Morgunblaðið - 04.11.2004, Qupperneq 44

SIR Paul McCartney er nýjasta viðbótin við
þann fríða flokk stjarna sem leggja ætla sitt af
mörkum til nýrrar útgáfu á góðgerðar-
söngnum „Do They Know It’s Christmas?“
Gamli Bítillinn ætlar að spila á bassa í lag-
inu, sem upphaflega var hljóðritað af Band
Aid-stjörnuflokknum 1984.
McCartney ætlar ekki að syngja í lagi Band
Aid III-flokksins heldur lætur það eftir Chris
Martin úr Coldplay og öðrum stjörnum af
yngri kynslóðum. Martin mun syngja upphafs-
línurnar og leika á píanó. Justin Hawkins úr
The Darkness leikur á gítar í laginu, sem og
Fran Healy úr Travis en á trommum verður
Danny Goffey úr Supergrass.
Meðal annarra söngvara sem Midge Ure,
höfundur lagsins, hefur fengið til að syngja lín-
ur eru Robbie Williams og Dido. Þau sjá sér
hinsvegar ekki kleift að vera með þegar lagið
verður hljóðritað í Lundúnum 14. nóvember og
hafa því nú þegar sungið allt lagið inn á band
en það mun svo koma í hlut upptökustjórans
Nigel Godrich, sem unnið hefur með Beck,
Travis og Radiohead, að velja hvaða línur þau
verða með. Þá hefur höfundurinn Ure fengið
nýstirnin Keane, Snow Patrol og Natöshu
Bedingfield til að vera með og Bono úr U2 hef-
ur samþykkt að syngja sömu línu og hann söng
í upprunalegu útgáfunni frá ’84.
Veðbankar í Bretlandi neita að taka við veð-
málum um það hvaða lag verður á toppnum um
jólin – svo víst þykir að þetta stjörnum prýdda
lag muni slá í gegn.
Tónlist | Nýja Band Aid-lagið
McCartney
á bassa
Sir McCartney ætlar að plokka fyrir bágstadda.
Reuters
Stóra stundin okkar í
Smáralind í nóvember
Söngvararnir á plötunni munu koma
fram í Smáralind þann 13., 14., 20. og
21. nóvember. Tónleikarnir eru sam-
starfsverkefni Skífunnar og Concert.
Fram koma: Birgitta, Jónsi, Nylon,
Sveppi, Selma, Anna Katrín, Jón Sig-
urðsson, Felix Bergsson og Sverrir
Bergmann. Birta og Bárður úr Stund-
inni okkar munu einnig koma fram.
Tónleikarnir fara fram á stóra svið-
inu í Vetrargarðinum í Smáralind og
verða fjórar sýningar í nóvember og
hefjast þær allar klukkan 16.00.
Miðasala fer fram í verslunum Skíf-
unnar og hefst laugardaginn 30. októ-
ber kl. 12.00. Fyrirtæki, hópar og fé-
lagasamtök geta leitað til Concert
vegna tilboða fyrir stærri hópa.
44 FIMMTUDAGUR 4. NÓVEMBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Á MORGUN kemur út hljóm-
platan Stóra stundin okkar. Á
ferðinni er óbeint framhald plöt-
unnar Uppáhaldslögin okkar sem
út kom í fyrra og hefur notið
mikilla vinsælda og er búin að
seljast í sjö þúsund eintökum.
Kunnir söngvarar renna sér í
gegnum sígild barnalög en þeir
eru Sveppi, Selma Björnsdóttir,
Jónsi, Birgitta Haukdal, Nylon,
Anna Katrín Guðbrandsdóttir,
Felix Bergsson, Hera, Jón Sig-
urðsson, Einar Ágúst og Sverrir
Bergmann.
Plötunni fylgir aukreitis mynd-
diskur með myndböndum við öll
lögin og á hljómdisknum eru
einnig ósungnar útgáfur af lög-
unum. Vignir Snær Vigfússon,
gítarleikari og lagasmiður Íra-
fárs, stýrði upptökum.
Söngvararnir fengu að velja
sér uppáhaldslögin sín og hér
fara skýringar nokkurra þeirra á
því af hverju tiltekið lag varð
fyrir valinu.
Sveppi
Syngur „Söngur dýranna í
Týról“ sem Stuðmenn fluttu upp-
runalega á Sumar á Sýrlandi.
