NT - 27.06.1985, Síða 9

fff? Fimmtudagur 27. júní 1985 9
LlI
I \ ■ .
Fótboltaveikin
■ Kunningi minn einn, ráðvilltur maður utan af landi, trúði mér eitt sinn
fyrir harmsögu lífs síns. Einsog er svo algengt upphófst ógæfa hans innan
vébanda hinnar borgaralegu fjölskyldu - þeirrar miklu próblemfabrikku - og
sér ekki fyrir endann á henni enn. Harmleikur hans var sá að öll fjölskyldan
nema mamma hans voru með fótbolta, þar sem náttúran hefði að öllu jöfnu
sett mannshöfuð, þeirra eigið. Gamli maðurinn, pabbi hans, var með
gamaldags reimaðan tuskubolta frá mektardögum Ríkharðs Jónssonar,
Donna og Alberts Guðmundssonar; en bræður hans allir með nýmóðins
leðurbolta, svartflekkótta.
■ Ættbálkar Evrópu börðust í
þjóðflutningatímastíl...
Með stjarnfræðilegum mun
Fótboltinn var sumsé alfa og
ómega í lífi fjölskyldunnar;
nema hvað húsfreyja var alltof
önnum kafin við að elda ofaní
alla þessa svöngu fótbolta-
munna til að læra muninn á
haff-sent og fúll-bakk; og svo
þessi kunningi minn, sem hafði
bara af einhverjum óskiljanleg-
um ástæðum ekki þegið nein
fótboltagen í erfðir og var alveg
■ Með gantlan tuskubolta frá
mektardögum Ríkharðs Jóns-
sonar.
■ Á götóttum melavöllum og fenjasvæðum grasvallanna...
Við matborðið var skrafað
um gullfalleg mörk og sniðuga
skallabolta, þeir bræðurnir voru
skráðir í fótboltafélag plássins
skömmu eftir getnað og voru
uppfra því annað hvort á leið-
inni í sturtu eða úr sturtu eða þá
á aðkallandi skyndiæfingar;
pabbinn var í eilífu snatti fyrir
fótboltafélagið og átti mikinn
helgidóm - litla bleika stílabók,
bundna í plast, þar sem hann
skráði natnislega alla kappleiki
sem háðir voru á Islandsfót-
boltamótinu; hann merkti við
með bláum lit ef leikurinn
gladdi hjartað, með grænu ef
leikurinn var leiðinlegur, með
rauðu ef dómarinn var lélegur,
og þar fram eftir götunum. Þeg-
ar staðarliðið lék heima hvarf
svo öll vitglóra sem til var á
heimilinu út í veður og vind og
þegar það eitt sinn féll niður um
deild voru heimilismenn þöglir
og niðurlútir mánuðuðum sam-
an og höfðu ekki matarlyst, líkt
og nákominn ættingi hefði verið
skriðtæklaður ylir í annan heim.
fyrirntunað að setja bolta í mark
þótt hann reyndi og reyndi. Eða
kannski var honum líkt farið og
José Arcadio, ættföður Búendí-
anna í sögunni Hundrað ára
einsemd - hann sá einfaldlega
ekkert vit í því að tveir and-
stæðingar kepptu cftir fyrirfram
settum reglunt! í mótlæti sínu
greip strákur til þess eins-úrræð-
is sem lá í augum uppi - hann
fór að leika sér að dúkkum,
kom úr felum og gekk í samtök
sem kenna sig við árið þegar
Argentínumenn unnu heims-
meistarabikarinn í fótbolta.
Þetta var á þeim tíma þegar
stuttbuxurnar náðu niður á hné,
æfingagallarnir voru snöggtunr
púkalegri en nú er lenska og
íslenskir fótboltamenn létu sér
nægja að paufast við íþrótt sína
á götóttum melavöllum eða á
fenjasvæðum grasvallanna. Þá
töpuðum við öllum leikjum rneð
stjarnfræðilegum mun og alveg
kappnóg fyrir stráka að standa
eða falla með Káerr, Val eða
Skaganunt, cnda þjóðin ekki
komin í beint fjarskiptasam-
band við knattspyrnusnillinga í
Bæern Múnchen eða Mansteftir
Júnætid. En nú er öldin önnur.
gervigrasið breiðir sig iðjagrænt
yfir kargaþýfið og íslenskir
strákar upp til hópa orðnir
heimsfrægir fótboltamenn í út-
löndunt... ásíðum dagblaðanna
í Reykjavík.
