Vikublaðið - 14.10.1994, Blaðsíða 3

VIKUBLAÐIÐ 14. OKTOBER 1994
Alvarlegasta siðspilling ríkisstjórnarinnar?
Hluthafinn í Eimskip
lagði niður Ríkisskip
Halldór Blöndal samgöngu-
ráðherra lét endurskoð-
endur Eimskípafélagsins
taka út rekstur Ríkisskipa.
Ilalldór Blöndal landbúnað-
arráðherra lét fyrirtæki
náfrænda sinna taka sam-
an skýrslu um stöðu físk-
eldisins.
Eitdivert alvarlegasta tilwkið
síðari ára um siðlausan hags-
munaárekstur við. embættis-
gjörð ráðherra áttí sér stað þegar í
upphafi ferils ríkisstjórnarinnar. Eitt
allra fyrsta verk Halldórs Blöndals
sem samgönguráðherra var að láta
gera úttekt á stöðu Skipaútgerðar
ríkisins (Ríkisskips), en Halldór var
þá í trúnaðarstörfum fyrir Sjóvá-Al-
rnennar, stærsta hluthafann í Eim-
skip, samkeppnisaðila Ríkisskips.
Eimskipamenn útfarar-
stjórar Ríkisskipa
Til að framkvæma úttektina fékk
Halldór Blöndal tíl liðs við sig end-
urskoðendur Eimskipafélagsins eða
nánar tíltekið Endurskoðun Aknr-
eyrar hf., sem er dótturfyrirtæki og í
raun aðeins Akureyrarútibú Endur-
skoðunar hf. í Reykjavík, fyrirtækis
Olafs Nilssonar og félaga. Endur-
skoðun hf., með Olaf Nilsson sem
stjórnarformann, er endurskoðunar-
fyrirtæki Eimskipafélagsins og Ólaf-
ur persónulega einn kjörinna endur-
skoðenda. Eimskip haíði vitaskuld
verulegra hagsmuna að gæta og end-
urskoðendurnir fyrir hönd þess fé-
lags. Það var niðurstaða þeirra og
ráðherrans að Ríkisskip seldi eitt
Halldór Blöndal hóf feril sinn sem ráðherra með tveim-
ur siðlausum ákvörðunum; önnur þjónaði þeim tilgangi
að hygla Eimskip en hin náfrændum hans í Talna-
könnun hf.
Erum við víkingar?
Náfnið á þessari gréin' gætí
verið spurning á prófi;
kannski í sagnfræði, en það
yrði að bæta við: b) Hvernig?
Svarið við fyrra liðnum yrði
auðvelt - annað hvort:
Alveg meiriháttar eða Alveg ör-
ugglega.
Svarið við síðari liðnum gæti vafist
fyrir nemandanum sem gæti ekki
svarað báðurn með:
„Við erum víkingar á meiriháttar
hátt!“
Sagnfræðingar hafa haldið því
fram, og slíldr menn fara hvorki með
fleipur rié skáldskap heldur rök
byggð á fomum heimildum, að við
höíum áldrei verið víkingar, vegna
þess að þegar við fórum til þessarar
afskekkm eyjar til að lifa þar enda-
laust á fiski og Iambakjöti, hafi
víkingatímabilinu verið lokið á meg-
inlandi Evrópu, þ.e.a.s. gráðugir
karlmenn úr norðurhluta Evrópu
vom hættir að fara um álfúna og
hrifsa til sín góss í suðlæguin borg-
um. 1 staðinn fóm þeir tiltölulega
hlýðnir, en kannsld þó ergilegir, með
konum sínum að sitja lömb og spinna
ull heima og bíða eftir að
kartöflurækt gæti hafist ineð vorínú
og yfirvofandi fundi Ameríku.
Vegna ótta við prófessora í bænda-
samfélagsfræðum þori ég ekki að
halda nelriu fram um það hvað við
Guðbergur
Bergsson
vorum að erinda hingað, en segi það
sem alsagt er: i
„Við vildum sitja frjáls við rokk í
baðstofú og spinna þríband í sokk
undir lestri á heimsbókmenntum við
himneskt ljós frá grútarlampa.“
Hann var betri en útlenda rafur-
magnið sem hefúr kúgað og rekið
okkur til vinnu á þeim tíina dags
þegar við gátum áður hallað okkur á
stokkinn og geispað.
Það fór ekki fram hjá Ameríkan-
anum í Flugstöð Leifs Eiríkssonar
hvað- við væmm, þegar hann sá ís-
lensku ferðamennina með töskumar
sínar í tollinum.
Mér skilst að nýtt víkingatímabil
hafi byrjað hjá ykkur, sagði hann.
Gamla konan við hliðina á honum
skildi þetta ekki, en þá kom maður
góður í ensku og túlkaði orðin, en
síðan hina vægast sagt einkennilegu
söguskoðun Kanans, að íslendingar
samtímans fari í víking til megin-
landsins til að kaupa á sig galla og
gottirí.
Eitthvað hlaut hann að vera kunn-
ugur yerslunarháttum landsmanna
og tengt þá hádum víkinga, að hrifsa
og sópa til sín í erlendum búðum og
skilja aðeins búðarstúlkumar eftir.
Víkingarnir fóm eins að, því ís-
lenskar konur vora fegurstar í heinti,
sagði Kaninn.
