NT - 02.11.1985, Qupperneq 16

T B Laugardagur 2. nóvember 1985 20
IVI

Hjónaminning
Guðríður Benediktsdóttir
og Albert Sigurðsson
Fæddur 20. mars 1919
Dáinn 26. október 1985
Fædd 26. júní 1915
Dáin 20. september 1978
í dag verður jarðsettur frá Bú-
staðakirkju í Rvík faðir okkar
Albert Sigurðsson, sem lést að-
faranótt 26. þ.m. á Landspítalan-
um eftir langvarandi veikindi.
Hann var fæddur á Seyðisfirði
20. mars 1919 og einn af ellefu
systkinum. Sonur hjónanna Guð-
bjargar Eyjólfsdóttur og Sigurðar
Gunnarssonar sjómanns.
Eiginkona hans og móðir okkar
var Guðríður Benediktsdóttir,
dóttir Jósefínu Leifsdóttur og
Benedikts Jónssonar bónda að
Vöglum í Vatnsdal Austur-Húna-
vatnssýslu. Hún var ein fjögurra
systkina.
Okkur er Ijúft að minnast for-
eldra okkar á þessum tímamótum
því söknuðurinn er mikill og
minningarnar margar og kærar.
Systkinahópurinn var stór, en
það heimili sem foreldrar okkar
bjuggu okkur var alltaf sá staður
sem vænta mátti huggunar, ástar
og umhyggju. Þar var oft margt
um manninn, þar sem faðir okkar
hafði marga menn í vinnu og því
stundum óvíst hversu marga
munna þurfti að metta. Sumir
þessara manna urðu miklir heimil-
isvinir og margir okkur kærir en
þó sérstaklega einn þeirra sem
varð þeim síðar sem sonur og
okkur sem bróðir. Erlendur
Helgason bjó hjá þeim frá
unglingsárum og þar til hann
kvæntist. Þessi ár voru okkar upp-
vaxtarár.
Foreldrar okkar voru að mörgu
leyti ólík en persónuleiki þeirra
skemmtileg blanda, sem féll vel
saman.
Hún var gædd mikilli hlýju,
stolti og ábyrgðartilfinningu, en
hann sló á léttari strengi með
glaðværð sinni, ástúð og virðingu
til hennar. Þannig styrktu þau
hvort annað í blíðu og stríðu.
Verkefnin voru næg jafnt innan
heimilis sem utan en frístundirnar
vel nýttartil samvista með börnun-
um. Slíkar stundir líða seint úr
minni.
Við krakkarnir tíndumst að
heiman eitt og eitt eins og gengur
og gerist og voru það eflaust mikil
viðbrigði fyrir þau. Þó komu þeir
tímar sem þau gátu sinnt meira
sínum hugðarefnum og þau höfðu
meiri tíma fyrir hvort annað. Þá
kom best í ljós hversu samhent og
hjartfólgin þau voru hvort öðru.
Þá kom fyrsta reiðarslagið, sem
var vitneskja um þann sjúkdóm
sem átti eftir að verða banamein
föður okkar.
Engan hefði þá grunað að það
yrði hann sem þyrfti að stíga þau
þungu spor scm lágu að banabeði
konu hans. Banalega hennar var
löng og ströng og erfið öllum
ástvinum hennar, ekki síst honum.
Hún lést þann 20. sept. 1978.
Hvc vildi ég, móðir minnasl þín
en má þrí sitja hljríður.
mér finnst sem tungan fjrítrist mín,
mér finnst hver hugsun minnkast sín,
því allt er minna mríður.
Þú varst mér ástrík. einlæg, sönn,
mitt athvarflífs á brautum,
þinn kærleik snart ei tímans tönn,
hann traust mitt var í hvíld og önn,
í sæld og sorg og þrautum.
Ég veit þú heim crt horfin nú
og hafin þrautir yfir,
svo mæl og góð, svo trygg og trú,
svo tállaus, falslaus reyndisl þú.
ég veit þú látin lifir.
Þetta atvik olli straumhvorfum í
lífi pabba. Fráfall mömmu sætti
hann sig aldrei við, þó hann hafi
reynt áfram að sinna sínum áhuga-
málum. Söknuðurhansvarmikill.
Ég, minnist kvríldsins erfórstu frá mér
þá fannst mérlífið svogrimmt og kalt.
Ég hað þig vina að vera hjá mér
Ég var svo einn, þú skildir allt.
I’ú sagðir aðeins ég ann þér vinur
með ástúð straukstu mitt Ijósa hár.
Ég hugsa til þín er hríðin dynur.
Þá héla gluggar, frjrísa tár.
Ég veit þú híður þótt vctur hylji
hvern vcg sem liggur frá mér til þín.
Og mundu vina þótt vegir skilji
vorið kcmur og ég til þín.
Óskar Þórðarson
Hann lést 26. okt sl. sáttur við
dauðann, því hann trúði á fram-
haldslíf þar sem þau myndu hittast
að nýju.
