Morgunblaðið - 06.11.2005, Side 58

58 SUNNUDAGUR 6. NÓVEMBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Elsku Sjöfn, ekki
hélt ég að kallið kæmi
svona fljótt. En eng-
inn veit sinn nætur-
stað, eins og þar stendur. Ég kynnt-
ist þér fyrir fáum árum þegar
börnin okkar fóru að vera saman og
eru komin tæp fjögur ár síðan. Ég
eignaðist yndislega tengdadóttur og
náðum við mjög vel saman. Þú
komst að heimsækja mig fyrir rúm-
um þrem vikum síðan og leist ljóm-
andi vel út, hress og kát. Hlakkaðir
mikið til að fá litla krílið í heiminn.
Þú ætlaðir að sauma þetta og hitt og
gera ýmislegt þegar þar að kæmi.
Þegar þetta kom upp á sagði Samúel
minn: „Enginn veit hvað átt hefur
fyrr en misst hefur.“ Elsku Sjöfn,
Guð veri með þér.
Guð gefi mér æðruleysi,
til að sætta mig við það sem ég
fæ ekki breytt,
kjark til að breyta því sem ég get breytt
og vit til að greina þar á milli.
(Æðruleysisbænin.)
Elsku Hreggi, börn, tengdabörn
og barnabörn. Ég votta ykkur sam-
úð mína. Megi Guð vera með ykkur.
Kær kveðja.
Freyja.
Mig langar að minnast í fáum orð-
um Sjafnar systur minnar, sem nú
er fallin frá í blóma lífsins. Í okkar
uppvexti var alltaf líf og fjör á heim-
ilinu, af mörgu væri að taka sem
ekki verður tíundað hér. Við bræð-
urnir vorum sjö og Sjöfn okkar eina
systir, hefur hún því ávallt átt sér-
stakan stað í mínu hjarta. Þar sem
stutt var á milli okkar í aldri þá
stofnuðum við heimili og eignuð-
umst börn á svipuðum tíma og hefur
verið góður samgangur þar á milli.
Gott var að koma á þeirra fallega
heimili, Sjafnar og Hreggviðs. Sjöfn
var stórkostleg húsmóðir, hvort sem
það var eldamennska, saumaskapur
eða annað sem laut að heimilinu.
Alltaf var Sjöfn boðin og búin þegar
einhvern vantaði aðstoð. Hún hafði
gott lag á að láta fólki líða vel og
koma því til að hlæja með sinni ein-
stöku orðheppni og léttleika.
Hafðu þökk fyrir allt, kæra vina.
Elsku Hreggviður, Magnús, Vign-
ir, Sara, Fríða og Samúel, ég og fjöl-
skylda mín sendum ykkur innilegar
samúðarkveðjur. Megi Guð vera
með ykkur í ykkar miklu sorg.
Smári Jóhannsson.
Þær eru margar minningarnar
sem koma upp í hugann nú þegar við
erum að kveðja Sjöfn eða Sjöbbu
frænku eins og ég kallaði hana, en
hún lést hinn 27. október sl.
JÓNÍNA SJÖFN
JÓHANNSDÓTTIR
✝ Jónína Sjöfn Jó-hannsdóttir
fæddist í Hafnar-
firði 23. mars 1953.
Hún lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut 27. október
síðastliðinn og var
útför hennar gerð
frá Keflavíkur-
kirkju 4. nóvember.
Lát hennar bar
mjög brátt að og mað-
ur er varla búinn að
átta sig á því að hún sé
farin. Sjöbba var eina
systir hans pabba og
hans bræðra og einka-
dóttir Jóa afa og
Fríðu ömmu. Hún hef-
ur alltaf verið ein af
mínum uppáhalds-
frænkum þó samskipti
okkar hafi verið frek-
ar fátækleg undanfar-
in ár. Það var búið að
standa lengi til hjá
mér að bæta úr því en maður stend-
ur alltaf í þeirri trú að maður eigi
nægan tíma framundan fyrir allt
slíkt, en það er nú víst ekki þannig
eins og við erum rækilega minnt á
núna. En það var alltaf gaman að
hitta Sjöbbu, alltaf stutt í hláturinn
hjá henni og hún sá yfirleitt spaugi-
legar hliðar á öllu. Hún og Fríða
amma hlógu alveg eins, með sama
dillandi hlátrinum. Enda voru þær
mjög líkar, sérstaklega í útliti. Báð-
ar lágvaxnar með dökkt hár og
dökka húð og mér fannst Sjöbba
alltaf vera að líkjast ömmu meira og
meira með árunum. Ég man líka eft-
ir því þegar ég var yngri hvað ég var
montin af því að vera frænka hennar
því mér fannst hún alltaf svo sæt.
