Morgunblaðið - 24.11.2005, Blaðsíða 10

10
BÓK
KRISTÍN EIRÍKSDÓTTIR
„Ég hef samið ljóð frá því ég var
mjög ung. Að skrifa og teikna lá
mjög vel fyrir mér en kannski ekki
svo margt annað,“ segir Kristín Ei-
ríksdóttir ljóðskáld. Þrátt fyrir að
vera ung að árum hefur hún vak-
ið verðskuldaða athygli fyrir lif-
andi ljóð sem gárungar hafa lýst
sem „rokkuðum“. Auk þess að
skrifa ljóð útskrifaðist Kristín úr
Listaháskólanum síðastliðið vor af
myndlistarbraut þannig að henni
er margt til lista lagt í orðsins
fyllstu merkingu. Þar að auki er
hún að vinna í sinni fyrstu skáld-
sögu.
Viðamesta verkefni Nýhil
Kristín er hluti af hópi sem kallar
sig Nýhil. Hópurinn samanstendur
af ungu fólki sem á það sameig-
inlegt að leggja stund á skriftir og
hafa brennandi áhuga á því sviði.
„Við höfum unnið saman í um
fjögur ár. Þetta byrjaði á því að
hópur fólks gaf út bækur undir
formerkjum Nýhil. Þetta var samt
sjálfsútgáfa, höfundurinn sá sjálf-
ur um að fjármagna útgáfuna.“
Núna er þó breyting í vændum
þar sem viðamesta verkefni Nýhil
er í uppsiglingu. „Við erum að
fara að gefa út seríu núna sem
inniheldur níu bækur. Fjórar
komu út núna í vikunni og fimm
koma út í maí á næsta ári. Hægt
verður að panta áskrift að serí-
unni. Þetta verður því í fyrsta sinn
sem Nýhil getur fjármagnað
prentunina sjálft,“ segir Kristín
létt á brún. Tilvalið er að panta
slíka áskrift og gefa listunnendum
í jólagjöf – þeir verða án efa him-
inlifandi með ábótina í maí! Hægt
er að nálgast áskriftina á Nýhil á
www.nyhil.org.
Gjörningasýning í desember
Jafnframt því að vinna í skáldsög-
unni og skrifa ljóð sinnir Kristín
myndlistinni af kostgæfni og nóg
er að gera í þeim efnum þessa
dagana.
„Ég var að sýna á Grasrót í Ný-
listasafninu og í Norræna húsinu
á sýningu sem hét Föðurmorð og
Nornatími. Núna er ég að vinna í
samstarfi við listakonu sem heitir
Ingibjörg Magnadóttir. Við gerum
saman gjörninga. 30. nóvember
ætlum við að hafa gjörningasýn-
ingu í Tjarnarbíói þar sem þrír
gjörningar verða sýndir.“
Skriftir veita frelsi
Kristín segist eiga erfitt með að
skilja þessi tvö listform að, ljóð-
listina og myndlistina, og vill því
ekkert segja til um það að hvorri
brautinni hún muni hneigjast
þegar fram líða stundir. „Eftir
Listaháskólann ætlaði ég aldrei
aftur að gera myndlistarverk, var
komin með nett ógeð. Ég hlakk-
aði mikið til að fara að skrifa.
Maður er svo frjáls þegar maður
skrifar. Það eina sem þarf er
pappír og blýantur eða tölva og
síðan bara maður sjálfur en mað-
ur er mjög háður peningum í
myndlistinni,“ segir Kristín en
bætir við að þegar upp er staðið
séu þessar tvær listgreinar aðeins
ólíkt birtingarform á því sama.
Aðspurð hvort erfitt sé að vera
ungur listamaður á Íslandi segir
Kristín það ekki alltaf vera stað-
reynd, allt fari það eftir hug-
sjónum hvers og eins.
„Ef maður er gráðugur og með
einhverja drauma um flottan lífs-
stíl og les lífsstílsmagasín þá líður
manni illa. Sem betur fer reyni ég
að hugsa sem minnst um peninga.
Svo lengi sem ég hef það sem ég
þarf líður mér vel. Hugarfarið til
blankheita skiptir svo miklu máli.
