Morgunblaðið - 10.12.2005, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 10. DESEMBER 2005 51
MINNINGAR
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum þér, vinur. Far vel á braut.
Guð oss það gefi,
glaðir vér megum
þér síðar fylgja í friðarskaut.
(V. Briem.)
Elías Ívarsson og fjölskylda.
Elsku afi, það er sárt að þurfa að
kveðja þig en við huggum okkur við
allar góðu minningarnar sem við eig-
um um þig. Við eigum yndislegar og
skemmtilegar minningar frá ferðun-
um í Búrfell að heimsækja Ella afa og
Dúnu ömmu. Það fylgdi þeim alltaf
svo sérstök stemmning. Þú varst allt-
af svo hress og skemmtilegur, alltaf
tilbúinn að grínast í okkur og hlóst svo
dátt. Það var sérstök athöfn þegar
haldið var heim á leið að vinka til afa
sem stóð á tröppunum og vinkaði þar
til við hurfum úr augsýn. Svo fluttuð
þið Dúna amma á Selfoss þar sem þið
komuð ykkur svo vel fyrir í Suðureng-
inu. Þar fengum við sömu hlýju mót-
tökurnar og vinkið af tröppunum. Þú
varst svo stoltur af öllum pennunum
sem þú varst búinn að safna og þeim
var öllum snyrtilega stillt upp í auka-
herbergi. Eitt sinn þegar við komum í
heimsókn vildir þú endilega leyfa okk-
ur að prófa penna sem þú hafðir ný-
lega fengið. Þetta var enginn venju-
legur penni, hann gaf smá rafstuð og
þú hlóst. Okkur finnst þetta litla dæmi
lýsa þér svo vel, hafðir svo gaman af
því að stríða og grínast. Þú hafðir svo
góðan húmor og af nærveru þinni
stafaði sérstök hlýja sem kom öllum í
kringum þig í gott skap.
Þrátt fyrir að heilsunni hafi hrakað
kvartaðirðu aldrei, varst alltaf með
bros á vör, grínaðist og barst þig vel.
Alltaf sami afi.
Við þökkum allar stundirnar mér
þér og vitum að þér líður vel þar sem
þú ert núna. Við geymum minninguna
um þig ávallt í hjarta okkur og mun-
um aldrei gleyma þér.
Blessuð sé minning þín.
Þín barnabörn,
Þórdís, Eyþór og Jóhanna.
Elsku afi, mér leið illa þegar ég
frétti að þú værir dáinn. Þú varst allt-
af svo kátur, góður og skemmtilegur.
Það var alltaf svo gaman að spila með
þér og syngja með þér.
Ég elska þig, afi minn. Mér þykir
svo vænt um þig. Líði þér vel á himn-
um. Þú munt alltaf verða í hjartanu
mínu.
Þín afastelpa
Soffía.
Elsku langafi. Það var alltaf svo
gaman að kíkja í heimsókn til þín og
Dúnu ömmu þegar ég og mamma vor-
um að labba heim úr skólanum og
ekki skemmdi það fyrir ef ég átti einn
penna til þess að láta þig hafa í safnið
þitt, þá varðst þú ánægður. Þú varst
svo skemmtilegur og hress og alltaf
að grínast eitthvað í mér. Ég á eftir að
sakna þín mikið, elsku langafi minn.
Ég veit að þér líður vel núna hjá öllum
englunum á himninum.
Mig langar líka að láta eitt lítið ljóð
fylgja með:
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt,
hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesú mæti.
(Höf. ók.)
Þín
Aníta Emma.
Mín fyrstu kynni af Elíasi eða Ella
eins hann var oftast kallaður voru vor-
ið 1975 þegar ég vann við afleysingar
við Búrfellsvirkjun. Þarna var Elli allt
í öllu, hann var svokallaður „kamp-
stjóri“ og stjórnaði mötuneytum og
íveruskálum bæði í Búrfelli og eins
víða á hálendinu, þar sem Landsvirkj-
un var að byggja eða rannsaka. Ég
var ekkert sérstaklega hrifinn af hon-
um í fyrstu, mér þótti hann allt of
smámunasamur, nákvæmur og svo
var nánast vonlaust að skilja hann.
