Frjáls þjóð - 23.01.1960, Qupperneq 2

atujcu
23.
jan.
1960— FRJAL S £> J DO

Gestur
Leikfélag Reykjavíkui' hóf
í íyrri viku sýningar á banda-
ríska gamanleiknum „Gestur-
til miðdegisverðar“ eftir þá
félaga Moss Hart og George
S. Kaufrnan. Leikur þessi hef-
hefur lengi notið frægðar og
vinsælda, enda er sú vafa-
laust ástæðan til þess, að
hann hefur nú verið tekinn til
sýningar. Því ber ekki að
neita, að leifcurinn er kunn-
áttusamlega saminn og víða
fyndinn og gáskafullur, svo
að títt gefast tiiefni til hlát-
urs, en þó fær maður ekki
varizt þéirri hugsun, að hann
sé kannski nokkuð fjarlægur
okkur hér, bajði í tima og
rúmi. Samt sem áður eru til
þess nokkur líkindi, að leik-
urinn verði vinsæll og vel
sóttur. Það er von mín, að
hann verði þó ekki til þess að
lengja að miklum mun biðina
eftir Godot.
Uppfærsla íeiksins hefur
lánást undi-avel að segja má,
og ber að þakka það öruggri
stjórn Gísla Halldórssonar.
Honum hefur tekizt að sam-
stilla hinn stóra og að nokkru
leyti sundui'leita leikendahóp
að þvi mai'ki, að heildarblær
sýningarinnar verður allhátt
yfir meðallagi þess, sem hér
gerist. En ofurlitlu meiri
natni hefði hann mátt sýna
sumum aukalilutverkum og
statistum, það getur breytt
ótrúlega mikið svip sýningar.
Snögga bletti má finna á leik
einstakra leikenda, en kann-
ski hefur það ekki vérið á
valdi leikstjóra að ráða þar

bót á. Leiktjöld Magnúsar
Pálssonar eru björt og snotur
og mjög vel viðeigandi, bún-
ingar vel valdir, svo að til fyr-
irmyndar er.
Aðalhlutverkið, Sheridan
Whiteside, leikur Brynjólfur
Jóhannesson. Hann gerir vel
í því að leggja ekfci of mikla
áherzlu á ruddahátt þann og
ónot, sem persónunni er á-
skapað að viðhafa, með því
forðast hann að vekja henni
andúð, sem annars væri hætt
við. Ekki bætir Brynjólfur þó
neinu við fyrri afrek sín með
þessu hlutverki. Svipbrigði
hans eru að vísu oft skemmti-
leg, en stundum skýzt honum
líka, og framsögninni er all-
mjög ábótavant, einkum i
fyrri hluta leiksins. Enn frem-
ur legg ég tíí, að Brynjóífur
stýfi hökutopp sinn. Hann er
of langur.
Helga Baehmann leikúr
einkaritara Whitesides af ein-
stöku látleysi, en jafriframt
af mikilli hæfni. Henni tekst
að túlka heitar tilfinningar á
mjög sannan hátt og ofieika
hvergi. — Sig'ríður Hagalín
sýndi einnig mjög góðan leik
í -hlutverki leikkonunnar
Lorraine Sheldon. Hégóma-
dýrðin geislaði af henni, þar
sem hún leið um sviðið, i-
smeygileg og lokkandi, og
leggur snörur sínar fyrir rit-
stjórann unga, sem Guðmund-
ur Pálsson leikur snoturlega,
þótt hann sé máski helzti
barnalegur í framkomu. Helga
Valtýsdóttir leikur frú Stan-
ley mjög vel, en Sigiu'ður
Kristinsson, sem leikur mann
hennar, skortir nokkuð á fág-
un og öryggi í hreyfingum og
limaburði. Auróra Halldórs-
dóttir er ekki óskemmtileg i
hlutverki Harriet Stanley, en
ef til vill er það meira að
þatoka hlutverkinu en leilc-
andanum. Eiríkur Jóhaiuies-
son leikur prófessor Metz,
kakalakasérfræðing, mjög
skemmtilega og af sýnilegri
ánægju, Guðrún Stephensen
er sköruleg hjúkrunarkona i
ágætu gervi. Bráðfyndinn er
Árni Tryggv’ason í hlutverki
læknisins og Gísli Halldórs-
son, leikstjórinn, fer prýðis-
vel með hlutverk Banjos.
Steindór Hjörleiísson leikur
Beverly Carlton, leikara og
sprellikarl, og gerir þvi mjög
góð skil. Enn er langur listi
hlutverka í leikskrá, en óðs
manns æði væri að reyna að
nefna þau nöfn öll, og skal
því hér látið staðar numið.
Þeir, sem sækja leikhús til
þess að fá að hlæja eina
kvöldstund, (sem kvað vera
hollt),munu i þessari sýningu
finna margt við sitt hæfi. Frá
sjónarmiði leiklistarinnar er
hér um að raKSa sýningu í
mjög góðu meðallagi, svo að
þeir, sem áhuga hafa á listinni
listarinnar vegna, fá einnig
nokkuð fyrir sinn sriúð. Þeir,
sem hins vegar leita sér and-
'legrar upplyftingar i leikhús-
inu eða munaðar í formi
skáldskapar, munu vafalaust
gera rétt í þvi að sitja heima
í þetta sinn. — H. H.
iili;
iiiiliiiiíliíiiíiiiiliiiPill'iiiiiiíiiliiiiiiiíiiiiiiiiiiiiiíiniiliiililiíiiliiiHiiiiiiiiiiiiiiiilllH'irÍHÍHFi
tPmö er eimmiitt mú
sem við viljum érstaklega biðja yður að athuga trygginguna á bifreið yðar.
Þéir bifreiðaeigendur, sem ekki tryggja bifreiðir sínar hjá okkur nú þegar,
en haí'a hug á því, biðjum við að hafa samband við Aðalskrifstofuna í Reykja-
vík eða umboð vor hjá næsta kaupfélagi, sem mundu hafa sérstaka ánægju að
leiðbeina yður um hagkvæma tryggingu á bifreið yðar.
Dragíð það ekki til morguns, sem þér getið gert í dag.

