Morgunblaðið - 19.08.2005, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 19. ÁGÚST 2005 21
MENNING
BESTA VERÐIÐ?

 



 


 
 

  
F
A
B
R
I
K
A
N
KARLAKÓRINN Fóstbræður kem-
ur fram á hátíðartónleikum í Royal
Albert Hall í Lundúnum hinn 16.
október næstkomandi í
tilefni af 60 ára afmæli
Sameinuðu þjóðanna.
Kórinn er meðal fjór-
tán flytjenda víða að úr
heiminum og þriggja
þekktra og vinsælla
kynna er munu sameina
krafta sína og sýna fram
á að tónlist geti sam-
einað þjóðir heimsins.
Tónleikarnir eru einn-
ig liður í að kynna þús-
aldarmarkmið Samein-
uðu þjóðanna og mun
allur ágóði renna til
verkefnis sem vinnur að
því að öll börn í þróun-
arríkjum heimsins hafi
aðgang að hreinu vatni. Einnig verð-
ur myndband af tónleikunum selt til
styrktar þróunarverkefninu.
Chaka Khan og Chuco Valdez
„Þetta kom fyrst upp í janúar á
þessu ári en sá sem er í forsvari fyrir
undirbúningsnefnd tónleikanna er
forstjóri Sony í Evrópu og hann hafði
í tvígang á síðasta ári heyrt okkur
syngja hér á Íslandi. Við fengum svo
formlegt boð í vor,“ segir Árni Harð-
arson, söngstjóri Fóstbræðra.
Meðal annarra flytjenda á tónleik-
unum eru; Chaka Khan frá Banda-
ríkjunum, Sami Yusuf frá Jórdaníu,
The Chieftains frá Írlandi, Chuco
Valdez frá Kúbu, Dhol Foundation
frá Bretlandi og Jaipur Kawa Brass
Band frá Indlandi, en Fóstbræður
verða fulltrúar Norður-
landanna.
Búist við
fyrirmennum
Árni segir tónlist með
þjóðlegu ívafi einkenna
flytjendur tónleikanna
og mun efnisskrá Fóst-
bræðra innihalda bæði
hefðbundin íslensk kór-
verk ásamt einhverju
nýstárlegra.
„Við erum farnir að
huga að efnisskránni,
sem verður í kringum
tuttugu mínútur, og nú
eru að fara af stað mikl-
ar æfingar. Þarna koma
fram flytjendur á heimsmælikvarða
og við verðum að gera okkar besta.
Þetta er mjög spennandi og við er-
um upp með okkur að hafa verið boð-
ið að koma þarna fram.“
Kynnar verða bresku leikararnir
Joanna Lumley og Art Malik ásamt
bandarísku tónlistarlærðu útvarps-
konunni Lucy Duran.
Árni segir að búast megi við ein-
hverjum fyrirmennum á tónleikunum
en nú þegar hefur verið staðfest að
Kofi Annan, framkvæmdastjóri Sam-
einuðu þjóðanna, verði viðstaddur.
Tónlist | Hátíðartónleikar SÞ
í Lundúnum 16. október
Fóstbræður á 60 ára
afmælistónleikum SÞ
Árni Harðarson
Eftir Völu Ósk Bergsveinsdóttur
valaosk@mbl.is
GÓÐAR melódíur – svo maður leyfi
sér að nota afmarkaða tökuorðið í
stað hins innlenda en margræða orðs
lög – eru ævinlega vel þegnar. Því
betur, held ég, eftir því sem menn
hafa heyrt meira og sjálfreynt hversu
erfitt getur verið að búa þær til. Ein-
föld en snjöll melódía er trúlega með-
al blautustu sápustykkja sem skap-
andi hugur fær höndlað. Liggur við
að um hana megi hafa orð Oehl-
enschlägers um hamingjuna í Aladd-
ín: „Hún kemur sjálf; hún vill ei
gegna kalli“. Jafnvel þótt vitaskuld
megi ekki útiloka að ein og önnur
meistaramelódía geti engu að síður
reynzt árangur Núreddínskrar yf-
irlegu. Ef hún hljómar samt líkt og
hrist væri fram úr erminni, er til-
ganginum náð.
Þetta kann að virðast stórt upp í
sig tekið um djassvalsana tíu eftir
Tómas R. Einarsson, sem ómuðu um
fullsetinn höggmyndasal Sigurjóns
Ólafssonar á dögunum. En þrátt fyrir
nokkra annmarka er ég samt ekki frá
því að Tómas hafi víða komizt nærri
neistanum eina í ópusum sínum
Vangadansi, Ástarvísu, Maínótt,
Hófi, Gili, Skriði, Mannabörnum,
Stolnum stefjum, Undir snjónum og
Róandi valsi fyrir rassblautt barn og
píanó.
Annmarkarnir fólust helzt í því
hvað stykkin voru upp til hópa nærri
svæfandi hæggeng (að því leyti eru
t.a.m. Ástarljóðavalsar Brahms mun
fjölbreyttari) – og hvað verkin voru
flest furðulítið útsett. Með jafnfrá-
bærlega vel skipuðum kvintetti
tveggja blásara, gítars, tromma og
bassa og hér var í boði hefði oft mátt
fá mun meira út úr grunninum en
raun bar vitni – t.d. með því að radda
meira í riffum og kórusum. Í því tilliti
snerust mannkostaplúsarnir í formi
margra skínandi góðra sólóa upp í
hálfgerða vannýtingu hvað heild-
arfrágang varðar. Þó svo að ugglaust
reyni minna á það í lifandi kons-
ertflutningi en af hljómdiski, sem
þarf að endast margítrekaða hlustun.
Að vísu verður að játa, að hér-
umrædd framsetning verkanna
komst undralangt á fyrrtöldum ein-
leikssprettum, enda valinn maður í
hverju rúmi, og spuninn að auki meg-
inburðarstoð djassins frá fornu fari.
Að slepptum fyrstu hálfloppnu sóló-
um flygilhornleikarans (er síðan sótti
í sig veðrið svo um munaði) stóðu
kannski helzt upp úr póetísk tilþrif
Óskars Guðjónssonar á tenórsax, og
ekki sízt sláandi frumleg framlög gít-
arleikarans. Ómar Guðjónsson veif-
aði jafnt sérkennilegum fótstigs-
styrkstýrðum „orgelgítar“
(Bítlafíklar vita hvað við er átt með
tilvísun í tónsögulegt frumdæmi
þeirra Yes It Is frá 1966) sem meira
„normal“ spiltækni og hélzt ávallt eft-
irtektarverður, jafnt í útfyllandi
harmóníuundirleik sem einleiks-
spuna. Smekkvís trommuleikur
Matthíasar Hemstock var að sama
skapi í fyrirmyndargóðu jafnvægi við
allt sem fram fór og hefði að skað-
lausu mátt fá að snarhrynga meira en
úr varð.
TÓNLIST
Sigurjónssafn
Djassvalsar eftir Tómas R. Einarsson
kontrabassaleikara. Auk hans Óskar
Guðjónsson T-sax, Snorri Sigurðarson
flygilhorn, Ómar Guðjónsson gítar og
Matthías Hemstock trommur/slagverk.
Þriðjudaginn 6. ágúst kl. 20.30.
Djasstónleikar
Ríkarður Ö. Pálsson
Tómas R. Einarsson: Komst víða nærri neistanum eina.
Melódísk vannýting