Ekki var ég klár á, hvaða tungumál
hann talaði en það lærðist fljótt hjá
mér. Fljótlega eftir að ég byrjaði
þurfti ég á einhverri aðstoð að halda
og þá kom í ljós hvaða mann hann
hafði að geyma. Hann var tilbúinn til
að lána og aðstoða ef það var frá hon-
um sjálfum. Eigur Landsvirkjunar,
sem honum hafði verið treyst fyrir,
voru ekki falar til láns, en ef hann átti
hlutinn lá hann á lausu. Þetta voru
mín fyrstu kynni af Elíasi en seinna
átti ég eftir að kynnast honum betur.
Árið 1980 fluttist ég ásamt fjöl-
skyldu minni frá Sigöldu og settist að
við Búrfellsvirkjun og bjuggum við
þar næstu 24 árin. Mörg voru kvöldin
sem við Elías eyddum saman ásamt
fleirum í „Mennó“ en það var sam-
komustaðurinn í Búrfelli. Þar var opið
alla miðvikudaga yfir vetrarmán-
uðina, spiluð félagsvist, bridge, teflt,
dansað og sungið og yfirleitt var Elías
þar fremstur í flokki. Hann hafði gam-
an af að spila, tefla og var söngmaður
góður. Við heimsóttum Elías oft því
hann var góður heim að sækja, ekki
síst fyrir jólin þegar hann var búinn
að fá „skerpikjötið“ eða annað góð-
gæti frá Færeyjum. Elías og Dúna
voru mjög gestrisin og báru menn á
höndum sér ef þeir bönkuðu upp á og
þessi orð hefði Elías getað sagt:
„gakktu í sjóðinn og sæktu þér hnefa
uns sál þín er mettuð og barmafull“,
þvílík var gestrisni hans. Ekki minnk-
aði samgangurinn á milli fjölskyldna
okkar þegar Sveinn og Kolla fóru að
skjóta sér saman og byrjuðu seinna að
búa. Þegar barnabörnin komu var
ekki hægt að finna betri barnapíu en
Elías. Var hann í miklu uppáhaldi hjá
barnabörnunum enda barngóður
mjög.
Á efri árum kom í ljós að hann var
með sykursýki og fékk sár á fætur
sem greru ekki vel. Við það bættist að
allt brjósk var búið í hnjánum á hon-
um og átti hann orðið mjög erfitt með
gang.Hann var kominn í hjólastól síð-
ustu árin og hreyfði sig því minna.
Ég held að þegar ég skoða hug
minn að Elías sé bjartsýnasti og já-
kvæðasti maður sem ég hef kynnst á
lífsleiðinni, það var alveg sama hvað
honum leið illa, alltaf sagði hann:
„Þetta fer nú að lagast,“ alltaf sá hann
eitthvað bjartara framundan. Og lík-
lega hefur það lagast alveg þar sem
hann er nú kominn. Ekki átti maður
von á því að hann færi svona skyndi-
lega, þar sem hann var búinn að jafna
sig eftir sýkingu sem hann fékk í lung-
un og átti að fá að fara heim daginn
eftir. Oft hefur hann verið tæpari á líf-
inu. Hann lést í svefni og hefur senni-
lega verið á ferð með föður sínum og
bróður en hann hafði dreymt um ferð
með þeim einhverjum nóttum fyrr.
Kæra Dúna, Sveinn, Elías og öll
þau börn, tengdabörn, barnabörn og
barnabarnabörn sem Elíasar sakna,
við hjónin sendum ykkur okkar inni-
legustu samúðarkveðjur og biðjum
guð að styrkja ykkur á þessum erfiðu
tímum. Best er að kveðja eins og Elías
gerði alltaf: „Vertu blessaður vennur-
inn minn.“
Björn Sverrisson.
Þegar leiðir okkar Elíasar lágu
fyrst saman í Búrfelli fyrir réttum 29
árum fann ég strax þá góðvild og
hlýju sem bjó í fari hans. Það kom
einnig fram fyrsta daginn sem ég
borðaði í mötuneytinu hve hreinskil-
inn hann var. Þegar ég var að fara úr
mat kom hann og heilsaði mér með
hlýju handabandi og sagði: „Ert þú
nýi vélstjórinn? Velkominn, væni
minn, hérna förum við alltaf úr skón-
um,“ og svo hló hann á sinn skemmti-
lega hátt.
Síðan höfum við Elías verið vinir.