Hann gaf þá skýringu á því, hvers
vegna þær væru eklci „rifriar út“ er-
lendis, þegar þær kæmu í verslunar-
ferðir með fegurð sína innan um ljót-
ar útlendar konui', að enginn karl-
maður kæmi hönd á valkyrjumar sem
hrifsuðu úr búðum allt sem hönd og
tönn á festir og hlypu út á flugvöll og
kölluðu á Flugleiðir til að komast
heiin með góssið.
Þannig eyðileggið þið eina af at-
vinnugreinuin ykkar, frjálsan markað
og innlenda samkeppni, bætti ís-
landsvinurinn við og spurði:
Hvernig getur þjóðin elskað og
lofsungið sitt pund, eins og þið gerið,
ef verslunin flyst úr ykkar stórbrotna
landi?
í fari okkar eru mótsangir sem
útlendingar skilja ekki, sagði túlk-
urinn og bætti því við, að þannig
væm áhrif elds og ísa.
Hvaða áhrif hefur þá hafragrautur-
inn haft á ykkur? spurði Kaninn.
skipa sinna og hætti Færeyjasigling-
um, sem öfluðu félaginu tekna um-
fram gjöld, en tók verkefúi af Eim-
skip.
Halldór var sem fyrr segir sjálfur
beinn persónulegur hagsmunaaðili.
Elann var fyrr þetta vorið, áður en
hann varð ráðherra, kjörinn til trún-
aðarstarfa hjá Sjóvá-Almennutn,
stærsta einstaka eiganda Eimskipafé-
lagsins (11,1%). Hann var kjörinn
varastjórnannaður. Engin tilkynn-
ing hafði borist hlutafélagaskrá um
afsögn Halldórs.
Þetta er til samans mjög gróft
dæmi um hagsmunaárekstra, en þá
er.sagan ekki öll sögð. Sem sam-
gönguráðherra hafði Halldór Bliin-
dal við þessa embættisgjörð í vegar-
nesti stefnu Sjálfstæðisílokksins í
samgöngumálum eins og hún var
samþykkt á síðast haldna landsfundi
flokksins. Ályktun samgöngunefirdar
flokksins var samþykkt, þar sem
meðal annars var gert ráð fyrir að
einkafyrirtæki tæki yfir flest verkefni
Ríkisskips. Formaður samgöngu-
nefirdar flokksins og aðalhöfundur á-
lykmnarinnar og þar ineð stefúunnar
var Tómas William Möller, þáver-
andi forstöðuinaður landrelcstrar-
sviðs Eimskipafélagsins.
Og frændur fengu fisk-
eldið
Í sama inund og Halldór var sem
samgönguráðherra að biðja Olaf
Nilsson og félaga að taka út Ríkis-
skip sneri hann sér við, fór í búning
landbúnaðarráðherra og bankaði
upp á hjá frændum sínum af Engeyj-
arætt. Erindið var ekki af verri end-
anum fyrir frændurna - þeir skyldu
taka saman inyndarlega skýrslu um
stöðu fiskeldisins á íslandi.
Halldór Blöndal landbúnaðarráð-
herra bað með öðmm orðum fyrir-
tækið Talnakönnun hf. að taka sam-
an skýrsluna og breytti í engu að for-
veri hans, Steingrímur J. Sigíússon,
hafði skömmu áður fengið í ráðu-
neytið myndarlega úttekt á sömu at-
vinnugrein.
Talnakönnun hf. er fyrirtæki ná-
frænda Halldórs. Það er í eigu
bræðranna Benedikts og Sigurðar
Jóhannessona, Vigdísar Jónsdóttur
eiginkonu Benedikts og föður þeirra
bræðra, Jóhannesar Zoega fyrruin
hitaveitustjóra. Eiginkona Jóhannes-
ar, Guðrún Benediktsdóttir og móð-
ir Halldórs, Kristjana, vora systur.
Benedikt, fratnkvæmdastjóri Talna-
köimunar, Sigurður, stjórnarfor-
maður fyrirtækisins og Halldór ráð-
herra em með öðmm orðum tví-
menningar, sysö-asynir.
Til hliðsjónar má í þessu sam-
bandi hafa vanhæfisákvæði stjórn-
sýslulaga, þar sem aðili er talinn van-
hæfur til meðferðar máls „ef hann er
eða hefur verið maki aðila, skyldur
eða mægður aðila í beinan légg eða
að öðmm lið til hliðar....“.
Friðrik Þór Guðmundsson
Útboö
F.h. Hitaveitu Reykjavíkur er óskað eftir tilboðum í verkið
„Mælaskipti".
Verkið felst í því að skipta um mæla á veitusvæði Hitaveitu
Reykjavíkur. Alls er um að ræða 2.000 mælaskipti. Verkinu skal
lokið á innan við 10 vikum.
Útboðið er opið fyrir alla pípulagningameistara sem löggildingu
hafa í Reykjavík.
Útboðsgögn verða afhent á skrifstofu vorri Fríkirkjuvegi 3, Reykja-
vík.
Tilboðin verða opnuð á sama stað miðvikudaginn 19. október
1994, kl. 11.00.
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR
Fríkirkjuvegi 3 - Sími 25800
ARKITEKT
Byggingafulltrúinn í Reykjavík óskar eftir aö ráða
arkitekt.
Umsækjendur skulu hafa lokið prófi í arkitektúr og hafa
starfsreynslu á því sviði.
Umsóknir með greinargóðum upplýsingum um mennt-
un og fyrri störf, berist fyrir 21. október nk. til starfs-
mannastjóra borgarverkfræðings, Skúlatúni 2, þriðju
hæð, sem ásamt byggingafulltrúa gefur upplýsingar um
starfið.