Morgunblaðið - 03.11.2005, Síða 18

18
BÍÓ
Reykvíkingar og nærsveitafólk þarf ekki að kvarta yfir kvikmyndahátíðaleysi
þetta árið. Skemmst er að minnast AKR (Alþjóðleg kvikmyndahátíð í Reykja-
vík) sem lauk ekki alls fyrir löngu og hlaut gríðargóðar viðtökur. Einnig IIFF
(International Icelandic film festival) sem haldin var fyrr á árinu. Nú stendur
yfir enn ein kvikmyndahátíðin, Októberbíófest sem lýkur 14. nóvember. Há-
tíðin er á vegum IFF (Icelandic film festival ehf.) sem einmitt átti heiðurinn af
IIFF. Á Októberbíófest eru sýndar um 40 kvikmyndir og er alls ekki hægt að
kvarta yfir úrvalinu. Þemað er Danmörk en nokkrar af áhugaverðustu mynd-
unum koma allt annars staðar frá.
Sú mikla aðsókn sem verið hefur á hátíðirnar fram að þessu sýnir að íslenskir
kvikmyndahúsagestir eru þyrstir í fjölbreytni. Á þessu hafa kvikmynda-
húsaeigendur áttað sig enda er Októberbíófest haldin í samvinnu kvikmynda-
húsaeigenda og dreifingaraðila kvikmynda á Íslandi. Það er því engin ástæða að
kvarta en gaman væri þó ef kvikmyndahátíð væri allt árið í stað þess að maður
þurfi að þamba fjölbreytnina af og til í einhvers konar túrafylleríi. Það er von-
andi að aðstandendur IFF standi við loforðið um að„breikka úrval þeirra
mynda sem sýndar eru í kvikmyndahúsum landsins“. Dagskrá á Októberbíó-
fest má t.d. finna á icelandfilmfestival.is en hér koma nokkrar ábendingar:
Tim Burton’s Corpse Bride
Heillandi drungasaga
Hvað getur svo sem brugðist þegar Tim Burton, Danny Elfman og
Johnny Depp leiða saman hesta sína? Tja, ósköp fátt. Tim Burt-
on’s Corpse Bride er í einu orði sagt frábær. Sagan er einföld og
aldagömul: Strákur og stelpa hittast, strák og stelpu er sundrað,
strákur og stelpa hittast aftur og lifa hamingjusöm til æviloka.
En nú á hún sér stað í undraheimi Tim Burtons, fagurdimmum og
fylltum heillandi drunga. Fyrir klaufaskap giftist Victor Van Dort
líki kvöldið fyrir ætlað brúðkaup hans og hinnar fögru Victoríu.
Þannig er hann dreginn um undirheim hinna dauðu á meðan
hann berst við að sleppa úr klóm látinnar eiginkonu sinnar í
faðm eftirlifandi heitkonu sinnar.
Í þetta sinn hefur Tim Burton fengið til liðs við sig Mike Johnson
sem kom að gerð The Nightmare Before Christmas (1993) og
James and the Giant Peach (1996) enda er handverkið kunn-
uglegt. Auk Johnnys Depp ljá Helena Bonham Carter og Emily
Watson aðalpersónum raddir sínar. Eins og fyrr segir: Frábær!
The Assassination of
Richard Nixon
Sean Penn í S-inu sínu
Sean Penn … Oft nægir að nefna hann og allir vita að myndin er
góð. The Assassination of Richard Nixon er engin undantekning.
Myndin er byggð á sannsögulegum atburðum og fjallar um
taugaveiklaða sölumanninn Samuel J. Bicke sem lifir vægast sagt
ömurlegu lífi. Hann þarf að þola háð og yfirgang yfirmanns síns í
vinnunni. Konan hans skilur við hann og meinar honum almenni-
legar samvistir við börnin hans. Draumar hans um dekkjaverk-
stæði á hjólum verða að engu og bróðir hans afneitar honum.
