Vikublaðið


Vikublaðið - 08.07.1994, Blaðsíða 7

Vikublaðið - 08.07.1994, Blaðsíða 7
VIKUBLAÐIÐ 8. JÚLÍ 1994 ísland 7 ferðaþjónustu í 11 ár, allt frá 1984. Þau byrjuðu á því að bjóða gistingu í herbergjum inni á heimili sínu en keyptu síðan gamla félagsheimilið í sveitinni, gerðu upp og innréttuðu fyrir svefnpokapláss. Þar á eftir var bætt við litlum timburhúsum. Sumar- ið 1992 var opnaður matsalur í hlöðunni og vorið eítir innréttuð svefhherbergi á effi hæð hlöðunnar. Nú geta þau hýst 65 gesti og tekið á mótd 60 manns í mat. Ari og Sigrún hættu að stunda fjár- búskap haustið 1991 og tóku talsverða áhættu með því að snúa sér eingöngu að ferðaþjónustu. „Eg sé ekki efdr að hafa hætt að búa og það er ekki síður áhætta að stunda fjárbúskap sem ekki gengur,“ segir Ari. Hjá þeim lítur sumarið vel út og er mikið bókað allt fram í september. Hann segir ferðamennina sem þau taki á móti aðallega vera á vegum ferðaskrifstofa og að þeir mættu koma fyrr á vorin. Hægt gangi að lengja ferðamannatímabilið. Dálítið er þó um einstaklinga á ferð í maí en lxtrið um skipulagðar ferðir. Ari segist sjá einhverja fjölgun erlendra ferða- manna á vormánuðum en ekki mikla. ísland - sækjum það heim Anna María Ragnarsdóttir og Jón Benediktsson reka Hótel Skaftafell í Freysnesi sem er á milli Svínafells og Skaftafells. Á Hótel Skaftafelli er hægt að taka á móti allt að 100 manns og fá herbergi með baði en í vor var tekið í notkun hús þar sem hægt er að fá svefnpokapláss í herbergjum. Anna María segir um 80 prósent gestanna vera útlendinga. „I sumar er mikið pantað og eru það aðallega hópar á vegum ferða- skrifstofa. Nú höfum við í boði ódýr- ari gistingu fyrir þá sem það vilja og fylgir þá eldunaraðstaða.“ Anna María segir að sér virðist sem aukið framboð á gistirými dragi enn fleiri að en hitt. Uppbyggingin valdi því að þjónustan spyrjist enn ffekar út. Ferðalangar á gangi niður sandöl- duna við Ingólfshöfða. Sandurinn er gjarn á að fjúka en Siggi á Nesinu segist reyna að veija lygnt veður til ferðanna. Bergþór Bjarnason Einnig að það hjálpi til hversu margt er orðið í boði í sveitinni. „Það eru fleiri hópar hér'á ferðinni í sumar en í fyrra og þeir koma fyrr. Átakið Island - sœkjum það heim hefur einnig hafit áhrif á Islendingana,11 seg- ir Anna María. Hún segir möguleika á ráðstefhuhaldi í Öræfasveit vera nokkuð sem þeir sem skipuleggi ráð- stefhur ættu að hugleiða. 4-5 tíma keyrsla er ffá Reykjavík austur í Öræfi og á Fagurhólsmýri er flugvöllur en frá honum er 5 nn'nútna akstur að Hofgarði sem er félagsheimili og skóli sveitarinnar. I félagsheimilinu er fyr- irtaks aðstaða til ráðstefhuhalds. Endalaus straumur? Möguleikarnir eru endalausir í Ör- æfasveit og ekki spillir umhverfið fyr- ir upplifun ferðamanna, ekki síst út- lendinganna. Ef hægt er að tala um ferðamannaiðnað þá virðist sá iðnað- ur ganga ágætlega í þessari eitt sinn afskiffu sveit. Kannski vegna þess að þó mörgum þyki nóg um uppbygg- ingarhraðann hefur hann verið í sam- ræmi við markaðsmöguleikana og ffamkvæmdagetu fólks. Grundvöllur alls er þó áframhald- andi straumur útlendinga og annarra ferðamanna sem ekki er útlit fyrir að réni, að minnsta kosti ekki í bili. Uppar Það er með ólíkindum hvað lífið tekur skyndilegum breytingum frá ári til árs. Vér Islendingar erum mikið ffamkvæmdafólk. Ekki má maður bregða sér af bæ í stuttan tíma án þess að nýtt hús sé risið í nágrenninu, búið að leggja nýja götu eða gera endurbætur í garðinum hjá nágrannanum. Fyrir okkur er búum á höfuðborgarsvæðinu þarf mikið áræði til að vera lengur að heiman en nokkrar vikur, því vegaffamkvæmdir eru slíkar, að óvíst er hvort maður rati heim aftur þegar nýja brúin eða slauf- an er komin í gagnið. Óþarft er að minnast á aðra þætti, svo sem kaup og kjör, húsnæðismál og annað sem tekur