Við viljum þakka öllum þeim
sem sýndu honum tryggð og vin-
áttu á þessum erfiðu tímum, þá
sérstaklega Sigmundi Magnússyni
lækni, eiginkonu hans og sam-
starfsmanni, ásamt Sigurði Árnas-
yni lækni.
Börnin
Sigríður Vilhjálmsdóttir
frá Hánefsstöðum
Fædd 25. nóvember 1907
Dáin 24. október 1985
Hinn 24. okt. sl. andaðist
Sigríður Vilhjálmsdóttir á
'sjúkrahúsinu á Egilsstöðum.
Sigríður frænka mín var fædd á
Hánefsstöðum í Seyðisfirði 25.
nóv. 1907.
Foreldrar Sigríðar voru hjón-
in Björg Sigurðardóttir og Vil-
hjálmur Árnason, bóndi og út-
gerðarmaður á Hánefsstöðum.
Hánefsstaðaheimilið var mynd-
arlegt heimili og mjög
fjölmennt. Hvort tveggja var,
að systkinin voru fimm bræður
og ein systir og fóstursonur auk
Sigríðar, svo og fjöldi annarra
heimilismanna. Á sumrin
bjuggu þarna tugir manna og
unnu að fjölþættum sveita- og
sjávarverkum. Það var jafnan
létt yfir þessu heimili en agi og
festa undir niðri. Sigríður átti
þess vegna því láni að fagna að
alast upp við góðar aðstæður á
rammíslensku heimili, sem í
senn var sveitaheimili, blandað
sterkum áhrifum frá sjávarsíð-
unni og nálægum kaupstað.
Haustið 1930 fór Sigríður að
Hallormsstað. Þá var hús-
mæðraskólinn settur þar í fyrsta
sinn. Einar Stefánsson frá Mýr-
um í Skriðdal vann þá við bygg-
ingu húsmæðraskólans. Þau
felldu hugi saman og giftust árið
1932. Mér er það í barnsminni,
þegar Hjálmar Vilhjálmsson,
föðurbróðir minn og bróðir Sig-
ríðar gaf þau saman heima á
Hánefsstöðum. Þetta voru
glæsileg hjón. Einarfríðurmað-
ur og föngulegur og hvers
manns hugljúfi. Sigríður fríð-
leikskona, full af þrótti og æsku-
fjöri. En það var einmitt þrótt-
urinn og dugnaðurinn, sem ein-
kenndi hana öðru fremur.
Hjónaband þeirra var bæði far-
sælt og hamingjuríkt. Árið eftir
hófu þau búskap á Hafranesi
við Reyðarfjörð. Ég var þar hjá
þeim ógleymanlegan sumarpart
1934. Þau áttu þegar vistlegt og
myndarlegt heimili á Hafranesi,
þar sem þau bjuggu góðu búi í
fjögur ár. Vegna þess að þau
fengu ekki jörðina keypta,
nema gegn staðgreiðslu, brugðu
þau búi 1937 og fluttu til Reyð-
arfjarðar. Einar vann við smíð-
ar og fleiri störf hjá Kaupfélagi
Héraðsbúa, en Sigríður veitti
gistihúsi Kaupfélagsins forstöðu
um tíma. Síðan lá leiðin upp á
Fljótsdalshérað, þar sem Einar
vann við smíðar og byggingar-
störf, en Sigríður var m.a. ráðs-
kona á Eiðum. Einar varð svo
byggingarfulltrúi fyrir Múla-
sýslur og A-Skaftafellssýslu.
Árið 1945 byggðu þau íbúðar-
hús, þar sem nú er Egilsstaða-
kauptún. Þau fluttu í hús sitt,
sem þau skírðu Laufás, 1. des-
ember og bjuggu þar æ síðan,
en Einar lést 7. september 1978.
Laufás var eitt af alfyrstu húsum
nýrrar byggðar, sem sennilega
verður fjölmennasta byggð á
Austurlandi.
Þau voru því í hópi frum-
byggja Egilsstaðakauptúns.
Laufásheimilið var á margan
hátt sérstætt. Það var í senn
íslenskt, fallegt og hlýlegt. Þar
var alla tíð ákaflega gestkvæmt,
enda rómað fyrir gestrisni og
myndarskap. Sigríður var ann-
áluð dugnaðarkona og að sama
skapi myndarleg húsmóðir. Ég
minnist óteljandi heimsókna á
þingmannsárum mínum. Einar
sótti mig alltaf á flugvöllinn.
Síðan beint heirn í Laufás, en
þar beið hlaðið veisluborð hjá
Sigríði. En ég var ekki einn um
þetta. Víðfræg gestrisni þeirra
hjóna veitti öllum, sem að garði
bar, allt það besta, sem hægt var
að veita. Mjög mikill gestagang-
ur var á heimilinu. Ég dvaldi
þar um skemmri og lengri tíma
og minnist varla máltíðar án
einhverra annarra gesta. Auk
mikils gestagangs rak Sigríður
greiðasölu um nokkur ár. Þegar
á þurfti að halda, leituðu margir
næturgistingar í Laufási.
