Morgunblaðið - 23.06.2005, Blaðsíða 30

30 FIMMTUDAGUR 23. JÚNÍ 2005 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
É
g verð að játa að ég
var sá kjáni að
halda að markmið
færslu Hringbraut-
arinnar væri að
bæta bílasamgöngur á þessum
slóðum, létta með einhverju móti
álaginu af þessari fjölförnu götu.
Hugsaði mér gott til glóðarinnar
sem íbúi miðbæjarins, sem einn
hinna fjölmörgu sem þurfa að
nota Hringbrautina svo til dag-
lega til að komast til og frá vinnu,
í skólann eða vegna annarra er-
indagjörða.
Af þessum sökum var ég ekki
mikið að láta framkvæmdirnar
undanfarnar vikur og mánuði
ergja mig um of þó að sannarlega
hafi þær valdið manni umtals-
verðum ama, ég sá nefnilega fyrir
mér að allt yrði þetta nú þess virði
á endanum.
Nú þegar komin er mynd á
breytinguna hafa hins vegar tekið
að renna á mig tvær grímur, ég
fór að velta þessu fyrir mér: hver
er eiginlega tilgangurinn með
færslu Hringbrautarinnar?
Staðreyndin er nefnilega sú að
það er erfitt að sjá að færsla
Hringbrautar bæti bíla-
samgöngur um þennan hluta bæj-
arins eða hafi í för með sér um-
bætur fyrir íbúana á þessu svæði.
Eins og stendur er Snorrabrautin
hreinlega lokuð, sem þrengir með
óþolandi hætti að möguleikum
þeirra, sem búa nærri Landspít-
alanum, til að komast áleiðis aust-
ur. Þetta hefur þær afleiðingar að
bíltúr í vinnuna, hingað upp í
Morgunblaðshúsið í Kringlunni,
er orðinn talsvert fyrirtæki; fyrst
þarf að fara Flókagötuna sem get-
ur tekið drjúgan tíma sökum þess
hve umferð um hana hefur aukist
(hvað ætli íbúar hennar segi nú
um hina auknu umferð?). Síðan er
næsta víst að maður þurfi að bíða
langan tíma á ljósunum við mót
Lönguhlíðar og Miklubrautar í
því skyni að beygja austur.
Ég gef mér að Snorrabrautin
verði opnuð aftur, sem þýðir að
væntanlega er gert ráð fyrir að
fólk eins og ég aki hana og áleiðis
Bústaðaveginn, taki síðan beygj-
una undir Bústaðaveg til hægri,
inn á nýju Hringbrautina. Þannig
komist ég áleiðis austur í borg.
En það er bara erfitt að sjá að
þessi framtíðarmúsík verði nokk-
ur samgöngubót frá því sem áður
var. Það er erfitt að sjá að það
taki mann skemmri tíma en áður
að fara þessa leið inn á nýju
Hringbrautina en það tók mann
að beygja einfaldlega á ljósum til
vinstri við þá gömlu.
Og ekki skánar myndin þegar
ég skoðar möguleikana til að kom-
ast heim til mín ef ég er að koma
vestan úr bæ, til dæmis úr Vest-
urbæjarlaug eða úr Háskóla Ís-
lands. Þá mun þurfa, að því er
mér sýnist helst, að fara einhverja
undarlega sveigju af nýju Hring-
braut inn á þá gömlu á mótum
Hringbrautar og Njarðargötu.
Í fljótu bragði get ég séð þann
kost einan við færslu Hring-
brautar að nú verða komin mis-
læg gatnamót á mótum Snorra-
brautar/Bústaðavegar og
Hringbrautar, þeir sem eru að
aka austur og vestur Hringbraut
þurfa ekki lengur að stoppa þar á
ljósum, eins og áður var.
Hversu miklu máli þetta skiptir
þegar fram í sækir veit ég ekki,
það er ekki langt á milli ljósa á
nýju Hringbraut og þeirra uppi í
Lönguhlíð-Miklubraut (auk þess
sem ég fæ ekki betur séð en að
það sé búið að bæta við einum
ljósum á nýju Hringbraut) þannig
að það er ekki eins og þetta hafi
úrslitaáhrif á það hversu mönnum
sækist ferðin hratt.