„Ég er í fyrsta lagi gríðarlegur
áhugamaður um Stuðmenn en svo
söng ég þetta lag þegar ég tók
þátt í sýningu á vegum FB sem
kallaðist Sumar á Sýrlandi. Þetta
var u.þ.b. árið ’95 og var verkið
m.a. sett upp í Loftkastalanum.
Ég kunni það því ágætlega fyrir.
Ég er nú ekki oft beðinn um að
syngja inn á plötur en þegar það
er gert þá stekk ég á tækifærið!“
Birgitta Haukdal
Syngur „Söngur súkku-
laðiprinsessunnar“ sem er að
finna á plötu Gláms og Skráms, Í
sjöunda himni.
„Ég hlustaði mikið á Glám og
Skrám þegar ég var lítil og
horfði líka á þá lenda í ævintýr-
um í Stundinni okkar. Ég öfund-
aði þá rosalega fyrir það að kom-
ast til Sælgætislands og langaði
til að vera Súkkulaðiprinsessan.
Þetta er frábært lag og ekki
skemmir góður boðskapurinn.“
Jónsi
Syngur „Lagið um það sem er
bannað“ („Það má ekki pissa bak
við hurð/og ekki henda grjóti oní
skurð“ og svo frv.).
„Þetta lag er baráttusöngur
prakkara og textinn lýsir nánast
öllu sem ég gerði af mér þegar
ég var lítill – fyrir utan að ég hef
aldrei pissað á bakvið hurð! Það
er mikil kátína í þessu lagi og
sonur minn, þriggja og hálfs árs,
kann lagið utan að.“
Sverrir Bergmann
Syngur þjóðlagið „Krummi svaf
í klettagjá“.
„Mér finnst þetta bara flott lag
og laglínan er mér mjög eft-
irminnileg úr æsku. Við erum
með flottar íslenskar raddanir í
laginu. Dýpri eru ástæðurnar fyr-
ir valinu nú ekki! En það er ekki
verra að krakkarnir fái að kynn-
ast þessari tónlist líka.“
Selma
Syngur „Komdu niður („Komdu
niður, kvað hún amma. Komdu
niður, sögðu pabbi og
mamma …).
„Þetta er hresst og skemmti-
legt lag og einhvern tíma söng ég
þetta í Óskalögunum í Sjónvarp-
inu. Það hafa margir reynt sig
við þetta enda gamalt lag og sí-
gilt. Við settum smá salsasveiflu í
þetta.“
Felix Bergsson
Syngur „Fiskurinn hennar
Stínu“ (Fiskinn minn, nammi,
nammi, namm) sem upprunalega
var flutt af Haukum.
„Mikið stuðlag. Mér hefur per-
sónulega alltaf fundist þetta vera
mikið barnalag þótt það sé það
ekki upprunalega. Þegar ég
heyrði þetta lag sem barn fór ég
samstundis að syngja með og
heimtaði fiskinn minn!“
Tónlist | Ný barnaplata komin út
Barnaglingur
hið besta
ÖRN Elías Guðmundsson sýnir það með
annarri plötu sinni að hann er eitthvert
mesta músíkefni sem fram hefur á sjón-
arsviðið komið. Klár teikn um þessa snilli-
gáfu var að finna á fyrstu plötu hans Lonely
Mountain. Plata sem dúkkaði upp eins og
snjóslydda á Sahara fyrir tveimur árum.
Önnur platan Mugimama – Is this Monk-
eymusic? festir mann enn í trúnni á að þar
fari einstakur hæfileikamaður.
Hér eru viðhöfð stór orð – oflof myndu
kannski einhverjir segja – en sjaldan hef ég
verið eins staðfastur og vel í stakk búinn til
að verja og rökstyðja þessa vel ígrunduðu
sannfæringu. Mugison hefur einfaldlega bú-
ið til bestu plötu ársins 2004, það sem af er,
og verður að telja harla hæpið að betri
plata eigi eftir að koma út úr þessu.
Einhvers staðar sagði að það væri hrein
firra að reyna að skrifa um tónlist, lýsa
henni með orðum. Oftast hefur maður þó
reynt og staðið bara nokkuð rogginn upp
frá því verki. En að þessu sinni ætla ég
ekki einu sinni að reyna; að öðru leyti en
því að lýsa tónlist Mugison sem tilfinningu,
sem tónrænni birtingarmynd, mælistiku á
tilfinningalíf Arnar, beintengd hans innstu
hjartarótum. Af algjörri einlægni tekur
hann mann með sér í rennireið um landslag
tilfinninga sinna. Sýnir manni hamingjuna í
sinni tærustu mynd, heiftina, sturlunina og
stuðið. Þegar Mugison fílósóferar og verður
„artífartí“ eins og hann orðar það sjálfur þá
gerir hann það af slíkum innileika, er svo
sannfærandi, snjall og sniðugur – „The
Chicken Song“ og „Sad Like A Truck“ – að
maður getur ekki annað en laðast að.