En hún var ekki bara myndarleg í
útliti heldur var hún mjög mynd-
arleg húsmóðir og átti alltaf fallegt
og smekklegt heimili. Mér finnst
mikill missir að henni frænku minni
því hún var skemmtilegur karakter
sem setti svip sinn á fjölskylduna
okkar. Mestur er þó missir þeirra
Hregga, Magga, Vignis, Fríðu og
þeirra fjölskyldna. Ég bið góðan
Guð að styrkja þau og hugga, og þó
að hún fái ekki að vera með Fríðu
sinni og taka þátt í að fagna komu
hennar fyrsta barns sem væntanlegt
er í byrjun næsta árs, þá fylgist hún
örugglega með, bara annars staðar
frá.
Elsku Sjöbba. Það hafa án efa
verið fagnaðarfundir hjá ykkur
ömmu og afa og Magga frænda. Þú
skilar góðri kveðju. Ég kveð þig með
söknuði, Guð geymi þig.
Þar sem englarnir syngja sefur þú,
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum í trú
á að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni,
veki þig með sól að morgni.
(Bubbi Morthens.)
Kolbrún Þórlindsdóttir.
Elsku Sjöfn. Alltaf er erfitt að
kveðja í hinsta sinn. Ég kveð þig
með nokkrum orðum.
Þú varst klettur fjölskyldunnar.
Ákveðin, þrjósk, skemmtileg og
sterkur persónuleiki einkenndi þig.
Það lék allt í höndunum á þér sem
viðkom heimilishaldi, hvort sem það
var matreiðsla, bakstur, föndur eða
saumaskapur. Þú gast töfrað fram
dýrindisveislu af þinni alkunnu
snilld. Þegar við systurnar vorum
tíu ára gafst þú okkur Don Cano-
galla sem þú saumaðir á okkur.
Þessi minning er mér mjög kær því
þú gladdir okkar litlu hjörtu mikið
með þessari gjöf. Ég var alltaf í
þessum galla. Þó svo að gallinn væri
orðinn allt of lítill var ég samt í hon-
um. Þegar ég flutti heim frá Dan-
mörku tókstu á móti mér með ís-
lenskri kjötsúpu sem var algjör
himnasæla, því það er alltaf gott að
fá íslenskan mat þegar maður hefur
verið erlendis. Alltaf var ég velkom-
in til ykkar Hregga hvort sem það
voru jól eða virkur dagur. Enda var
það ómetanlegt að fá að vera hjá
ykkur um jól og áramót þegar ég
bjó í bænum. Sunneva var litli sól-
argeisli ykkar Hregga. Endalaust
gastu dundað með henni. Betri
ömmu er ekki hægt að fá. Sorglegt
að þú skulir missa af börnunum sem
eru rétt ókomin, því þú hlakkaðir
svo til fæðingar þeirra en ég veit að
þú munt fylgjast með. Síðustu ár
voru þér erfið. Þú barðist við illvígan
sjúkdóm sem heltók þig. Ef maður
gefst ekki upp fyrir honum þá hefur
maður ekkert val. Sjúkdómurinn
ræður alltaf ferðinni. Þú vildir ráða
ferðinni en hafðir lítið um það að
segja. Þú reyndir þitt besta en þú
tapaðir alltaf orustunni við Bakkus.
Þó að allir legðust á eitt, bæði fjöl-
skyldan og vinir, dugði það ekki til.