Að síðustu get ég ekki betur
séð en að þessar breytingar hafi í
för með sér að öll yfirsýn þessa
svæðis, Vatnsmýrarsvæðisins,
verði forljót og ómannvæn. Það er
ekki eins og það fegri miðbæinn
og nágrenni hans, að okkar ágætu
Tjörn meðtalinni, að koma fyrir
sex akreina götuferlíki á einmitt
þessum stað með „tilheyrandi
umferðareylöndum, steypu-
slaufum og hljóðmönum“, eins og
Hallgrímur Helgason rithöfundur
komst að orði í grein í Morg-
unblaðinu 7. mars 2004.
En semsé, ég verð að játa að í
aðdraganda þessara fram-
kvæmda uggði ég ekki að mér,
fylgdist lítið með því hvað til
stæði. Hélt að meiningin hlyti að
vera sú að leysa einhvern tiltek-
inn vanda í umferðinni.
Svo reynist ekki vera. Það tók
mig ekki langan tíma eða mikla
rannsóknarvinnu (það dugir að
leita í gagnasafni Morgunblaðsins
í svona tvær mínútur) að komast
að því að mistökin voru mín:
færsla Hringbrautarinnar hefur
ekkert með bættan hag íbúa
svæðisins að gera eða þeirra sem
af einhverjum ástæðum þurfa að
aka á þessum slóðum. Allt er
þetta gert, að því er virðist, til að
rýma fyrir Landspítalanum.
Hallgrímur Helgason skrifaði
grein um málið, talaði á svolítið
svipuðum nótum og ég hef gert
hér. Virðist hafa verið öllu fram-
sýnni en ég sjálfur, var búinn að
átta sig á hvað til stæði. „Þetta er
botnlaust rugl,“ sagði hann. „Bara
fixídea. Blautur verktakadraum-
ur. Borgin er að lúffa fyrir býró-
krötum í heilbrigðiskerfinu. Það á
að gefa Landspítalanum svigrúm
á stærð við sjálfa Kvosina á einum
besta stað í borgarlandinu. Hvers
vegna má ekki þenja út LSH í
Fossvogi? Þar er nóg pláss og þá
kæmi kannski loksins eitthvað já-
kvætt út úr sameiningu Land- og
Borgarspítala.“
Undir þetta má taka, auk þeirr-
ar spurningar hvers vegna ekki
var í staðinn ráðist í að leysa strax
brýnan vanda á erfiðustu kross-
götum borgarinnar, á mótum
Kringlumýrar- og Miklubrautar.
Ég ætla ekkert að fara að efast
um mikilvægi þess að úr húsnæð-
isvanda Landspítala verði leyst
og þess að byggt verði hátækni-
sjúkrahús í Reykjavík. Án efa er
þar um verðug verkefni að ræða.
En hvers vegna þarf allt að víkja
fyrir draumum einhverra manna
um að sjúkrahúsið verði einmitt á
þessum stað?
Færsla
Hringbrautar
Ég verð að játa að ég var sá kjáni að
halda að markmið færslu Hringbraut-
arinnar væri að bæta bílasamgöngur á
þessum slóðum, létta með einhverju
móti álaginu af þessari fjölförnu götu.
VIÐHORF
Davíð Logi Sigurðsson
david@mbl.is
EINSTÖK undirskriftasöfnun fór
fram á Álftanesi fyrir skömmu. Fólk
frá 80% þeirra heimila sem náðist til,
skrifuðu undir áskorun varðaði deili-
skipulag miðsvæðisins. Áskorunin
var í fjórum liðum: Um
arkitektasamkeppni,
um íbúaþing til að velja
milli ólíkra tillagna,
andmæli við þema-
tillögu sem meirihlut-
inn vinnur með og al-
menn krafa um að
skipulag svæðisins falli
að landkostum á Álfta-
nesi.
Þátttakan var meiri
en vænta mátti þar sem
sumarleyfi eru nú hafin.
Það náðist til íbúa 460
heimila af rúmlega 600
og skrifaði fólk frá 360 heimilum und-
ir áskorunina – eða ef líkt er við skoð-
anakönnun, þá samþykktu 80% að-
spurðra áskorunina.
Undirskriftasöfnunin staðfestir að
mikill meirihluti íbúanna vill að tekin
verði upp önnur vinnubrögð við deili-
skipulagningu miðsvæðisins. Það
segir sig sjálft að margir íbúar sem
kusu D-listann eru í hópi þeirra sem
krefjast nýrra vinnubragða.
En hver urðu viðbrögð meirihlut-
ans sem gjarnan á tyllidögum lætur
sem lýðræði og samstarf við íbúana
sé á stefnuskránni?
