Morgunblaðið - 03.11.2005, Blaðsíða 20

20
KAFFIHÚSIÐ
HVAR BÝRÐU?
Á Bankastræti númer fimm er gengið inn í hlýlegt
og að sama skapi glæsilegt umhverfi. Hægt er að
tylla sér við stóran gluggann og stara út um hann
þangað til vingjarnlegur þjónninn pikkar í öxlina á
þér og býður þér að biðja sig um eitthvað. Mjög
hátt er til lofts og vítt til veggja og gólfplássið er
mikið og að miklu leyti autt. Því virðist staðurinn
við fyrstu sýn ekki rúma mikið af gestum en það er
ekki alveg rétt heldur er það nýtingin á rýminu sem
er afar snjöll og lúmsk. Einn langur sófi nær yfir
næstum allan staðinn með afskaplega þægilegri
leðuráferð og lýsingin frá stórum ljósunum fellur
mjög vel yfir staðinn. Matseðillinn er nokkuð sér á
báti en hann hefur að geyma nútímalega íslenska
matargerð unna úr íslensku hráefni. Vínseðillinn er
heldur ekki af lakari endanum en af honum er
hægt að nálgast afar fágætt og gott úrval af vínum
og einnig ýmsar gerðir af bjór sem ekki fást á öðr-
um stöðum eins og t.d. Leffe Blonde. Þess má geta
að í hádeginu er matseðillinn ódýrari en að sama
skapi er skammturinn aðeins minni en ella. Úrval
tímarita er afar glæsilegt en þarna er hægt að
glugga í nánast öll þekktari tímarit. B5 er því kjör-
inn staður til að hlaupa inn á og njóta smá værðar
þegar pása gefst á erilsömum degi.
B5
HLÝLEGUR GLÆSILEIKI
Mynd
Ásdís Ásgeirsdóttir
Íbúar: Tinna Ævarsdóttir og Örn E. Kristjánsson
Hverfi: Þingholtin
„Við höfum búið hér í fimm mánuði. Okkur vantaði íbúð fljótt og þessi var
laus … og fín,“ segir Tinna sem býr á Bergstaðastræti í tæplega fimmtíu fer-
metra íbúð.
Af hverju Þingholtin? „Af því þau eru best.“
Hvar verslið þið í matinn? „Við verslum í Bónus.“ Hvaða Bónus? „Við versl-
uðum alltaf á Laugaveginum og svo keyptum við bíl,“ og síðan þá velja þau
Bónusverslanir af handahófi. Og hún leggur áherslu á að þau elda alltaf
heima, alltaf, og skipta eldamennskunni hnífjafnt á milli sín.
Á hurðinni á bak við Tinnu hangir skemmtilegt plakat. Einhver saga sem
fylgir því?
„Konan með tunguna meinarðu. Örn gerði plakatið í vinnunni sinni.“
Hvernig þá? „Sko, það eru tvær hurðir inn í svefnherbergið en maður þarf
bara eina. Hitt er bara eitthvað rugl,“ segir Tinna hneyksluð. „Við vorum
alltaf með þessa hurð lokaða en á endanum langaði okkur til að gera eitt-
hvað í málunum. Þetta var svo mikil sjónmengun.“ Eftir miklar pælingar
fann Tinna loks þessa glæsilegu mynd af konunni með tunguna. „Okkur
þótti hún báðum alveg ógeðslega flott. Við tókum þá hurðarhúninn af og
Örn prentaði út myndina í vinnunni sinni og við bara hengdum hana á hurð-
ina.“
Er þá líka einhver mynd hinum megin við hurðina? „Nei.“
Fyrir utan þetta hurðarverkefni hafa þau stundað litlar sem engar fram-
kvæmdir á íbúðinni. „Þetta er náttúrlega leiguíbúð og maður er þess vegna
ekkert mikið að ómaka sig.“
HVAR BÝRÐU, LAMBIÐ MITT?
Mynd
Þorkell Þorkelsson