Eintak - 21.04.1994, Blaðsíða 35

G unnar Reynir Magnússon,
fulltrúi Alþýðubandalagsins
„Kosningin var leynileg og við
gerðum heiðursmannasamkomu-
lag um að segja ekki hvern við
kusum. “
Davíð Scheving Thorsteinsson,
fulltrúi Sjálfstæðisflokksins
„Ég gefekki upp hvern ég kaus.
Þetta var leynileg kosning og við
urðum ásáttir um að gefa ekki
upp hvern við kusum. “
Davíð Aðalsteinsson, fulltrúi
Framsóknarflokkins
„Atkvæðagreiðslan var leynileg
og ég ætla þvi'að láta þig geta
þér til um það. Gert var heiðurs-
mannasamkomuiag í bankaráðinu
að vera ekki að ræða úti í bæ
hvernig atkvæð féllu. Ég hlýt að
standa við það.“
Ólafur B. Thors, fulltrúi Sjálf-
stæðisflokksíns
„Ég gef það ekki upp. Þetta er
leynileg atkvæðagreiðsla."
Ágúst Einarsson, fulltrúi Al-
þýðuflokksins
„Atkvæðagreiðslan var leynileg
og ég svara engu um það hvern
ég kaus. “
Ofangreindir menn sátu í banka-
ráði Seðlabankans þegar Stein-
grímur var ráðinn í stöðu Seðla-
bankastjóra á dögunum. Ágúst
Einarsson hefur nú sagt sig úr
ráðinu.______________________
FIMMTUDAGUR 21. APR(L 1994
© Ný Júlía í sjónmáli
© Sáttaumleitan Hrafns Gunnlaugssonar við íslensku þjóðina
ú fara fram
inntöku-
próf hjá
Leiklistarskóla ís-
lands og að venju
ríkir mikil spenna
um það hverjir
komast inn og hverjir verða frá að
hverfa. Þegar hefur hópurinn, sem
í byrjun taldi rúmlega hundrað
manns, verið skorinn niður í þrjá-
tíu og tvo, en á endanum verða
það átta manns sem fá skólavist.
Meðal þeirra sem eru enn inni í
myndinni er fegurðardísin Heið-
rún Anna Björnsdóttir, unn-
usta Baltasars Kormáks. Heið-
rún er ýmsum kostum gædd fyrir
utan að vera bráðhugguleg útlits,
hún er til dæmis Ijómandi góður
söngvari og vel liðtækur trompet-
leikari. Þessu til staðfestingar má
benda á að eftir þátttöku Heiðrún-
ar í fegurðarsamkeppni íslands
um árið fór hún víða um lönd og
tók þá meðal annars þátt í nokkr-
um hæfileikakeppnum fegurðar-
drottninga sem hún rúllaði upp
með glæsibrag. Margir sjá verð-
andi Júlíu i Heiðrúnu en undanfar-
in ár hefur verið hálfgert hallæri á
þokkalega nettum og vel útlítandi
leikkonum í þetta eitt frægasta
hlutverk leiklistarsögunnar...
Fátt hefur verið með þeim
Hrafni Gunnlaugssyni,
kvikmyndaleikstjóra, og
Árna Þórarinssyni, ritstjóra
Mannlífs, árum saman. Ástæðan
er sú að Árni hefur verið formaður
lúthlutunar-
Inefndar kvik-
imyndasjóðs og
IHrafn talið
jhann vinna
igegn sér á
|þeim vettvangi.
ISÍðast þegar
lúthlutað var úr
|sjóðnum,
[snemma á
Iþessu ári, kall-
aði Hrafn Áma „kerlingartusku" og
gerði lítið úr þekkingu hans á kvik-
myndagerð. Síðan gerðist það að
þeir hittust á kvikmyndahátíðinni í
Gautaborg og ákváðu að grafa
stríðsexirnar. Kom þá upp sú hug-
mynd að Árni festi ævisögu kvik-
myndaleikstjórans á bók í leyfi
sínu frá ritstjórn tímaritsins. Hrafn
hefur greinilega meira álit á rit-
færni Árna en þekkingu hans á
kvikmyndagerð og Árni hefur séð
söguefnið í Hrafni. Sagt er að bók-
in verði eins konar sáttaumleitan
Hrafns við þjóðina sem hefur elsk-
að að hata hann í mörg ár...
Bandarískt snið á árshátíð nemenda í Lækjarskóla í Hafnarfirði.
Strákarnir buðu stelpunum og sóttu þær í leigubíl. Þeir sem falla ekki inn í normfö
sátu heima og fannst þeir vera útundan.
Yfirkennarinn
útilokar ekki
einetti
Sá háttur hefur verið hafður á í Lækjarskóla í
Hafnarfirði undanfarin þrjú ár að 13-15 ára nemend-
ur para sig saman fyrir árshátíðina, eins og hefð er
fyrir í bandarískum skólum. 1 orði á það að heita svo
í Hafnarfirðinum að stelpurnar geti boðið strákun-
um en á borði er því öfugt farið. Þegar stundin renn-
ur upp sækja strákarnir stelpurnar á leigubíl á kostn-
að foreldranna og sitja með þeim til borðs. Reynir
Guðnason, yfirkennari, segir að enginn sé þvingað-
ur til að taka þátt i þessari pörun og engum sé mein-
aður aðgangur þótt hann mæti einn á ballið.
EINTAK hefur heimildir fyrir því að nokkrir nem-
endur mæti ekki á árshátíðirnar vegna þessa fyrir-
komulags, ekki síst krakkar sem falla ekki inn í hóp-
inn á einhvern hátt og finnst niðurlægjandi að finna
engan til að bjóða. „Við vitum að nokkrir nemendur
hafa ekki fundið sig í þessu en á hverju ári hafa sum-
ir nemendur verið fjarverandi af ýmsum ástæðum,“
segir Reynir. „Þessi hugmynd kom upp hjá nem-
endaráði fyrir nokkrum árum og þetta hefur fallið
krökkunum vel í geð. Þarna fer ekkert fram sem tal-
ist getur ósiðlegt. Ég treysti mér því ekki til að banna
krökkunum að hafa þetta svona fyrst þau vilja það
sjálf. Foreldrarnir setja sig heldur ekki upp á móti
þessu og ég hef bara heyrt frá einni móður sem
fannst þetta ekki alveg nógu sniðugt. Hún á dreng
sem var ekki búinn að finna sér stúlku til að bjóða en
hann mætti samt, enda er það í fínu lagi.“
Er ekki hœtta á að þetta fyrirkomu-
lagýti undir stríðni og einelti?
„Ég útiloka ekki að það gæti gerst en
við höfum ekki orðið vör við einelti af
þessum orsökum. Krakkar eru svo við
kvæmir að þó að annað form væri haft
á árshátíðunum þá fyndu aðrir
krakkar sig ekki í því.“
Hvað um jafnréttið?
„Það má endalaust spyrja um
jafnréttið en stelpurnar bjóða líka
strákunum."
Er það þannig í reynd?
„Það er annað mál. Þó að
maður ætli að búa til einhverj-
ar jafnréttisreglur þá er nátt-
úran söm við sig. Það er ekk-
ert víst að stelpunum finnist
að þær eigi að bjóða strákun-
um þó að þær hafi fullt leyfi
til þess.“
Er þetta fyrirkomulag kom-
ið til að vera?
„Það er ekkert víst og fer
eftir því hvað krakkarnir
vilja sjálfir." ©
TÆKI
VIKUNNAR
letingja
Sé maður svo latur að
nenna ekki að skrúfa frá og
fyrir vatnskrana er vandinn
hérmeð leystur, þvi krani
þessi skrúfar sjálfkrafa frá
þegar einhverju er brugðið
undirhann. Kraninn kostar
rúmar 7.000 krónur og má
panta i sima 901415 445
6000 með þvi að nefna
vörunúmeríð CT100.
EQ VEIT ÞAÐ EKKI
EFTIR HALLGRÍM HELGASON
Den Billege August
Ég veit það ekki. Hvernig stendur
á.því að danski kitschboltinn Bille
August er orðinn heimsfrægur og
fær alla heimsbyggðina til að hár-
fella yfir myndum sínum, allt frá
Hollywood og upp í Hlunkubakka
og stendur uppi með gullpálmann í
Cannes í höndunum þegar hann
ætti frekar að vera að baka sitt
heimabrauð heima í Hilleröd? Þetta
er einhver einkennilegasti misskiln-
ingur síðari tíma.
Og enn rúllar kitshboltinn.
Nú er hún komin hingað til
Frakklands, nýjasta afurð hans, „La
Maison aux Eprits“ eða „Hús and-
anna“ eins og Thor VMhjálmsson
þýddi þetta á sínum tíma. Kitcsh-
boltinn er ekki vanur að fá hug-
myndir sjálfur heldur tekur hverja
metsölubókina á fætur annarri,
veltir sér klístrugum upp úr ann-
arra manna sögum, þannig að blað-
síðurnar klínast á hann og koma
svo til óbreyttar á tjaldið, en þó að-
eins sykraðri en áður. Bille þarf
ekki handrit, heldur dritar hann
bara annarra manna hugmyndum
á tjaldið. Síðast fékk hann Berg-
man til að skrifa myndina fýrir sig.
■ Og varð frægur fyrir. Kominn
með ameríska peninga.
Eins og stríðalinn og spilltur
smástrákur í dótabúð vill Bille Aug-
ust nú síðan fá allar kvikmynda-
stjörnur heimsins til að leika í sinni
nýju mynd og hann fær það líka.
Jeremy Irons, Meryl Streep og
Glen Close. Það skiptir engu þó
þau eigi að heita þjóðfélagsþegnar í
einhverju abstrakt ríki í Suður-
Ameríku. Þau gera þetta bara á
ensku af því að þá selst myndin bet-
ur. Og þó Winona Ryder sé eins
langt frá því að vera suður-amer-
ískur unglingur og hægt er, þá vill
hann líka fá hana af því að hún er
„hot“. Hins vegar finnst honum
rétt að hafa einn svona dálítið
spænskan, Antonio Banderas, af
því að hann á að leika... eiginlega
bara indjána. Þannig er hin kyn-
þáttalega Hollywood-útvötnun
fullkomin. Hinir spænskumælandi
eru leiknir af Ameríkönum og
Spánverji leikur indjánann. Hið
sterka kynþátta- bragð er mildað
þannig að allir geta neytt þess. 1
hinu danska sætsósu-eldhúsi er
chili-piparinn gerður að papriku.
Og hin samviskusami skandinaví
tekur sér engin skáldaleyíi. Hann
filmar bara alla bókina. Myndin er
tæp hundrað ár að lengd. Það líða
um það bil fimmtán ár á milli at-
riða. Sem auðvitað er skiljanlegt
þar sem það hlýtur að taka dálítinn
tíma að hlaða meikinu framan í
leikarana. Jeremy Irons er orðinn
dálítið viðskotaillur þegar líður á
myndina, þolinmæðin sjálfsagt á
þrotum, grey karlinn orðinn grá-
hærður og getur varla hnykklað
munnvöðvana fyrir leirnum fram-
an í sér. Og maður hálfvorkennir
öllum leikurunum að þurfa að
ganga með þenna hrörnunarsjúk-
dóm.
En miðað við þetta allt er
frammistaða þeirra aðdáunarverð.
Meryl Streep er snjöll og nær
ótrúlega vel að leika sig litla. Maður
skilur hreinlega ekki hvernig hún
fer að þessu. Hún nær alveg þessum
barnalegu svipbrigðum sem eru svo
algeng hjá suður- amerískum stúlk-
um í kringum tíu ára aldurinn. Og
þá var líka flott þegar hún lyfti
borðinu á brúðkaupsnóttina, með
augunum einum. Það er ekki á færi
nema stórleikara að leika slíkt. Þó
fannst mér hún ekki alveg nógu
sannfæarandi þegar hún kemur lát-
in fram, kannski af því að maður
var búinn að sjá Ásu Hlín gera
þetta svo vel í Evu Lunu upp í
Borgarleikhúsi.
Þá saknaði ég þess einnig að sjá
ekki Streep nota þessa miðilshæfi-
leika sína til að lyfta tóli manns síns
þegar hann fer í síðasta sinn til
gleðikonunnar sem sleppur þó al-
veg við allt meik þó 47 ár líði á milli
atriðanna þar sem hún kemur
fram.
Það er ekki mikið púður í þessari
mynd, nema þá í andlitum leikar-
anna, og það er þvi slæmt að það
skuli blotna svona mikið í því. í
„Húsi andanna“ falla mörg tár,
næstum jafn mörg og árin sem þar
líða, og þegar þau leka niður þung-
farðarar kinnar þykknar upp í
þeim, þau taka í sig meik og minna
meir á einhvers konar sykurleðju
þegar þau stöðvast í miðjum vanga.
Sætabrauðsmeistarinn er í essinu
„Það er ekki
mikið púður í
þessari mynd,
nema þá í
andlitum lejk-
aranna, ogþað
er því slœmt aðj
það skuli
blotna svona ,
mikið í því. “
) / ( ,
sínu og bakar saman andatrú og
íhaldssemi, ást og byltingu í eld-
rauðri danskri sósíalismavæmni.
Bille August velur alltaf fallegasta
sjónarhornið fyrir tökuvélina.
Hann myndar alltar þegar birtan er
fallegust. Annað hvort við sólar-
upprás eða sólarlag. Hann setur allt
það áhrifamesta sem til er í eldhús-
inu út í deigið. Hikar ekki við að
nota bæði rúsínur og vínber.
Sjálft húsið, Hús andanna, er al-
veg laust við allan anda, af því að
það er svo vandað og fallega byggt.
Ikea-handbragð.
„Hús andanna“ er bara eins og
hver annar andakofi. Ég mæli frek-
ar með Evu Lunu upp í Borgarleik-
húsi. Það er Leikhús með stórum
staf. Þetta er ekki kvikmynd og ekki
bók heldur aðeins slædsmyndasýn-
ing á senum úr skáldsögu. Haus-
kúpa með dýfu. ©
35