Sambandshúsinu — Sími 17080.
Ályktanir 4. landsfundar
Þjóðvarnarflokksins
Stjórnmálaályktun fjórða
landsfundar Þjóðvarnarflokks-
ins var birt í síðasta blaði. Hér
birtast til viðbótar fjórar álykt-
anir, er samþykktar voru um
önnur almenn mál.
Hmtdrita-
wntíliö
4. landsfundur Þjóðvarnar-
ílokks íslands fagnar þeirri
hreyfingu, sem nú er komin á
handritamálið. Má einkum
nefna, að sífellt hlýtur mál-
staður íslendinga fleiri stuðn-
ingsmenn í Danmörku og skip-
uð hefur verið íslenzk nefnd til
að vinna að lausn málsins.
Landsfundurinn telur brýna
nauðsyn, að hafizt verði handa,
svo að handritunum verði veitt
verðug móttaka við heimkom-
una. Komið verði upp stofnun
til vísindalegra rannsókna og
útgáfu íslenzkra handrita. Rík-
issjóður tryggi fjárráð til launa-
greiðslu fastra starfsmanna og
annarra útgjalda, enda hefur
sú stofnun nú þegar ærnu hlut-
vei;ki að gegna.
stjfómatáia-
flakha
Vegna hóflauss fjárausturs
sumra stjórnmálaflokka lands-
ins í blaðaútgáfu, bókaútgáfu,
lóðakaup, byggingu milljóna-
stórhýsa o. s. frv., telur 4. lands-
fundur Þjóðvarnarflokks ís-
lands brýna nauðsyn til bera,
að tekið' verði upp opinbert eft-
irlit með fjárreiðum stgórn-
málaflokka landsins, svo að í
Ijós megi koma, hvaðan fé renn-
ur til svo, umfangsmikillar
starfsemi.
IMersetan
4. landsfundur Þjóðvarnar-
flokks íslands leggur áherzlu á,
að fast skuli staðið við kröfu
Þjóðvarnarflokksins um upp-
sögn herverndarsamningsins
við Bandaríkin og brottför er-
lends herliðs af íslenzkri grund.
Fundurinn telur, að enn sem
fyrr sé her sá, sem hér dvelst,
gagnslaus til varnar landinu, ef
til ófriöar kæmi, en þvert á
móti séu þau áhrif, sem her-
setan hefur á islenzkt efnahags-
líf og menningu, bein ógnun
við sjálfstæði þjóðarinnar.
hu II tlh éiff is -
tnáiið
Fjórði landsfundur Þjóðvarn-
arflokks fslands heitir á alla ís-
lendinga að standa í órofa fylk-
ingu um rétt þjóðarinnar í land-
helgismálinu og hvika í engu frá
ákvörðuninni um 12 mílna fisk-
veiðitakmörk. Varar fundurínn
ráðamenn þjóðarinnar við að ljá
máls á nokkrum safnningum Við
Breta um íslenzka fiskveiðilög-
sögu, hvort heldur um ér að
ræða 12 mílna takmörk eðá
önnur, enda telur hann, að
stefnt skuli að algerum yfir-
ráðarétti íslendinga yfir öllum
fiskimiðum á landgrunninu.
Fundurinn lítur svo á, að ís-
lendingum sé á engan hátt sæm-
andi að eiga aðild að bandalagi
með þjóð, sem beitir þá ofbeldi
með vopnavaldi og rýfur gerða
sáttmála. Telur hann, að slíkt
framferði veiti íslendingum
fullkominn rétt og geri þeim að
brýnni skyldu að segja sig úr
Atlantshafsbandaláginu þegár
í stað.
tJTSALA
Karlmanna-
FÖT
FRAKKAR
SKYRTUR
BÍNDÍ
SOKKAR
og fleira
Kven-
KÁPUR
DRAGTÍR
PILS
Mikill afiláittftr