NT - 27.10.1985, Blaðsíða 16

16 Sunnudagur 27. september NT
LEIMJRim GERIST
meðan leikhúsin ráku sína eigín
skóla, t.d. í statistahlutverk, en algjör
aðskilnaður finnst mér vera af hinu
illa.
Blm: Hvað heldurðu um möguleika
þessa unga fólks, þegar það kemur
út í frumskóginn í íslenska leiklistar-
lífinu.
Gunnar: Ég er bjartsýnn á framtíð
íslenskrar leiklistar. Það er mikil
gróska um þessar mundir og ég vona
að þessir krakkar verði ekki vonsvikn-
ir, heldur afkastamiklir leikarar, sem
láti mikið gott af sér leiða.
Blm: Sigmundur Örn Arngrímsson,
hvernig finnst þér að vinna með
þessu unga listafólki?
Sigmundur: Það sem heillar mig
mest, er að ég yngist allur upp sjálfur.
Blm: Nú leikur þú Clark, forstöðu-
mann veitingastaðarins, - eigið þið
eitthvað sameiginlegt?
Sigmundur: Nei.
Blm: Ekkert?
Sigmundur: (vandræðalega) - -
ekkert nema geðvonskuna.
Blaðamaður ræddi við Gunnar
Eyjólfsson, sem Þjóðleikhúsið hefur
góðfúslega veitt leyfi til að leika
gestaleik með Nemendaleikhúsinu.
Hér leikur hann Lyle, góðhjartaðan
eldri mann sem vill umfram allt halda
friðinn.
Blm: Þú ert í hópi okkar reyndustu
leikara, Gunnar.
Gunnar: Ég hef leikið í 40 ár. Ég
útskrifaðist úr RADA, konunglega
breska leiklistaskólanum 1947.
Blm: Hefurðu haldið tölu á hlutverk-
unum sem þú hefur leikið?
Gunnar: Ég hef engar úrklippur og
held ekkert bókhald.
Blm: Finnst þér þessir ungu leikar-
ar vinna öðruvísi en t.d. kollegarþínir
í Þjóðleikhúsinu?
Gunnar: Nei, þar eð leikstjórinn
beitir sömu vinnuaðferðum hér og
hann hefur notað í atvinnuleikhúsun-
um. Þetta tel ég spor í rétta átt. Ég er
á móti því tengslaleysi sem verið
hefur milli skólans og leikhúsanna.
Að vísu voru nemendur ofnýttir á