Bæjarstjóri víkur en forystan
treystir völd sín
Erlu Guðjónsdóttur
formanni skipulags-
nefndar og Gunnari Val
Gíslasyni bæjarstjóra
voru afhentar undir-
skriftirnar á fimmtu-
degi. Fjórum dögum
síðar, á þriðjudegi, segir
bæjarstjóri starfi sínu
lausu! En hver eru við-
brögð hinna pólitískt
kjörnu fulltrúa D-
listans við áskorun
meirihluta íbúa? Þeir
halda sínu striki! Engar
samþykktir hafa verið
gerðar sem boða stefnubreytingu í
anda þeirrar áskorunar sem íbúarnir
afhentu. Guðmundur Gunnarsson,
leiðtogi D-listans á Álftanesi og sá
sem ber höfuðábyrgð á stefnumörkun
og vinnubrögðum meirihlutans, ætlar
að setjast í stól bæjarstjóra. Jafn-
framt situr formaður skipulags-
nefndar, Erla Guðjónsdóttir, verk-
stjóri þeirrar vinnubragða sem
íbúarnir mótmæltu, áfram í for-
mennsku skipulagsnefndar og verður
að auki nýr forseti bæjarstjórnar.
Var ef til vill verið að hengja bakara
fyrir smið?
Það eru andstæðir hagsmunir
verktaka og fólksins sem hér býr sem
takast á. Annars vegar hagsmunir
verktakanna að byggja hratt og mikið
og hins vegar hagsmunir meirihluta
íbúa sem vill byggja hægar, vanda til
skipulagsins og varðveita umhverfi á
Álftanesi. Allt bendir til að forysta D-
listans sé hrokafull og ætli að halda
áfram fyrri vinnubrögðum. Að auki
notar hún nú tækifærið og treystir þá
í sessi sem bera höfuðábyrgð á því
bandalagi D-listans og verktakanna
sem íbúunum hefur opinberast í
endalausri eftirgjöf í skipulagsmálum
vegna hagsmuna verktakanna.
Ég er sannfærður um að kjósendur
á Álftanesi, og eins þeir sem kusu D-
listann, munu svara á viðeigandi hátt
næsta vor.
Forysta D-listans á Álftanesi
löðrungar íbúana
Sigurður Magnússon fjallar um
skipulagsmál á Álftanesi ’Meirihluti íbúa á Álftanesi vill ný
vinnubrögð…‘
Sigurður Magnússon
Höfundur er bæjarfulltrúi
Álftaneshreyfingarinnar.
UNGMENNAFÉLAG Íslands
(UMFÍ) stendur að landsverkefninu
Göngum um Ísland. Nú í vikunni mun
koma út Leiðabók verkefnisins og
verða aðgengileg öllum á næstu Ol-
ísstöð eða næstu upplýsingamiðstöð
ferðamanna. Bókin hefur að geyma
um 300 merktar gönguleiðir sem tekur
að hámarki um 2 tíma að ganga. Leið-
irnar er að finna um allt land og því
kjörið að hafa bókina í bílnum. Víða má
sjá merki verkefnisins við upphaf
gönguleiða en annars er ágætis lýsing
á upphafsstað gönguleiðanna í bókinni.
Allar leiðirnar auk fleiri lengri leiða má
einnig finna á netinu undir slóðinni
www.ganga.is. Á vefsíðunni sem unnin
er í samstarfi við Ferðamálaráð og
Landmælingar Íslands, má sjá kort af
svæðum og gönguleiðum. Þar er einn-
ig að finna ýmsar áhugaverðar og nyt-
samlegar upplýsingar er varða göngu-
ferðir um Ísland.
Innan verkefnisins er áhugavert
þema sem er Fjölskyldan á fjallið. Ým-
is Ungmenna- og héraðssambönd hafa
tilnefnt fjall eða fjöll á sínu starfssvæði
og á þeim verður komið fyrir gestabók
sem fólk er hvatt til að skrá nöfn sín í.
Undanfarin ár hafa nokkrir ein-
staklingar sett sér það markmið að
fara á öll þessi fjöll á einu sumri en
fjöllin eru um 23 talsins. Á síðustu ár-
um hafa um 4-6 þúsund manns skráð
nöfn sín í bækurnar! Fjöllin eru af öll-
um stærðum og gerðum en flest hver
eru þó nokkuð vel aðgengileg almenn-
ingi. Í lok sumars verða dregnir út
heppnir einstaklingar er hafa skrifað
sig í gestabækurnar og fá viðurkenn-
ingu frá UMFÍ.
