Morgunblaðið - 13.11.2004, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 13. NÓVEMBER 2004 37
UMRÆÐAN
Vinnustofa SÍBS
Sími 5628500
bréfabindin
www.mulalundur.is
NOVUS B 425
4ra gata endingargóður gatari
með kvarða.
Allur úr málmi og tekur 25 síður.
Verð 2.995 kr/stk
Eftirfarandi greinar eru á
mbl.is:
Gunnlaugur Jónsson: „Sú
staðreynd að stúlkan á um
sárt að binda má ekki valda
því að rangar fullyrðingar
hennar verði að viðteknum
sannindum.“
Ólafur F. Magnússon: „Sig-
urinn í Eyjabakkamálinu sýnir
að umhverfisverndarsinnar á
Íslandi geta náð miklum ár-
angri með hugrekki og þver-
pólitískri samstöðu.“
Ásthildur Lóa Þórsdóttir:
„Viljum við að áherslan sé á
„gömlu og góðu“ kennsluað-
ferðirnar? Eða viljum við að
námið reyni á og þjálfi sjálf-
stæð vinnubrögð og sjálfstæða
hugsun?“
Bergþór Gunnlaugsson: „Ég
hvet alla sjómenn og útgerð-
armenn til að lesa sjómanna-
lögin, vinnulöggjöfina og
kjarasamningana.“
Sveinn Aðalsteinsson: „Nýj-
asta útspil Landsvirkjunar og
Alcoa, er að lýsa því yfir að
Kárahnjúkavirkjun, álbræðsl-
an í Reyðarfirði og línulagnir
þar á milli flokkist undir að
verða „sjálfbærar“!“
Hafsteinn Hjaltason:
„Landakröfumenn hafa engar
heimildir fyrir því, að Kjölur
sé þeirra eignarland, eða eign-
arland Biskupstungna- og
Svínavatnshreppa.“
María Th. Jónsdóttir: „Á
landinu okkar eru starfandi
mjög góðar hjúkrunardeildir
fyrir heilabilaða en þær eru
bara allt of fáar og fjölgar
hægt.“
Guðmundur Hafsteinsson:
„Því eru gráður LHÍ að inn-
taki engu fremur háskólagráð-
ur en þær sem TR útskrifaði
nemendur með, nema síður
sé.“
Á mbl.is
Aðsendar greinar
NEI gleym-mér-ei hefði ekki ver-
ið passlegt og lýsandi þjóðarblóm
fyrir okkur þótt fallegt sé. Þessi þjóð
er allt of gleymin. Hún gleymir á
þeirri stundu því mikilvægasta í
þjóðfélaginu: börnunum okkar,
framtíðinni. Og enn sorglegra er að
þeir sem eru kosnir til að sjá um vel-
ferð okkar og barnanna okkar vilja
oft gleyma til hvers þeir voru kjörn-
ir.
Á fjögurra ára fresti endurtekur
sig hér á landi sami leikurinn:
Þegar stutt er í kosningarnar er
varla hægt að þverfóta fyrir fram-
bjóðendum sem mæta í sínu fínasta
pússi, lofa gulli og grænum skógum
og brosa sínu fallegasta brosi. Þá
verður tekin skóflustunga í hinu og
þessu, klippt á borða og haldin hátíð-
arræða. Þá er talað um æskublóm
landsins, framtíðina í börnunum
okkar, að mennt sé máttur og stefnt
sé að metnaðarfullu skólastarfi.
En nú er frekar langt í næstu
kosningar og því fer lítið fyrir rík-
isstjórn landsins. Framtíðarvon
þjóðarinnar er á götunni og hefur
verið án kennslu í margar vikur.
Sveitarfélögin eru peningalítil og
máttlaus og telja sig ekki geta lagt
meira fé í grunnskólana. En ráða-
menn þjóðarinnar geta ekki tjáð sig
á þessu stigi málsins,
vona að kennaradeilan
leysist fjótlega eða
vilja meina jafnvel að
þetta mál komi rík-
isstjórninni ekki við.
Menn hætta þinghaldi
í heila viku til að fara
að kíkja í kjördæmin
og fara í framhaldi af
því til útlanda á ráð-
stefnu. Allt er betra en
að sinna óvinsælum og
vandræðalegum mál-
um hér heima.
En gleymska fólks hér á landi er
ekki ótakmörkuð. Margir hafa áttað
sig á því að lífið snýst ekki bara um
að vinna sem mest og kaupa sem
mest. Ég er alveg viss um að enginn
þeirra grunnskólakennara sem
standa í þessu allt of langa verkfalli
mun gleyma af-
skiptaleysi og ábyrgð-
arleysi núverandi rík-
isstjórnar í
grunnskólamálum í
næstu kosningum.
Grunnskólanemend-
urnir sem eru núna í 10.
bekk og kvíða framtíð-
inni í sinni skólagöngu
eru bráðum komnir á
kosningaaldur og munu
væntanlega muna eftir
þessu verkfalli og
hvernig ríkisstjórnin
tók á þessu (eða reyndar gerði það
ekki).
Mest er ég hrædd um að foreldrar
grunnskólabarna muni allt of fljótt
gleyma haustinu 2004 þegar heil
skólaönn var ónýt og börnin þeirra
voru á götunni. Þá stóðu ráðamenn
þjóðarinnar ekki í stykkinu, lokuðu
augunum fyrir þeim vanda sem
blasti við, fóru í feluleik og vonuðust
til að málin leystust af sjálfu sér.
Nei, holtasóley er betra þjóð-
arblóm. Það þrífst um allt land, er
lítið viðkvæmt, spjarar sig einnig
þar sem á móti blæs. Lítið fer fyrir
því og það vill oft gleymast og er fót-
um troðið. Er þetta ekki góð lýsing á
börnunum okkar á Íslandi?
Gleym-mér-ei
Úrsúla Jünemann skrifar um
þjóðarblóm og kennaraverkfall
Úrsúla Jünemann
’Mest er ég hrædd um að foreldrar grunn-
skólabarna muni allt
of fljótt gleyma
haustinu 2004 …‘
Höfundur er grunnskólakennari.