Þau Sigríður og Einar eignuð-
ust tvo syni, Vilhjálm skóla-
meistara á Egilsstöðum, heims-
frægan íþróttamanna á sínum
tíma, og Stefán verkfræðing,
sem er búsettur í Gautaborg.
Kona Vilhjálms er Gerður Unn-
dórsdóttir og eiga þau sex
myndarlega syni. Einn þeirra,
Einar, er einnig heimsfrægur
íþróttamaður. Stefán er kvænt-
ur sænskri konu, Birgittu, og
eiga þau þrjá mannvænlega
syni. Fóstursonur Sigríðar og
Éinars er Baldur Kristjánsson,
sálfræðingur í Keflavík, sonur
Guðbjargar dóttir Þórhalls heit-
ins bróður Sigríðar. Kona hans
er Svala Björgvinsdóttir og eiga
þau saman eina dóttur, Sigríði.
Sigríður var félagslega
sinnuð, vann mikið starf fyrir
Slysavarnafélagið og var virkur
meðlimur kvenfélagsins svo
dæmi séu nefnd. Þá vann hún
mikið að saumaskap og hafði á
seinni árum yndi af að gera
myndir úr íslensku grjóti. Hún
var hugmyndarík og sýnt um
margs konar hagræðingu, og
var að ýmsu leyti á undan sinni
samtíð.
Seinustu árin átti Sigríður við
mikla vanheilsu að stríða. Segja
má þó, að hún hafi lengst af
verið andlega ern, þótt líkams-
kraftar væru að þrotum komnir.
Þegar nú Sigríður frænka mín
er öll, er mér og öllum ættmönn-
um hennar og fjölskyldum efst í
huga þakklæti fyrir elsku og
vinsemd hennar og allar þær
óteljandi samverustundir, sem
við nutum með henni og þeim
báðum. Þær minningar eru dýr-
mætar og ógleymanlegar.
Blessuð sé minning hennar.
Tómas Árnason
Umsjón: Þorsteinn G.
Gunnarsson
Roger
Daltrey
lætur
í
sér
heyra
■ Roger Daltrey.
■ Hér er plötufrétt fyrir þá
sem komnir eru yfir miðjan
aldur, eða svo. Roger Daltrey,
söngvari The Who, hljómsveit-
arinnar sálugu er nýbúinn að
senda frá sér sólóplötu sem ber
nafnið Under a Raging Moon.
Titillagið er samið af John
Parr og í laginu spila hvorki
fleiri né færri en átta trommu-
leikarar, þeir Martin Chamb-
ers (Pretenders), RogerTaylor
(Queen), Stewart Copeland
(Police), Mark Brzezicki (Big
Country), Cozy Powell, Carl
Palmer og Zoe Starkey.
Auk þessara trommuleikara
koma fram á plötunni aðrir
meðljmir hljómsveitanna Big
Country og Pretenders, ásamt
liðsmönnum hljómsveitarinn-
ar sem lék með þeim félögum
ogfóstbræðrum, Hall & Oates.
Meðal lagahöfunda á plöt-
unni eru Pete Townshend,
Bryan Adams og Daltrey
sjálfur.
Ugglaust eru gamlir grá-
hærðir rokkarar þegar farnir
að bíða eftir plötunni og von-
andi verða þeir ekki fyrir von-
brigðum.
Paul Hardcastle
Nýtt lag, ný plata
■ Þaðmáörugglegalifagóðu
lífi það sem eftir er æfinnar en
manni tekst að selja lag í
tæplega 4 milljónum eintaka.
Það tókst Paul Hardcastle að
gea rneð laginu „19“. Og nú á
að gera betur, því Paul Har-
dcastle er ekki maður sem vill
gleymast allt of fljótt.
Nýverið sendi hann frá sér
12 tommu með nýju lagi sem
nefnist „Just for the Money“.
Titillagið er ekki skírskotun til
lífsviðhorfa Pauls, heldur fjall-
Velkomin
um borð
ar lagið um tvo stóra glæpi í
heimssögunni.
Að sjálfsögðu notar Paul
mikið effekta í nýja laginu og
í því heyrast raddir tveggja
leikara. Ánnar þeirra er Laur->
ence Oliver, en hann varð að
eigin sögn ákaflega snortin af
laginu „19“ og láir honum
enginn.
Um miðjan næsta mánuð er
síðan von á LP plötu frá Paul
Hardcastle og er það vissulega
tilhlökkunarefni.
Paul Hardcastle.
■ Nú styltist heldur belur i
tónlistarhátíðina í M.H. en
hún verður annað kvöld.
Ef að líkuni lætur veröa
einhverjar uppákoniur í
skólanuni fyrir tónleikana. en
salurinii verður opnaður
stundvíslega klukkan 20.30
og þá slcndur hljónisveitin
Vonbrigði væntanlega á svið-
inu.
Eftir aö hljóinsveitin hefur
lokið leik sínum lesa þau
Ijóð, Jóhamar og Björk, en
síðan leikur Leo Smiíli og
hljómsveit hans, Nevv Dalta
Ahkri.
Eftir hlé verður hljómsveit-
in Skclcton Crew einrað i
M.H.
Þá er hara að skella sér i
tónleikagallann.