Vikublaðið - 08.07.1994, Síða 11

VIKUBLAÐIÐ 8.JULI 1994
11
Serial Mom ★★★
Sýnd í Laugarásbíó
Leikstjóri: John Waters
Aðalhlutverk: Kathleen Tumer,
Sam Waterston, Ricki Lake
John Waters hefur löngum verið
stimplaður einn af furðufuglum
kvikmyndagerðarinnar og er það
ekki skrýtið þegar maður skoðar efh-
istökin í flestum mynda hans. En
hann hefur nú orðið tajsvert hefð-
bundnari eftir því sem liðið hefur á
ferilinn, það tíðkast ekki lengur f
myndum hans að hundaskítur sé
borðaður með bestu lyst eða þá að
einhverjum sé nauðgað af humar.
En helsta martröð Waters er að
hann geti hugsanlega verið stimplað-
ur tískufyrirbrigði og því heldur hann
sig við málefni sem þykja afkáraleg
eða óvenjuleg þegar bíó er annars
vegar. Umfjöllunarefhi þessarar
myndar eru fjöldamorðingjar sem á
vel við því að Waters sjálfur er einmitt
annálaður áhugamaður um slíka og
tíður gestur á heimsóknartímum í
fangelsum sem hýsa þá.
Myndin snýst um húsmóður sem
flestir líta á sem ósköp venjulega og
hvernig fjölskylda hennar og vinir
bregðast við þegar hún byrjar að
myrða fólk í frístundum. Kathleen
Turner er í titilhlutverkinu og hefur
sjaldan verið betri, hún heldur mynd-
inni á lofti með einkar líflegum og
skeinmtileguin leik. Eins og kunnugt
hefur orðið eru fjöldamorðingjar
komnir ískyggilega nálægt því að vera
dýrkaðir sem hetjur í Bandaríkjunum,
þar er hægt að kaupa boli með mynd-
um af þeim og þeir fá bílfarma af að-
dáendabréfum.
Waters deilir svolítið á þetta í
myndinni og gerir það á nægilega yf-
irgengilegan hátt til að það nái til á-
horfenda, án allrar predikunar. Það er
einmitt einn af sterkustu punktum
myndarinnar hversu lítið hún tekur
sig alvarlega. Waters hefúr greinilega
vitað að það er ómögulegt að gera jafn
skelfilega raunsæja mynd og t.d.
Henry: Portrait of a Serial Killer úr
þessum efhiviði og heldur þessu því
öllu á léttu nótunum. En grundvallar-
skilyrði þess að fólk geti haft gaman af
þessari mynd er að það kunni að meta
ísak
Jónsson
svartan húmor. Þó svo að hún sé
ósköp saklaus við hliðina á myndum
eins og t.d. Man bites dog er þessi
mynd óneitanlega með þeiin svartari
sem ratað hafa á almennar sýningar
hérlendis undanfarin ár. Auðhneyksl-
anlegum er því bent á að halda sig
fjarri en frjálslyndir eiga góða kvöld-
stund í vændum ef þeir kaupa sig inn á
hana þessa.
Wayne's World 2 ★
Sýnd í Háskólabíó
Leikstjóri:
Aðalhlutverk: Mike Meyers, Dana
Carvey, Tia Carrere
að verður æ ljósara með hverri
framhaldsmyndinni sem líður
hjá hversu mikið hagkvæmara
það er fyrir kvikmyndaframleiðendur
að inata áhorfendur stöðugt á sama
hlutnum heidur en að finna stöðugt
upp á nýjum hugmyndum til að leggja
á borð. Það er að segja á ineðan áhorf-
endur láta bjóða sér endurtuggið japl
eins og þeir virðast því miður oft gera.
Veröld Waynes númer tvö er dæmi
um nær algera endurtekningu þar sem
aðalpersónurnar, Wayne og Garth,
eru samir við sig og bjóða ekki upp á
neitt nýtt á kímnisviðinu heldur velta
þeir sér aðeins upp úr því sem fékk
fólk til að hlæja í fyrri myndinni.
Stefna aðstandenda hefur því augljós-
lega verið að taka eins litla áhættu og
mögulegt er, en útkoman verður sú að
manni finnst brandararnir ffekar
kunnuglegir en fyndnir. Vákiyne og
Garth eru líka frekar þunnar persón-
ur, svo vægt sé talað, og duga engan
veginn til að halda uppi mynd sem
þessari. Satt að segja eru þeir orðnir
meira en lítið þreytandi þegar yfir lýk-
ur.
Tia Carrere og Kim Basinger eru
eiginlega bara til sýnis í hlutverkum
ólíklegra ástmeyja félaganna. Christ-
opher Walken leikur Rob Lowe og
gerir það eiginlega bemr en Rob
Lowe sjálfur en það fer óneitanlega í
taugarnar á inanni að þeir skuli ekki
hafa diktað upp nýja týpu fyrir þessa
mynd. Maður er fljótur að verða leið-
ur á þriðja flokks Jim Morrison eftir-
hermu sem kemur einum of oft við
sögu og aðrar persónur eru bara fyrir.
Svo kemur hljómsveitin Aerosmith
líka við sögu ef það skyldi ekki vera
nógu slæmt að horfa á Wayne og
Garth reyta af sér túskildingsbrandara
í 90 mínúmr.
Það er í raun einungis hægt að
inæla með þessari mynd við fólk sem
annað hvort hefúr ekki séð fyrri
myndina eða hefur mjög slæmt minni.
Fyrir fólk sem hefur séð fyrri myndina
er best að sitja bara heima eða þá að
horfa aftur á númer eitt, ég er ekki frá
því að hún sé illskárri, jafnvel í annað
skipti.