Botti! Botti!
tíma sé tekið, það sé of seint að
hefjast handa við að koma
yngstu kynslóöinni til frama og
frægðar þegar hún er lent í
meðalmennskunni á barna-
heimilum landsins. Lífið cr
kapphlaup og skotið ríður af
þegar við fæðingu. Kunninginn
á lítinn glókoll, sem er ekki enn
kominn inní ntyllur menntakerf-
isins og á því ennþá smáséns.
Svo ntinn maöur lagöist undir
fcld og braut hcilann um það
hvernig bcst mætti hlúa að þcss-
um litla sprota á meiði mannfé-
lagsins - og kannski gleymdi
hann því ekki heldur að fyrst
útséð væri um að hann kæmist
nokkurn tínia í álnirsjálfurværi
eins gott að sonurinn gæti splæst
á hann'áhyggjulausu ævikvöldi.
Þarna var hann sumsé að velta
því fyrir sér hvort hunn ætti að
gera strák að geimfara... eða
poppstjörnu... cða máski seöla-
bankastjóra... cða jafnvel sterk-
asta manni heims. En reyndar
þurfti hann ekki mörgum blöð-
um að fietta til að finna svarið,
bara Mogganum einsog venju-
lega, þar sem Ásgeir Sigurvins-
son brosti ríkmannlega við hon-
um á mynd. Síðan þá er fávíst
ungviðið á eilífum þönum á
eftir upplitaðri plasttuðru,
ómálga, utan hvað það segir
„botti, botti!“, en faðirinn bíð-
ur átekta eftir þeim degi þegar
spíónar útlendra stórfélaga fara
að bjóða milljónir í þessa miklu
hæfileika.
börðust í eins konar þjcíðflutn-
ingatímastíl. Og blöðin voru
heldur ekkcrt að skafa utan af
því þegar þcir koniu hingað
gestirnir frá Skotlandi og sögðu
að viö mættum eiga von á dýrvit-
lausum skríl. sem best væri
geymdur í búri undir óttalaus-
um augunt Víkingasveitarinnar.
En þeir stóðu ekki við gcfin
fyrirheit íslandsvinirnir skosku.
Reyndar drukku þcir sig útúr
bæði þcssum heimi og liinum
næsta, sungu hástöfum um
Bonnie Scotland og Loch
Lomond, töluöu Ijótt um Eng-
lendinga og svcifluöu pilsum.
Samt var ckki annaö að sjá en
þetta væru bestu strákar innvið
beinið, líka þótt þeir töluðu
óttalcga ófína cnsku og þótt
einhvcr léti þau orð falla að
þctta væru mcstu lágstétta-
plcbbar scm sést hafa á íslandi
t'yrr og síðar. En tryggðip við
átrúnaðargoðin og íþróttina er
slík aö manni héruntbil vöknar
um augu: sumir þeirra höföu
hvatt sína mcnn til dáða í Arg-
cntínu, á Spáni, hér norður í
hundrassi, og vcrða ábyggilega
frávita af drykkju í Mexíkó að
ári. Ogsegi menn svoaðfótbolti
sé ómcrkilegt sport...
Ég cr auðvitað liátt yfir þctta
hafinn. Og þó cr þaö svo að mér
finnst það ljóður á ráöi Itvers
manns, ef ég kcmst að því að
liann cr Valsari. Ég gct bara
ekki að því gcrt. Ég cr fæddur í
Vesturbænum...
Egill Helgason.
Það er ekkert grín að vera
lélegur í fótbolta. Til cr bók sent
heitir Kindergarten is too late,
skrifuð af skarpgáfuðum Jap-
ana. Ég á kunningja sem trúir á
þessa bók. Hann er lélegur í
fótbolta. Bókin góða kennir
honum að ekki sé ráð nema í
Lágstéttaplebbar
Uppá síðkastið höfum við
íslendingar reyndar fengið að
horfa uppá ýmsar myndir fót-
boltaveikinnar: Það var nátt-
úrlega úrslitaleikurinn í Brúss-
el þar sem evrópskir ættbálkar
■ Ásgeir Sigurvinsson brosti ríkmannlega....