Þegar allt þetta leggst á eitt hrynur tilvera hans algjörlega og
hann fer yfir um. Til að skella skuldinni á einhvern finnur Bicke
hinn fullkomna blóraböggul, skúrkinn Richard Nixon. Bicke ráð-
gerir að myrða Nixon en áætlunin fer að sjálfsögðu, eins og til-
vera hans, gjörsamlega í hundana. Þrátt fyrir að í myndinni séu
fínir leikarar í aukahlutverkum, svo sem Naomi Watts sem x-ið og
Don Cheadle sem svarti vinurinn, má segja að um einleik Sean
Penn sé að ræða. Leikstjórinn er Niels Mueller sem er eiginlega
ekki þekkur fyrir neitt. Hann hefur a.m.k. stimplað sig inn með
The Assassination of Richard Nixon. Sjáið hana!
On a Clear Day
Maðurinn sem synti yfir Ermarsundið
Hún er kannski ekki frábær, hvað svo sem það þýðir, en hún er
engu að síður ágæt í skilningnum ágætt er betra en gott. Frank
er sagt upp í skipasmíðastöð í, að því er virðist vera, Glasgow. Í
auknum frítíma tekur hann upp sundástundun ásamt gömlum
vinnufélögum og í ljós kemur að Frank er sundgarpur hinn mesti.
Svo mikið er kapp hans að þegar félagar hans stinga upp á því af
rælni að hann syndi yfir Ermarsund lætur hann verða af því. Mér
leist ekki beinlínis á blikuna í upphafi myndar þegar allt útlit var
fyrir þunglyndisþjóðfélagsádeilu en eftir fyrstu tuttugu mín-
úturnar lifnaði yfir myndinni og úr varð bráðskemmtileg ræma.
Peter Mullan er frábær í aðalhlutverkinu og má segja að hann
beri myndina á herðum sínum. Annar áberandi karakter er
Danny, leikinn af Billy Boyd nokkrum sem margir ættu að kann-
ast við í hlutverki Pippin úr Hringadróttinssögu Peter Jacksons.
Kvikmyndatakan er látlaus en nokkuð snjöll á tíðum og eru
sundlaugaratriðin mörg hver afar góð auk þess sem notkun á
speglum er skemmtileg en kannski nokkuð ómarkviss. Allt í allt
nokkuð góð mynd sem vel þess virði er að kíkja á.
GAMAN, GAMAN, GAMAN!
OKTÓBERBÍÓFEST Í HÁSKÓLABÍÓI OG REGNBOGANUM
Texti
Hjörtur Einarsson
Myndir
Októberbíófest
AÐRAR MYNDIR SEM VERT ER AÐ MÆLA SÉRSTAKLEGA MEÐ:
Hostel. (Eli Roth. Bandaríkin 2005) Lokamynd há-
tíðarinnar. Hrottaleg mynd í leikstjórn Íslandsvin-
arins Eli Roth. Íslendingurinn Eyþór Gunnarsson
fer með eitt af hluverkum. Tilvonandi Íslandsvin-
urinn Quentin Tarantino, einn af framleiðendum
myndarinnar, mætir á svæðið í tilefni sýning-
arinnar!
La marche de l’empereur. (Luc Jacquet. Frakkland
2005) Mynd um mörgæsir og merkilegt nokk al-
veg þrælfín!
Aristocrats. (Paul Provenza. Bandaríkin 2005)
Heimildarmynd um dónalegasta brandara í
heimi. Hilarious segja sumir.
Lie with me. (Clément Virgo. Kanada 2005) Fyrir
þá sem fíla erótík.
Drabet. (Per Fly. Danmörk 2004) Hlaut kvik-
myndaverðlaun Norðurlandaráðs á dögunum.
Hvað á maður að segja; hörkugóður danskur
þjóðfélagsdramakrimmi?
Grizzly Man. (Werner Herzog. Bandaríkin 2005)
Herzog er algjör snillingur í gerð heimild-
armynda.
Þessi fjallar um kollega hans, Timothy Treadwell,
sem varð fyrir barðinu á birni og dó.
Á Októberbíófest eru sýndar um 40 kvikmyndir