sífelldum breytingum í þessu landi bráðabirgðalaga og -lausna. Lífsmátinn og lífsskoðanir fólks í þessu landi taka einnig stakkaskiptum annað veifið. Á velmegunarárunum skömmu effir 1985 bjó ég erlendis sem námsmaður og lifði við kröpp kjör eins og námsmönnum er títt. Oft og hagsýnar húsmæður brá mér í brún þegar ég kom hingað til lands sem gestur. Lífsstíllinn hafði tekið stórbreytingum ffá því sem ég þekkti áður. Það sem stakk í augum var lúxús í klæðaburði. Fólk gekk í dýrum fötum með vandlega merktum tísku- merkjum, margir voru með rándýr gleraugu og þannig má áffam telja. Tveir bílar af fi'nustu gerð var skylda á hverju heimili ef maður vildi teljast til siðmenntaðra manna. Fólk vann auðvitað myrkranna á milli til að getað fjármagnað þessi ósköp. Þetta voru tímar uppanna. Þegar ég leit þetta fólk augum datt mér í hug norskættaði Kanadamaðurinn Torst- en Veblen. Hann setti fram skemmti- lega kenningu um neyslumynstur yfirstéttarinnar, sem hann bar tak- markaða lotningu fyrir. Kenning hans var í sem stystu máli þessi: I hinu gamla kyrrstæða samféla- gi, þar sem allir þekktu alla og slúður átti auðvelt uppdráttar, var unnt að sýna ríkidæmi sitt með því að lifa letrilífi, liggja í sólinni eða spóka sig þegar lýðurinn varð að strita í sveita síns andlits, eða með því að eyða sem mestu á sem skemmstum tíma í viðurvist sem flestra. Báðar leiðir bera vott um sóun, annars vegar á tíma og fyrirhöfn, hins vegar sóun verðmæta. Lífsmynstur yfirstéttarinnar hefur mótast af þessari sóun (ósjálfrátt hvarflar hugurinn að Bertie Wooster og Jeeves þjóni hans). Augljós sóun verðmæta náði yfirburðastöðu er frá leið, þvf í hinu margmenna iðn- aðarsamfélagi, þar sem fólk er á sífell- dum þönum innan lands sem utan og fólk þekkist aðeins að takmörkuðu leyti, er það ákjósanleg leið til að sýna ríkidæmi sitt. Er þetta ekki kjarninn í lífsstíl uppanna? Líf þeirra snýst mjög um að sýna ríkidæmi sitt og völd, en þeir hafa vart tíma til að njóta ávax- tanna af eigin erfiði þar sem þeir vinna mikið. Á þessum tíma voru íslendingar einnig bjartsýnasta þjóð í heimi - enda lifðu þeir í landi tækifæranna og engin óveðurský á himni. Tákn þessa tíma voru lúxustímarit og lúxusver- slanir í Kringlunni, sem var nýrisin af stalli. Sá sem boðaði að þrengingartí- mar færu í hönd mátti prísa sínum sæla fyrir að vera ekki vísað úr veis- lum. Fljótt skipast veður í lofd. Nú eru krepputímar. Gjaldþrotum hefur fjölgað mjög á liðnum árum, yfirvinna dregist saman og atvinnuleysi skotið hér rótum. Og viðhorfin og lífsstíllinn breytast einnig. Nú hefur fólk litla trú á framtíð íslands. Engin teikn eru á lofti um betri tíð með blóm í haga. Þá þurfa flestir að herða sultarólar. Ymsum ffamkvæmdum þarf að skjóta á ffest og bíllinn verður ekki endurnýjaður í ár. Og lúxusinn í mataræði er liðin tíð. Nú er ráðdeild og hagsýni kjörorð dagsins. Best er að spara og eyða ekki um efni fram. Núverandi ríkisstjórn hefur raunar gengið svo langt að kynna niðurskurð og sparnað á öllum sviðum sem dyggð og ffamför! Hverjum hefði dottið slíkt í hug fyrir nokkrum árum. Hin hagsýna húsmóðir hefur velt upp- anum af stall. Og verslanir okkar tíma eru Bónus og Hagkaup. Það er ekki af okkur íslendingum skafið. Við erum fljót að semja okkur að breyttum aðstæðum. Enda tökum við sveiflum í efnahagslífi sem hverju öðru hundsbiti, sem læknast mun í fyllingu tímans. Dregið var í happdrœtti Reykjavíkurlistans 30. júní sl. Upplýsingar um vinningsnúmer eru veittar í síma 91-15200 og vinninga má vitja að Hafnarstrœti 20, 3. hœð milli kl. 13 og 15 f alla virka daga. REYKJAVIKUR Pökkum stuðninginn. LISTINN Reykjavíkurlistinn

x

Vikublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikublaðið
https://timarit.is/publication/310

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.