Og þegar hann fær eitthvað að láni, þá
gerir hann hann það svo vel og svo „frum-
lega“ – bítlandi upphafslagið „I Want You“
(vantar bara „She’s So Heavy“) og Bonnie
Prince Billy-andi „2 birds“. Tregafullir „I
Want You“-söngvar eiga sér reyndar um-
fangsmeiri sögu því þeir eiga einn slíkan til
í fórum sínum nokkrir af helstu meisturum
rokksins, söngur Lennons á Abbey Road,
Dylan söng sinn inn á Blonde on Blonde og
Elvis Costello á trúlega þann allra trega-
fyllsta, sem kom fram á Blood & Chocolate.
Og nú hefur sá ísfirski bætt sínum í sarpinn
og smellur vel inn í hópinn.
Það sem er líka svo heillandi við tón-
smíðar Mugisons er að sama hversu óvenju-
legar þær eru, framandlegar og málamiðl-
unarlausar þá má alltaf greina þar lúmskar
og nánast háskalega ánetjandi melódíur
hvíla undir og fyrir neðan alla geggjunina.
Nokkuð sem segir manni á einhvern óræðan
hátt hvaða gæðing hann Mugison hefur að
geyma, hversu mikið honum er í mun, þrátt
fyrir alla hina meintu ringlulreið, að rétta
fram höndina og toga mann til sín og tón-
listarinnar.
„I Want You“, „2 birds“ og „I’d Ask“ eru
einhver fallegustu lög sem ég hef heyrt og
textarnir í „Salt“ og „What I Would Say In
Your Funeral“ lifa stöðugt með mér, sorg-
arsagan af Saltinu sem drekkt var af móður
sinni og hinar eilífu elskhugaerjur.
Flutningurinn (allt það sem Mugison ger-
ir, söngur Rúnu og Röggu Gísla, gítarleikur
Péturs Þórs), upptakan og ytri ásýnd útgáf-
unnar; allt er þetta svo innilegt og nákvæm-
lega eins og það á að vera, jafnvel þótt ég
skilji varla orð af því sem skrifað er í kápu-
bæklingnum.
Of langt mál væri þó að ætla sér að tala
sig út um alla þá snilld sem platan hefur að
geyma, hvert og eitt einasta lag er á sinn
hátt það besta sem maður hefur heyrt að
manni finnst nokkru sinni. Lesbókin öll
dygði vart til þess að gefa hér tæmandi rök-
stuðning, en mun þó vonandi einn góðan
veðurdag verða helguð þessum mikla mús-
íkanti. Vonandi leiðarar líka og Reykjavík-
urbréf, stefnuræða forsætisráðherra og ný-
ársávarp forseta.
Mugison á hreinlega allt gott skilið og
það eitt er víst að lýsingarorðin sem hér
hafa – af veikum mætti – verið notuð, allt
það hrós sem ég á, dugir ekki til að lýsa
hvers konar yfirburðaplata er hér á ferð.
Og það kemur frá mínum innstu hjartarót-
um.
TÓNLIST
Íslenskar plötur
Mugison er Örn Elías Guðmundsson. Hann á öll lög
og texta utan eitt lag. Pétur Þór Ben á í tveimur lög-
um. Rúna Esradóttir á eitt lag. Afi í einu. Mugison
stjórnaði upptökum og tók upp í Súðavíkurkirkju,
Brekkustíg og í Sundlauginni. Mugison leikur á flest
hljóðfæri. Pétur Þór leikur á gítar, Rúna, Ragga Gísla
og Helga Guðmunds ljá söng og rödd. Rúna leikur á
píanó. Önni Páls trommur, Óttar bassi, Ólöf Arnalds
fiðla og Grímur Helga. Útgefandi 12 tónar.
Mugison – Mugimama – Is This Monkeymusic?

Ljósmynd/Björg Sveinsdóttir
Mugison tekur mann með sér í „rennireið um landslag tilfinninga sinna. Sýnir manni hamingjuna
í sinni tærustu mynd, heiftina, sturlunina og stuðið“ á sinni annarri plötu – „bestu plötu ársins“.
Frá innstu hjartarótum
Skarphéðinn Guðmundsson