Þetta setti mark sitt á líf fjölskyld-
unnar. Ég gleðst yfir að hafa fengið
að kynnast þér. Hvíldu í friði.
Elsku Hreggi bróðir, Maggi,
Vignir, Fríða og fjölskylda. Guð gefi
ykkur styrk í sorginni.
Óla.
Elsku Sjobba. Þegar Hreggi
hringdi í mig og sagði mér frá því að
þú værir komin á spítala þá flugu
margar hugsanir í gegnum huga
minn. Þó svo ég vissi að þessi hring-
ing myndi koma, þá er maður aldrei
tilbúin. Ég veit að allir eru sammála
þegar ég segi að þú varst yndisleg
kona, brosið þitt og hlátur yljaði
manni um hjartarætur. Þú varst
snillingur í öllu sem þú tókst þér
fyrir hendur, enda sást það á fjöl-
skyldu þinni og heimili. Allt föndrið,
saumaskapurinn og matseldin, það
var alltaf svo gott að koma í heim-
sókn og þaðan fór maður aldrei
svangur. Þegar pabbi lést komuð þið
norður og hjálpuðuð til við undir-
búning fyrir jarðarförina, ég man
þegar þú og fleiri konur stóðuð á
haus í bakstri og við systur sátum
hjá ykkur og sleiktum kremafgang-
ana þangað til að okkur var orðið
illt. Þegar ég var tíu ára saumaðir
þú á mig og systur mína bláa og
hvíta Don Cano-galla, ég var meira
og minna í honum á tvö ár og þótt
svo að gallinn væri orðin allt of lítill
þá var ég samt í honum. Þegar ég
var lítil þá leit ég á þig sem Guð al-
máttugan, þú varst svo skemmtileg
og gaman að vera nálægt þér.
Sumarið ’84 þá fóru þið hjónin til
Spánar og Maggi og Vignir voru hjá
okkur á Laugarbakka, þvílík gleði.
Þegar þið komuð til baka færðir þú
okkur Ólu rauð úr og þetta litla úr á
ég enn. Þrátt fyrir að við byggjum
hinum megin á landinu þá höfðum
við gott samband og ég kom reglu-
lega í heimsókn, það var eins og að
koma á sex stjörnu hótel að koma til
ykkar, þið dekruðuð mig svo. Árið
’97 fóruð þið til London og ég fékk
það hlutverk að passa húsið sem ég
klúðraði stórlega, því ég og Fríða
héldum svakalegt partí, við skemmt-
um okkur konunglega og daginn áð-
ur en þið komuð heim þá vorum við
Fríða sveittar við að þrífa og ég man
eftir að Vignir kom til okkar og
sagði alvarlega: „Þið vitið að
mamma og pabbi koma heim á
morgun,“ og við sögðumst vita það.
Vignir svaraði: „Stelpur, þið gerið
ykkur grein fyrir því að mamma er
með röntgenaugu fyrir ryki.“ Við
svitnuðum enn meira. Þegar þau
komu heim brosandi og hress, stóð-
um við Fríða í fínpússaða húsinu
með bros á vör. Þú gekkst til okkar,
faðmaðir okkur og sagði: „Hæ, elsk-
urnar mínar, og hvað gekk hér á?“
Ég var hjá ykkur nokkrum sinn-
um um jól og áramót og þvílík veisla
og endalaus hlátur. Ég man hversu
fegin þú varst þegar Hreggi, Maggi
og Vignir voru búnir að skjóta upp
flugeldunum því hamagangurinn og
lætin voru gífurleg, þeir feðgar eru
ansi flugeldaglaðir og oftast er þetta
á við góða flugeldasýningu.
Ég dvaldi hjá ykkur um tíma
sumarið 2001 og við tókum einn
skvísudag, fórum til Reykjavíkur,
kíktum í búðir, versluðum heilan
helling af bráðnauðsynlegum óþarfa
og enduðum svo á því að fá okkur að
borða á Ítalíu. En á leið okkar að
veitingahúsinu sáum við mann með
skikkju arka niður Laugaveginn.
