Tíminn - 10.04.1970, Blaðsíða 4

4
RAUÐARÁRSTÍG 31
SOLUN
Látið okkur só!a hjó!-
barða yðar, áður en þeir
eru orðnir of slitnir.
Aukið með því endingu
hjólbarða yðar um
helming.
Sólum f,estar te9Undir
hjólbarða.
Notum aðeins úrvals
sólningarefni.
BARÐINN hjf
AimðJa 7 — Sfmi 30501 — Reykjavík
TÍMINN
FÖSTUDAGUR 10. aprfl 1970.
NÁTTÚRUVERND
RANNSÓKN ER UNDANFARl
NÁTTÚRUVERNDAR.
Eins og á®ur getur, hefur
nútúna náttúruvernd engar al-
gildar ráðstafanir eða aðferðir
til lausnar einstökum verndar-
málum. í hverju einstöku til-
felli er þvi nauðsynlegt að
kanna eða rannsaka aðstæður
allar, til að hægt sé að segja
fyrir um hvaða ráðstafanir
skuli gera. Oftast er nauðsyn-
legt að sérlærðir menn fram-
kvæmi rannsóknirnar, og beiti
við þær vísindalegum aðferð-
um. Almennar náttúrurann-
sóknir eru því taldar mikilvæg-
ur undanfari náttúruverndar-
aðgerða. Þetta hafa sumar
þjóðir viðurkennt með því að
koma á fót náttúruverndar-
stofnunum, er hafa fjölda vís-
indamanna í sinni þjónustu.
ER NÁTTÚRUVERND NAUÐ-
SYNLEG Á ÍSLANDI?
Oftlega heyrist nú viðbára,
þegar um náttúruvernd er
rætt, að hér á landi sé henn-
ar lítil þörf, þótt svo geti ver-
ið í þéttbýlum iðnaðarlöndum
Evrópu og Ameríku. Til skýr-
ingar er þess getið, að landiö
sé einangra® úti í reginhaifi,
strjálbyggt og iðnaður ekki
teljandi.
Þeir sem svo tala liafa að
vísu nokkuö til síns máls, enda
augljóst, að land okkar er enn
tiltölulega ósnortið af manna
höndum, borið saman við þétt-
býlislöndin, og enn eru hér fá-
ir til að skemma.
Á móti má þó færa eftirfar-
andi röksemdir: í fyrsta lagi
eigum við mikinn fjársjóð að
varðveita, þar sem landið er
svo óspillt, og raunar mun
meira tiltölulega en flestar aðr
ar þjóðir. Það hefui jafnan
þótt vandi að gæta fengins fjár.
Fullyrða má að hin ósnortna
náttúra, sé mestu auðæfi lands
ins, enda sannast það bókstaf-
lega á vaxandi ferðamanna-
straum. f öðru lagi er náttúra
landsins ákaflega viðkvæm, lík
lega viðkvæmari en i flestum
öðrum Iöndum. Stafar það
einkum af því hve landið er
ungt á jarðsögulega vísu, og
því eru stórir hlutar þess enn
þá ómótaðir af eyðingaröflum
náttúrunnar sjálfrar, og þeir
hlutar eru einmitt öðrum við-
kvæmari. (t.d. Mývatnssveit og
Þingvallasveit). Auk þess er
loftslaigi landsins þannig hátt-
að að það takmarkar mjög gróð
ur og dýralíf og því munar
enn meira um hvern þann
þátt, sem leggst gegn Iífríki
landsins. Sama er að segja um
jarðveginn, sem raunar er und-
irstaða lífsins í landinu, að
hann er í eðli sínu óstöðugur,
og þegar þar við bætist veðr-
áttan og rányrkja mannsins, er
ekki von að vel fari.
Loks er þess að gæta, að
vegna hins kalda loftslags er
rotnunin mun hægari hér en
í hlýju löjndunum, og af þeim
ástæðum meiri hætta á hvers
konar mengun ’í vatni og sjó.
AUt þetta ber að hafa í
huga, þegar dæma skal um
nauðsyn náttúruverndar á fs-
landi.
Helgi Hallgrimsson
Vlð viljum vekja athygli
yðar á því, að lánastofn-
anir gera kröfu um, að úti-
hús þau, sem lánað er út
á, séu brunatryggð fullu
verði.
Samvinnutryggingar taka
að sér slíkar brunatrygg-
ingar með beztu fáanlegu
kjörum. Iðgjald fyrir hús,
sem byggt er eingöngu úr
steini, er aðeins kr. 80.00
á ári fyrir 100 þúsund kr.
tryggingu.
Ef þér hafið ekki þegar
brunatryggt útihús yðar,
þá hafið samband við
næsta umboð og gangið
frá fullnægjandi trygging-
um á útihúsum yðar.
ÁRMÚLA 3 - SÍMI 38500
UMBOÐ U M ALLT LAND
SAJVIVIIMMJTRYGGHNGAR