sem betur fer hefur ekki aðeins tekist að hjálpa börnum, sem verða fyrir mis- þyrmingum, heldur einnig því fólki sem lendir í þeirri ógæfu að framkvæma slíka verknaði. Til að svo megi verða þarf að koma til meðferð þar sem þessu fólki er hjálpað til að vinna með erfiðleika sína en þar að auki þarf að koma til ýmis konar önnur aðstoð. Eins og áður segir er álag og stress \ fjölskyldunni ein helsta gróðrastía ofbeldis og því verður einnig að breyta. Það má ljóst vera af framan- sögðu að hér er ekki aðeins um líf einstaklinga að tefla heldur einnig hvernig börnum okkar reiðir af í framtíðinni. Það kann að hljóma óskemmtilega en staðreyndirnar tala sínu rnáli. Á þessari stundu eru mjög miklar líkur á því að ungabörn hér á landi verði fyrir ofbeldi í einhverju formi og það ofbeldi leiðir til óbætanlegs skaða. fjöldamörg önnur vandamál að stríða og þannig mætti tala um félagslegan sjúkdóm í þessu sambandi." Pétur sagði að því væri ekki að leyna að sannanlega væru nýleg dæmi hér á landi þar sem börn hefðu orðið fyrir varan- legum skaða vegna ofbeldis á heimilum sínu. Flokkun hans á þessum fyrirbærum var sam- svarandi þeirri flokkun sem Aðalsteinn Sigfússon sálfræð- ingur notaði og vitnað er til hér að framan, þó svo að önnur heiti væru notuð. Pétur valdi að skipta ofbeldi gagnvart börnum niður í fjóra flokka. Andlegt ofbeldi, líkamlegt of- beldi, beina vanrækslu og svo kynferðislegt ofbeldi. „Van- ræksla á ungabörnum er það sem oftast verður vart við. Hún lýsir sér í því að ekki er hugsað fyrir þörfum barnsins eins og vera ber og það er látið afskiptalaust og sniðgengið. Að vísu er slík vanræksla mis- mikil en erfitt er að setja einhver ákveðin mörk milli þess sem telja má eðlilegt at- hæfi og þess sem kalla verður skaðlegt. Petta fer líka eftir samfélagsgerðinni og víst er um það að mjög misjafnlega er litið á þessi fyrirbæri í hinum mismunandi löndum. Mikiðálag elur af sér ofbeldi Hvað ísland snertir þá vant- ar hér meiri rannsóknir þannig að hægt sé að fullyrða nákvæm- lega hversu algengt ofbeldi gagnvart börnum er en það verður þó ekki fram hjá því litið að það fyrirfinnst. Sér- staklega má gera ráð fyrir að hinn langi vinnudagur og álag í fjölskyldum hér' á landi sé jarðvegur sem mjög líklegur er til að ala af sér ofbeldi af þessu tagi. Lausung er einnig fyrirbæri sem mikið verður vart við hér á landi, hjóna- skilnaðir eru tíðir og börn látin ganga meira sjálfala hér en víða annars staðar. Öll þessi atriði eru líkleg til að ýta undir ofbeldi af einhverju tagi hvort sem það er virkt eða óvirkt." Pétur benti einnig á þetta vandamál yrði ekki leyst nema mtð tilkomu skipulegs átaks. Pað þurfa margir aðilar að vinna saman til að tryggja megi börnum sæmilegan að- búnað. Okkur vantar meiri samhæfingu á því opinbera kerfi sem tekst á við þetta vandamál auk þess sem koma þarf til meira af sérhæfðu fólki sem kann að bregðast rétt við og grípa inn í áður en skaðinn er skeður. Upplýsingar um þarfir barna á öllum sviðum þarf einnig að auka. Erlendis þar sem unnið hefur verið skipulega með mál af þessu tagi hefur fræðslu- og upplýs- ingaþátturinn ávallt reynst mikilvægur. í því sambandi hefur verið lögð áhersla á að gera fólki grein fyrir því, til dæmis, hvaða afleiðingar það getur haft fyrir þroska barn- anna að vanrækja þau líkam- lega og andlega. Skylt að iáta vita Nú er það svo að hverjum og einum er skylt samkvæmt lög- um að láta viðkomandi barna- verndarnefnd vita ef grunur leikur á að um ofbeldi gagnvart börnum sé að ræða. Það er svo fyrst og fremst barnavernd- arnefndanna að grípa inn í og finna úrræði, sem geta komið í veg fyrir að slíkt endurtaki sig eða haldi áfram. Smart-mynd Allir þeir sem rætt var við töldu að mál af þessu tagi yrðu ekki leyst nema með samvinnu margra aðila. Hvað fjölskyldu barnsins viðvíkur hefur oft reynst nauðsynlegt að rjúfa þetta samband um tíma og koma barninu eða börnunum fyrir annars staðar á meðan unnið er með málið. í sumum tilvikum verður að gera þetta gegn vilja foreldranna eða að- standenda og slíkar aðgerðir reynast oft flóknar og sárs- aukafullar fyrir þá sem hlut eiga að máli. í Bandaríkjunum, þar sem Pétur var við nám og starfaði sem barnalæknir, er víða grip- ið til þess ráðs að leggja börnin inn á spítala á meðan verið er að vinna að lausn mála og sagði Pétur að á síðustu árum hefðu menn farið að hallast nteir og meir uð því að slt'kur

x

NT

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: NT
https://timarit.is/publication/305

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.