Okkur fannst þessi sjón frekar fynd-
in og þú kallaðir til hans hey Bat-
man, og svo hlógum við okkur mátt-
lausar.
Já, það var stutt í hlátur hjá þér
og ég mun sakna hans sárlega. Ég
þakka fyrir að fá að hafa kynnst þér.
Þín verður alltaf saknað og þér aldr-
ei gleymt.
Elsku stóri bróðir, Maggi, Vignir,
Sara, Fríða, Sammi, þið eigið alla
mína samúð.
Sæunn.
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar alla útgáfudagana.
Skil Minningargreinar skal senda í
gegnum vefsíðu Morgunblaðsins:
mbl.is (smellt á reitinn Morgunblað-
ið í fliparöndinni – þá birtist val-
kosturinn „Senda inn minningar/af-
mæli“ ásamt frekari upplýsingum).
Skilafrestur Ef birta á minningar-
grein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er
á mánudegi eða þriðjudegi).
Minningargreinar
Símar 581 3300 - 896 8242
Allan sólarhringinn - Áratuga reynsla
Suðurhlíð 35 — Fossvogi — www.utforin.is
ÚTFARARSTOFA
HAFNARFJARÐAR
Flatahrauni 5A, sími 565 5892
Kistur - Krossar
Prestur - Kirkja
Kistulagning
Blóm - Fáni
Val á sálmum
Tónlistarfólk
Sálmaskrá
Tilk. í fjölmiðla
Erfisdrykkja
Gestabók
Legstaður
Flutningur kistu á
milli landa og
landshluta
Landsbyggðar-
þjónusta
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Sverrir
Einarsson
Bryndís
Valbjarnardóttir
Oddur
Bragason
Guðmundur
Þór Gíslason
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÓLÖF BALDVINS
fyrrum bóndi
á Brún, Akureyri,
sem lést á dvalarheimilinu Hlíð laugardaginn
29. október, verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju
mánudaginn 7. nóvember kl. 13.30.
Ingibjörg H. Valgarðsdóttir, Jóhann Ólafsson,
Vordís B. Valgarðsdóttir, Steingrímur Svavarsson,
Sylvía S. Valgarðsdóttir, Uni Pétursson,
Dóróthea K. Valgarðsdóttir,
Hermína Ó. Valgarðsdóttir, Matthías Eiðsson,
Hjálmfríður Ó. Valgarðsdóttir, Ívar Jónsson,
Friðrika S. Valgarðsdóttir, Magnþór Jóhannsson,
Guðrún P. Valgarðsdóttir, Frímann Jóhannsson,
Hersteinn K. Valgarðsson, Ólöf Árnadóttir,
Benjamín B. Valgarðsson, Rósa Kristín Níelsdóttir,
Hanna B. Valgarðsdóttir, Baldur Jónsson,
Rafn Valgarðsson, Halldóra Árnadóttir,
barnabörn, langömmubörn
og fjölskyldur þeirra.
Elsku mamma okkar, tengdamamma og amma,
MARGRÉT G. MARGEIRSDÓTTIR,
áður til heimilis í Stífluseli 9,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju mánudaginn
7. nóvember og hefst athöfnin kl. 15.00.
Helga Ingibjörg Sigurðardóttir, Magnús E. Baldursson,
Helena Drífa Þorleifsdóttir, Atli H. Sæbjörnsson,
Þórarinn F. Þorleifsson, Hugrún Hrönn Þórisdóttir
og barnabörn.
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
BJARNI ÞÓRIR GUÐMUNDSSON
rafvirki
frá Arnarhóli,
Gaulverjabæjarhreppi,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir miðvikudaginn
2. nóvember.
Útförin fer fram frá Seljakirkju mánudaginn 14. nóvember kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en bent er á líknarfélög.
Jóna Sigríður Tómasdóttir,
Guðmundur Ingi Bjarnason, Kolfinna Guðmundsdóttir,
Tómas Valur Hlíðberg, Marianne Beck,
Rafnar Hlíðberg, Saida Rumapea,
Jórunn Dóra Hlíðberg, Agnar Sigurbjörnsson
og afabörn.