Morgunblaðið - 04.11.2004, Qupperneq 18

18 FIMMTUDAGUR 4. NÓVEMBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ
MINNSTAÐUR
HÖFUÐBORGARSVÆÐIÐ
Reykjavík | Vinnubrögð borgarinn-
ar í tengslum við útboð á járn-
steyptum brunnlokum og niðurföll-
um til þriggja ára, frá 2004 út árið
2006, eru í hæsta máta óeðlileg, og
væri rétt að rifta samningnum sem
gerður var við lægstbjóðanda vegna
vanefnda og kostnaðar og bjóða
verkið aftur út, að mati aðila sem
bauð í verkið.
Málmsteypa Þorgríms Jónssonar
ehf. var meðal þeirra fjögurra aðila
sem buðu í verkið, sem felur í sér
að steypa öll brunnlok og niðurföll
fyrir Reykjavíkurborg næstu þrjú
árin. Jón Þór Þorgrímsson, tals-
maður Málmsteypu Þorgríms, segir
að fyrirtækið hafi haft þetta verk-
efni með höndum undanfarin ár í
kjölfar árlegra útboða, og þekki því
vel til málsins.
„Það er mjög óeðlilega staðið að
þessu, það var ljóst frá upphafi að
lægstbjóðandi gat ekki staðið við
afhendingartíma,“ segir Jón Þór.
Þrátt fyrir að gengið hafi verið til
samninga við lægstbjóðanda,
Brunnlok ehf., í lok apríl hefur
Málmsteypa Þorgríms haldið áfram
að útvega borginni þessar vörur
vegna þess að lægstbjóðandi hafi
ekki getað staðið við gerða samn-
inga. Jón Þór segir að nú sé svo
komið að Málmsteypa Þorgríms
hafi afhent ríflega 37% af því heild-
armagni sem áætlað var að nota ár-
ið 2004, í raun sé Reykjavíkurborg
að nota innlend fyrirtæki sem vara-
skeifu.
Vörur uppfylltu ekki skilyrði
Af fjórum aðilum sem gerðu til-
boð í þetta verk voru tveir innlendir
framleiðendur og tveir innflytjend-
ur. Jón Þór segir að samið hafi ver-
ið við lægstbjóðanda sem hafi flutt
inn vörur frá Indlandi. Þær vörur
uppfylltu ekki kröfur Reykjavíkur-
borgar um merkingar á lokunum
eins og farið var fram á í útboðs-
gögnum, en fóru engu að síður í
notkun.
Mörgum mánuðum eftir fyrsta
skiladag, síðla sumars, komu fyrstu
niðurföllin ásamt brunnlokum og þá
frá Kína. Á síðasta skiladegi um
miðjan september var lægstbjóð-
andi ekki enn búinn að afhenda alla
vöruflokka sem óskað var eftir í út-
boðsgögnum.
Tilboð Brunnloks ehf. hljómaði
upp á um 70% af kostnaðarverði, 22
milljónir króna, en tilboð Málm-
steypu Þorgríms Jónssonar ehf. var
um 95% af kostnaðaráætlun, um 30
milljónir króna.
Aðspurður segir Jón Þór þetta
mál ekki til komið einfaldlega
vegna þess að Málmsteypa Þor-
gríms hafi orðið undir í eðlilegri
samkeppni. „Við erum alls ekki
mótfallnir útboðum og við virðum
þær leikreglur sem þar eru settar
fram. En við óskum jafnframt eftir
því að sá sem gefur spilin virði
einnig þær leikreglur og það er
kjarni málsins að viðkomandi samn-
ingur er í raun ekki sá hagkvæm-
asti fyrir skattgreiðendur Reykja-
víkurborgar. Með það fyrir augum
sem orðið er er það skýlaus krafa
að þessum samningi verði rift.“
Jón Þór segir margt við fram-
kvæmdina að athuga, t.d. það að
Reykjavíkurborg hafi í framhaldi
þess að tilboði lægstbjóðanda var
tekið ákveðið að taka vörur inn í fá-
einum stórum sendingum á ári og
geyma á eigin lager, en áður voru
vörur afhentar jafnóðum og borgin
hafði því enga þörf fyrir að halda
lager.
Ekkert í útboðsgögnum gaf
þessa breytingu til kynna, og segir
Jón Þór þetta ganga þvert á stefnu
borgarinnar.
Kostnaður borgarinnar vegna
lagerhalds 9 milljónir króna
Kostnaður við lagerinn er að
mati Jóns Þórs að minnsta kosti 3
milljónir króna á ári, eða 9 milljónir
yfir allt samningstímabilið. Sé þessi
kostnaður lagður við tilboð lægst-
bjóðanda verður kostnaður borg-
arinnar því að lágmarki 31 milljón
króna. Jón Þór segir að Málm-
steypan hafi boðið í verkið sam-
kvæmt útboðsgögnum og ekkert í
þeim hafi gefið til kynna að borgin
óskaði eftir lægra þjónustustigi en í
útboðum undanfarinna ára.