Göngum um Ísland er landsverkefni
sem hvetur almenning til hollrar úti-
veru og hreyfingar í náttúru landsins.
Nýtum okkur verkefnið Göngum um
Ísland, nálgumst Leiðabókina, skoðum
ganga.is og drífum okkur af stað! Á
toppinn með UMFÍ.
ÁSDÍS HELGA
BJARNADÓTTIR,
stjórn UMFÍ.
Göngum um Ísland
Frá Ásdísi Helgu Bjarnadóttur:
BRÉF TIL BLAÐSINS
Morgunblaðið Kringlunni 1 103 Reykjavík  Bréf til blaðsins | mbl.is
Sturla Kristjánsson: Bráðger
börn í búrum eða á afgirtu svæði
munu naumast sýna getu sína í
verki; þeim er það fyrirmunað og
þau munu trúlega aldrei ná þeim
greindarþroska sem líffræðileg
hönnun þeirra gaf fyrirheit um.
Kristján Guðmundsson: Því mið-
ur eru umræddar reglur nr. 122/
2004 sundurtættar af óskýru orða-
lagi og í sumum tilvikum óskiljan-
legar.
Sigurjón Bjarnason gerir grein
fyrir og metur stöðu og áhrif
þeirra opinberu stofnana, sem
heyra undir samkeppnislög, hvern
vanda þær eiga við að glíma og
leitar lausna á honum.
Þorsteinn H. Gunnarsson:
Nauðsynlegt er að ræða þessi mál
með heildaryfirsýn og dýpka um-
ræðuna og ná um þessi málefni
sátt og með hagsmuni allra að
leiðarljósi, bæði núverandi bænda
og fyrrverandi.
Dr. Sigríður Halldórsdóttir:
Skerum upp herör gegn heimilis-
ofbeldi og kortleggjum þennan
falda glæp og ræðum vandamálið í
hel.
Svava Björnsdóttir: Til þess að
minnka kynferðisofbeldi þurfa
landsmenn að fyrirbyggja að það
gerist. Forvarnir gerast með
fræðslu almennings.
Jóhann J. Ólafsson: Lýðræð-
isþróun á Íslandi hefur, þrátt fyrir
allt, verið til fyrirmyndar og á að
vera það áfram.
Pétur Steinn Guðmundsson:
Þær hömlur sem settar eru á bíla-
leigur eru ekki í neinu samræmi
við áður gefnar yfirlýsingar fram-
kvæmdavaldsins, um að skapa
betra umhverfi fyrir bílaleigurnar.
Aðsendar greinar á mbl.is
www.mbl.is/greinar
Í MORGUNBLAÐINU 12. júní
birtist tregablandin grein eftir
Sveinbjörn I. Baldvinsson sem
hann kallar: „Aðförin að Álftanesi“.
Þar harmar hann vaxandi umsvif
á Álftanesinu, þangað sæki sífellt
fleiri og reisi sér hús. Á orðum
Sveinbjarnar er að skilja, að hung-
ur landeigenda í milljónir og
óstöðvandi gróðafíkn verktaka og
banka stuðli að eyðileggingu Álfta-
ness.
Í hugum margra gamalla Álft-
nesinga var þó friðurinn fyrst úti,
þegar nýbúar eins og Sveinbjörn
héldu innreið sína á svæðið. Fram
að þeim tíma var Álftanesið nota-
legt lítið samfélag, þar sem allir
þekktu alla. Tvenns konar sjón-
armið toguðust reyndar á, á milli
þeirra sem þarna áttu land.
Átti að halda sveitinni óspilltri
áfram, eða breyta grænum grund-
um í malbik og steinkumbalda?
Hefðu sjónarmið þeirra sem
halda vildu öllu óbreyttu ráðið
byggi Sveinbjörn nú trúlega þar
sem byggðin væri öllu þéttari en er
á Álftanesinu.
Það er sjálfselskulegt viðhorf að
hugsa sem svo: Nú er ég hingað
kominn og vil ekki fá fleiri. Þetta
er gott eins og það er.
ELSA S. EYÞÓRSDÓTTIR,
Brúarflöt 4, Garðabæ.
Álftanes – Aðgangur bannaður?
Frá Elsu S. Eyþórsdóttur: