Morgunblaðið - 03.11.2005, Blaðsíða 4
4
LEIKHÚS
VESTURPORT FRUMSÝNIR
WOYZECK Í BORGARLEIKHÚSINU
Þegar MÁLIÐ hitti Ólaf Egilsson, einn leikara Woy-
zeck eftir Georg Büchner, var Vesturportið að und-
irbúa frumsýningu í Borgarleikhúsinu. Þá voru þau
komin frá London þar sem þau sýndu tíu sýningar
eftir að hafa forsýnt hér heima.
Leikhópinn Vesturport þarf varla að kynna lengur.
„Vesturport hefur enga yfirlýsta listræna stefnu.
Vesturport var bara hugsað sem vettvangur til að
koma hugmyndum í framkvæmd og þar sem við
gætum stutt hvert annað,“ segir Ólafur. Þau hafa
unnið hvern sigurinn á fætur öðrum síðan ævin-
týrið hófst fyrir fjórum árum þegar Gísla Erni Garð-
arssyni datt í hug að setja upp fimleikasýningu á
Rómeó og Júlíu. Sú sýning sló í gegn, bæði heima
og í London og núna hefur Woyzeck tekið við.
Woyzeck er leikstýrt af Gísla Erni og sett upp í sam-
starfi við Borgarleikhúsið og Barbican-leikhúsið í
London. Þar var sýningin hluti af dagskrá sem
gengur út á það að fá leikhópa hvaðanæva að úr
heiminum til að taka fyrir verk ungra höfunda frá
öllum tímum.
„Viðtökurnar voru frábærar í London. Bæði hjá
gagnrýnendum og áhorfendum. Tvö hundruð
manns biðu í biðröð eftir ósóttum miðum á síðustu
sýninguna. Við vorum valin sýning vikunnar í Time
Out og fengum alla þá gullstimpla sem okkur hefði
getað dottið í hug. Þannig að ævintýrið heldur
áfram.“
Er ekkert skrýtið að sýna fyrst í London og koma
svo heim og frumsýna?
„Það er auðvitað heilmikill léttir að sýningin skuli
hafa fallið í kramið úti en þetta var langt æfing-
arferli og margar tilraunir framkvæmdar. Þegar við
frumsýndum úti þá snerist spennan um það hvern-
ig okkur tækist að koma þessu til skila. Sú spenna
hefur ekkert minnkað. Sýningin er ennþá að mót-
ast og þróast og stækka og þenjast út og ég er
sjálfur mjög spenntur að sjá hvað mun gerast. Sýn-
ingin virðist einhvern veginn lifa sínu eigin lífi.“
Er alveg jafnspennandi að sýna fyrir íslenska áhorf-
endur og erlenda? „Já, leikhúsið tilheyrir áhorf-
endum sínum hvar sem það er. Þetta er ekki eins og
vídeóspóla sem er stungið í tækið og er alls staðar
eins í heiminum. Aðrir áhorfendur þýða önnur við-
brögð sem þýðir ný sýning á hverju kvöldi.“
Nick Cave samdi tónlistina í verkinu og tónlistin
sem er leikin er flutt af honum og Warrin Ellis. Nick
var viðstaddur frumsýningu bæði í London og
Borgarleikhúsinu. Ólafi skildist á honum að hann
hefði verið mjög sáttur við útkomuna. „Gísli hitti í
mark þegar hann hafði samband við Nick Cave,
þetta leikrit hafði verið hans uppáhald lengi. Þeir
sem þekkja tónlist hans og þetta leikrit sjá al-
gjörlega tengingu þarna á milli; sýningin er dökk,
dramatísk, dularfull og seiðandi en töff.“
DRAMATÍSK OG
DULARFULL
ÓLAFUR EGILSSON
Mynd
Þorkell Þorkelsson
Frumsýningu Vest-
urports var fagnað í
anddyri Borgarleik-
hússins á föstudaginn
var. Þar ræddu gestir
sýninguna undir
hressandi tónum
plötusnúðsins KGB
og snæddu ýmist
góðgæti ásamt létt-
um veigum. Þarna
mátti sjá tónlist-
argoðið Nick Cave en
hann samdi músíkina
í verkinu. Hann spjall-
aði við leikarann
Ingvar E. Sigurðsson
sem virtist afar kátur
með sýninguna. Einar
Örn sykurmoli mætti
ásamt syni sínum og
ræddu þeir feðgar
ýmislegt við leik-
skáldið Jón Atla. For-
setinn Ólafur Ragnar
Grímsson lét sig ekki
vanta í gleðina og
ekki heldur Ágústa úr
hljómsveitinni Ske.
Birgitta, leiklist-
arnemi á lokaári,
mætti í fína kjólnum
sínum og Baltasar
Kormákur átti nokk-
ur orð við forsetann.
Myndir
Sigurjón Guðjónsson