„Málmsteypa Þorgríms hefur oft
afgreitt Reykjavíkurborg með fá-
einar afgreiðslur á dag. Lægstbjóð-
andi virðist geta komist upp með að
afhenda fáeinar afhendingar á ári
þegar honum hentar og jafnframt
sleppa við að afgreiða einstaka
vörur sem farið er fram á í útboðs-
gögnum. Ef Reykjavíkurborg er að
óska eftir ámóta þjónustustigi og
lægstbjóðandi býður upp á þá á það
að vera skýrt tekið fram í útboðs-
gögnum,“ segir Jón Þór.
Segir vinnubrögð borgarinnar vegna útboðs á á brunnlokum og niðurföllum óeðlileg
Ætti að rifta
samningi og
bjóða verkið
aftur út
Morgunblaðið/Golli
Geyma brunnlokin Reykjavíkurborg heldur nú eigin lager þar sem brunnlok og niðurföll eru geymd þar til þau
fara í notkun, þrátt fyrir að innflutningsaðili sé tilbúinn til að geyma vörurnar á sínum lager í Mosfellsbæ.
EKKERT er óeðlilegt við hvernig
framkvæmdin á kaupum borg-
arinnar á brunnlokum og nið-
urföllum hefur verið að mati
gatnamálastjóra, og þvertekur
hann fyrir að borgin hafi af því
mikinn kostnað að geyma brunn-
lokin á eigin lager.
Sigurður I. Skarphéðinsson
gatnamálastjóri segir að afhend-
ingar á vörum frá Brunnlokum
ehf. hafi að því er hann best viti
gengið snurðulaust fyrir sig. Var-
an frá þeim uppfylli strangar
gæðakröfur og hafi verið rann-
sakaðar hjá Rannsóknastofnun
byggingariðnaðarins. Hann segir
vissulega rétt að fyrstu lokin sem
hafi komið frá Indlandi hafi ekki
verið með skjaldarmerki Reykja-
víkurborgar, og hafi Brunnlok því
þurft að skipta þeim út á eigin
kostnað þegar lok með merkinu
voru komin til landsins.
Brunnlok buðu Reykjavík-
urborg að sjá um allt lagerhald
vegna brunnloka o.fl. sem var
inni í útboðinu í húsnæði í Mos-
fellsbæ, en Sigurður segir að
borgin hafi tekið þá ákvörðun að
vera frekar með vörurnar á eigin
lager við Stórhöfða. „Útboðsgögn
gera ráð fyrir því að það séu til
ákveðnar birgðir á ákveðnum
tímum og í stað þess að við getum
sótt þær, lok fyrir lok, í Mos-
fellsbæ er þetta keyrt beint úr
skipi á okkar lager uppi í Stór-
höfða,“ segir Sigurður.
Aðstaða og tæki til taks
Á lager borgarinnar voru áður
geymd gömul brunnlok og aðrir
hlutir sem tengjast þessari vinnu,
og því var starfsmaður, lyftari og
aðstaða fyrir hendi. Sigurður seg-
ir að vissulega hljótist einhver
kostnaður af þessu, en segir hann
hverfandi. Mestu muni þó um að
starfsmaðurinn þurfi að vinna
meira í þessum verkefnum í stað
þess að sinna öðrum verkum, það
sé aðal kostnaðurinn.
Sigurður segir að borginni
standi það til boða að hætta að
hafa eigin lager og láta Brunnlok
sjá um það, en kjósi að gera það
ekki eins og mál standa í dag.
Spurður um hvers vegna haldið
hafi verið áfram að kaupa frá
Málmsteypu Þorgríms Jónssonar
segir Sigurður borgina vera með
því að uppfylla samkomulag sem
gert var um að kaupa brunnlok
og niðurföll fyrir nýtt hverfi í
Norðlingaholti. Upphaflega hafi
það átt að klárast fyrir árið 2004,
en þegar það dróst fram á þetta
ár hafi verið staðið við áform um
að kaupa af Málmsteypu Þor-
gríms þar sem þar hafi verið búið
að framleiða í þá.
„Ég veit ekki til þess að við höf-
um tekið meira frá þeim en sem
nemur því sem þeir gátu reiknað
með að afhenda okkur í fyrra,“
segir Sigurður. Hann segir sam-
starfið við Málmsteypu Þorgríms
Jónssonar hafa verið langt og far-
sælt, og vissulega sé eftirsjá í því
að framleiðslan fari úr landi. „En
ég get hins vegar ekki með góðu
móti séð að ég geti sagt að þetta
skuli vera íslensk framleiðsla.“
Ekki mikill kostnaður við lager
Síðustu dagar Hitlers
Missagnir| Hannes Hólmsteinn
Gissurarson svarar Sigurði Gylfa
Í upphafi var Dreyer | Oddný
Sen skrifar um kvikmyndagerð-
armanninn Mikill maður, mikill
vinur| Guðrún Þórhallsdóttir
skrifar um kynbundið málfar
Getgátur | Ólafur Ragnarsson
ræðir við Oswald Dreyer-Einbcke