Ef maður er blankur en stoltur og
glaður þá er ekkert að.“
Ljóðabækur Nýhil er hægt að
panta á www.nyhil.org
„ERFITT AÐ SKILJA LISTFORMIN AГ
Myndasöguhöfundurinn, leikskáldið og mynd-
listarmaðurinn Hugleikur Dagsson var að senda
frá sér nýja myndasögubók sem nefnist Bjargið
okkur. Hún fylgir í kjölfarið á Elskið okkur, Ríðið
okkur og Drepið okkur sem hafa nú verið end-
urútgefnar í einni bók undir nafninu Forðist
okkur.
„Fyrst JPV-útgáfa var að endurútgefa gömlu
bækurnar þá fannst mér eins og ég þyrfti að
koma með eitthvað nýtt um leið“, segir Hug-
leikur, en Bjargið okkur er líka gefin út af JPV.
„Ég átti ekki von á því að eitthvert forlag myndi
hafa áhuga á þessu því það er mikil áhætta að
gefa út myndasögubók á Íslandi. Það hefur ekki
verið neitt sérstaklega mikil gróska, þó þessi jól
virðist reyndar ætla að verða ágæt mynda-
sögujól. Á hinum Norðurlöndunum er mjög mik-
ið að gerast í myndasögugerð, sérstaklega í
Finnlandi, og ég skil ekki af hverju Íslendingar
geta ekki bara hunskast til að gera myndasögur.
Ég meina, við höfum alla þessa frábæru rithöf-
unda, allan þennan sagnaarf, og svo höfum við
líka frábæra myndlistarmenn.“
Hvað heldurðu að fái fólk til að hlæja í mynda-
sögunum þínum? „Ég veit það ekki... þegar ég
byrjaði á þessu þá var það alveg hugsunarlaust,
ég setti bara niður það fyrsta sem mér datt í
hug og fannst ég voðalega fyndinn og sniðugur.
Í dag þykir rosalega fyndið að fara yfir strikið,
en ég held samt að maður þurfi að gera meira
en það. Það þarf eitthvað annað að búa að
baki... einhverskonar einlægni.“
Blaðamaður spyr Hugleik hvort samfélags-
ádeilan hárbeitta í bókum hans sé meðvituð og
hvort hún geti skilað einhverju.
„Að vissu leyti já. Ég sest ekki niður og hugsa
með mér: „Nú ætla ég að gera ádeilu“, en
margir brandaranna eru samt skot á það sem
mér finnst asnalegt í þjóðfélaginu, þó aðrir séu
það ekki. Mér finnst mikilvægt að það sé talað
um hlutina og þannig held ég að brandararnir
mínir komi einhverju til leiðar. Margt af því sem
ég fjalla um er í umræðunni núna, t.d. í nýút-
komnum bókum þar sem verið er að fjalla um
ljótu hliðar samfélagsins og það sem gerist inn-
an veggja heimilisins.“ Hugleikur vann nýverið
leiksýninguna Forðist okkur í samstarfi við nem-
endaleikhús LHÍ. Hvernig var að sjá sögurnar
lifna við á sviði?
„Það er náttúrulega ekki hægt að segja þessa
brandara á nákvæmlega sama hátt nema í
myndasögu, en mér fannst þetta samt komast
vel til skila í sýningunni. Ég var með krökkunum
í sýningunni meira og minna allan tímann og
fannst þau í rauninni gera þetta betur en ég
bjóst við að hægt væri að gera þetta.“
Blaðamaður bendir Hugleik á að umfjöllunar-
efni Forðist okkur hafi átt margt sameiginlegt
með Þú veist hvernig þetta er sem Stúdentaleik-
húsið sýndi í fyrra.
„Já, er það? Ég er bara nýbyrjaður að fara í leik-
hús. Þegar ég sá Forðist okkur þá hugsaði ég
með mér að leikritið mitt væri líklegast ekki
eina góða leikritið sem verið er að sýna!“
Með þeim orðum kvaddi blaðamaður þennan
nýsmitaða en viðkunnanlega leikhúsbakt-
eríusjúkling og listamann, og hélt heim á leið til
þess að hlæja kvikindislega að kolsvörtum og
hárbeittum húmornum í Bjargið okkur.
BJARGIÐ MÉR!
HUGLEIKUR UM NÝJU BÓKINA OG GAMLA LEIKRITIÐ
Texti
Atli Bollason
Mynd
Ómar Óskarsson
Skot á það sem mér finnst asnalegt í þjóðfélaginu
Texti
Katrín Bessadóttir
Mynd
Þorkell Þorkelsson