Elli var mjög félagslyndur og tók þátt
í öllu sem var að gerast í Mennó. Og
ekki skemmdi fyrir að vera hæstur á
spilakvöldi eða vinna í bingóinu en
mest held ég honum hafi þótt gaman
að skákinni. Hann var mjög sterkur
skákmaður og langminnugur á skák-
irnar.
Það eru viss forréttindi að fá tæki-
færi til að kynnast mönnum eins og
Elíasi þar sem góðvildin og hjálpsem-
in var alltaf í fyrirrúmi hjá þeim hjón-
um. Nú að ferðalokum situr eftir
minningin um margar kvöldstundirn-
ar þegar setið var og spjallað um
landsins gagn og nauðsynjar yfir
viskílögg í glasi og tekið ótæpilega í
nefið. Ég kveð þennan góða vin minn
með söknuði og vissu um að hann hef-
ur hlotið góðar móttökur handan
móðunnar. Ég sendi Dúnu og ættingj-
um samúðarkveðjur við láts góðs
drengs. Hvíl í friði, vinur.
Sigurður Björgvinsson.
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
Pantanir í síma 562 0200
Á fallegum og notalegum
stað á 5. hæð Perlunnar.
Aðeins 1.350 kr. á mann.
Perlan
ERFIDRYKKJUR
Útfararþjónustan ehf.
Stofnað 1990
Þegar andlát ber að
Síðastliðin 15 ár höfum við feðgar
aðstoðað við undirbúning útfara.
Alhliða útfararþjónusta
Símar: 567 9110,
893 8638 og 897 3020
Rúnar
Geirmundsson
Sigurður
Rúnarsson
Elís
Rúnarsson
Elskuleg systir okkar, mágkona og frænka,
KRISTÍN JÓHANNESDÓTTIR
frá Svínhóli,
hjúkrunarheimilinu Seljahlíð,
Reykjavík,
lést í Seljahlíð aðfaranótt mánudagsins 5. des-
ember.
Útför hennar fer fram frá Seljakirkju mánudaginn
12. desember kl. 13:00.
Helgi Jóhannesson, Þóra Þorleifsdóttir,
Ragnheiður Jóhannesdóttir, Haraldur Sigfússon,
Ragnheiður Guðmundsdóttir,
systkinabörn og þeirra fjölskyldur.
Elskulegur eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
ÞORLÁKUR SIGURÐSSON,
Hraunvangi 3,
Hafnarfirði,
andaðist á Landspítalanum við Hringbraut föstu-
daginn 9. desember.
Elísabet Pétursdóttir,
Eygló Þorláksdóttir, Michael Mather,
Erla Þorláksdóttir, Erling Ásgeirsson,
Sigurður G. Þorláksson, Ragnhildur Harðardóttir,
Petra Þorláksdóttir, Örn Arnarsson,
Ægir Þorláksson, Sólveig Stefánsdóttir,
Særún Þorláksdóttir, Guðjón B. Sverrisson,
Vignir Þorláksson, Sigrún Vilhelmsdóttir,
Anna María Þorláksdóttir, Rafn A. Guðjónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Systir okkar,
EDDA KRISTJÁNSDÓTTIR,
Hringbraut 121,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Fossvogi laugardaginn
3. desember.
Jarðarförin hefur farið fram.
Hólmfríður Kristjánsdóttir,
Sigríður Kristjánsdóttir,
Tómas Kristjánsson.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
RICHARD JÓNSSON,
Krummahólum 2,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut fimmtu-
daginn 8. desember.
Erla Þórðardóttir,
Þórdís Richardsdóttir, Per-Otto Sylwan,
Ingibjörg Richardsdóttir, Kristinn Karl Dulaney,
afabörn og langafabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
JÓN GUÐJÓNSSON,
Hrafnistu,
Reykjavík,
lést fimmtudaginn 8. desember á Hrafnistu.
Jarðsungið verður frá Seltjarnarneskirkju
föstudaginn 16. desember kl. 15:00.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans, er bent á
Slysavarnafélagið Landsbjörg.
Helga Þorleifsdóttir,
Selma Jónsdóttir,
Hildur Jónsdóttir, Sigmundur Karl Ríkarðsson,
Magnea B. Jónsdóttir,
Elísabet Óskarsdóttir,
Jón Leifur Óskarsson, Lára Ingólfsdóttir,
afa- og langafabörn.