Tíminn - 09.10.1970, Blaðsíða 6

6 TIMINN__________ FÖSTUDAGUR 9. október 1970.
VETTVAMGUR
FYRIR HVERJU BERJUMST VID
Upphaf stjórnmálaályktunar
þings SUF á Hallormsstað hefst
á þessum orðum: „Að íslenzka
þjóðin haldi fullu forræði yfir
landi sínu, mcnningu og atvinnu-
vegum“.
Þa'ð hefði þótt cinkennilegt
fyrir örfáum árum að ungir
stjómmálamenn þyrftu að leggja
sérstaka áherzlu á ofangreinda
málsgrein og gera hana að megin-
markmiði í stjórnmálabaráttu
sinni, svo sjálfsögð hefði hún þótt.
Það er ömurlcgt til þess að vita,
að oddvitar þjóðarinnar á við-
reisnartímanum, málgögn þeirra,
minni spámenn í stjómarflokkun-
um og síðast en ekki sízt hinn
nýi embættismannaaðall, hefur
tekið að dýrka erlend auðvalds-
skurðgoð. f stað markvissrar for-
ystu hins opinbera um uppbygg-
ingu atvinnulífsins hefur allt
verið látið reka á reiðanum. Einu
úrræðin sem þessir nýju herrar
hafa fundið til að „breikka grund
völl atvinnulífsins“ em í faðmi
erlendra drottnara. Skrautblómin
í hnappagati viðreisnarinnar era
Hér á síðunni birtast myndir af Þingfulltrúum á SUF-þinginu að HallormsstaS úr þremur kjördæmum, og juntalsverð afrek sem unnizt
hafa þá birzt myndir af öllum þingfulltrúunum í Vett/angi æskunnar. Hér aS ofan eru Þingfuiltrúar úr þafa f íslenzku atvinnulífi. Ekk-
Reykjavik, sem voru fjölmennastir á Þinginu. A3 neðan eru fuiltrúar úr Vesturlandskjördæmi og neSst þing- ert það í mennta- eða menmingar-
fuiitrúar Reykjaneskjördæmis á SUF-þinginu. (Tímamynd — Kári) málum þjóðarinnar sem hægt sé
að hampa, aðeins álbræðslan, kísil
gúr og inngangan í Efta. Þetta
sýnir ljósar en nokkuð annað að
valdhafar okkar era uppgefnir
við að leysa hlutina sjálfir. Og
allan viðreisnartímann hefur eitt
mesta hagsmunamál þjóðarinnar,
landhelgismálið, verið lagt á
hilluna.
Tízkuorð hinna nýju álherra
eru: Við megum ekki einangrast,
við verðum að vera með, við get-
um ekki staðið utanvið. Trúarjátn-
ingin: Vér trúum á álið og al-
máttuga stóriðju, sem hingað er
komin til að frelsa oss frá annars
flokks atvinnuvegum. Þannig
hljóða hin heilögu orð, sem frá-
farandi kirkjumálará'ðherra hefur
tónað við öll möguleg og ómögu-
leg tækifæri.
Getur verið að þjóðin sé búin
að gleyma hvernig samskiptum
hennar við erlenda kúgara og verzl
unarauðvald var háttað? Er enn
hægt að glepja með fingurgulli og
glóandi víni á skál?
Ungir Framsóknarmenn treysta
því að forystumenn Framsóknar-
flokksins muni halda fast við þá
bamatrú, sem brautryðjendur fé-
lagshyggju og samvinnustefnu ólu
I brjósti. Við treystum því að
ungir Framsóknarmenn sem eldri
geti einhuga sameinazt um sjálf-
stæði þjóðarinnar, sem er öðram
meira: „að íslenzka þjóðin haldi
fullu forræði yfir landi sínu,
menningu og atvinnuvegum".
B.Ó.
Til
FUF-félaga
Nú þegar aðalfundur hinna
ýmsu FUF-félaga hefjast, ásamt
margháttaðri félagsstarfsemi fé-
laganna, era það vinsamleg tiÞ
mæli til forystumanna félaganna,
að þeir sendi SUF-síðunni fréttir
af aðalfundum og fyrirhuguðu
starfi. Sömuleiðis verða þær sam-
þykktir, sem gerðar kunna að
vera á aðalfundum birtar á siðunni
ef óskað er.
Eru rokkarnir
þagnaðir?
Eftir þá samþykkt, sem fundur SUF ger8i fyrir rúmri
viku, um afturhald allra flokka, hefur hvorki heyrzt
hósti né stuna frá Morgunblaðinu um unga Framsóknar-
menn, né framagirnd þeirra. Því verður þó vart trúað,
að þessi fundarsamþykkt hafi orðið til þess að þeir
Morgunblaðsmenn hafi misst málið. heldur líklegra að
þeir séu aðeins að búa sig betur undir *iæstu árás á
þessa ósvífnu Framsóknarpilta og hálfkomma. Eða getur
það verið að álráðherrarnir telji að glerhöll ihaldsblaðs-
ins geti hrunið ef einhver kastar fram hugrenningum
um valdabaráttu og framagirnd í öðrum flokkum? Eru
áróðursrokkar íhaldsins þagnaðir?
B. Ó.