Tíminn - 14.05.1971, Blaðsíða 5

TIMINN

5
MEÐ MORGUN
KAFFÍNU

«sí»
Leikstjórinn: Hvernig í ósköp-
untim dettur þér í hug, að þú
getir leikið hlutverk fyllibytt-
unnar, þegar þú mætir aldrei
ódrukkinn á æfingu.
Gott dæmi um hina gðmlu,
góðu daga.
„Æskufólkið er orðið spillt
af of miklum þægindum, það
er illa vanið og hefur fyrirlitn-
ingu á' yfirboðurum sínum. Það
er hætt að rísa úr sætum sínum
þegar fullorðið fólk kemur inn.
Það stendur uppi í hárinu á
foreldrum sínum og er sítalandi
þótt gestir séu viðstaddir. Það
hámar í sig matinn og kúgar
kennara sína.“
Þetta er haft eftir griska heim
spekingnum Sókratesi, sem uppi
var fyrir 2400 árum!
Það var á heræfingu og lið-
þjálfinn, sem haföi fengið fyr-
irskipanir um að vera nærgæt-
inn við nýliðana, var orðinn blá-
svartur af vonzku. Hann stillti
sig samt og sagði í samanbitn-
um, bíðum tóni:
— Drengir mínir! Eg vil ekkj
kalla ykkur naut, en í guðanna
bænum farið þið varlega, svo
að þið smitizt ekki af gin- og
klaufaveikinni, sem nú er að
I fangelsinu: — Er það áfeng-
ið, sem hefur komið yður hing-
að?
— Nei, það var vatn.
— Vatn?
— Já, ég var mjólkurbús-
stjóri.
Reynslan er bezti skólinn, en
skólagjaldið er stundum of mik-
ið.
Alltaf finnst eitthvað gott í
sumu fólki, sérstaklega eftir
góða máltíð.
DENNI Segðonum að cg kissekki hunda!
DÆMALAUSI
sína, þessi önd, sem þið sjáið
hér á myndinni. Annað árið í
röð verpir hún við brautartein-
ana við hafnarbrautarstöðina f
Jönköping í Svíþjóð. Hreiðrið
gerði hún aðeins tíu metra frá
aðalsporinu, sem mest er not-
að. Hávaðinn frá iestunum'virð
ist ekki hafa hin allra minnstu
áhrif á hana, og hún vill varla
— * - ★ -
Kaupmannahafnarbúar horfa
nú óttaslegnir fram til sumars
ins, því þá er búizt við því
sem kalla mætti Hippa-innrás
í borgina. Alþjóðasamtök
hippa hafa unnið að því að
dreifa óteljandi auglýsinga-
spjöldum meðal hippa urn allan
heim, þar sem skýrt er frá fyrir-
huguðum Kaupmannahafnar-há-
tiðarhöldum hippa. Amsterdam
hefur til skamms tíma verið
uppáhaldss. hippanna, en nú er
sagt, að aðstæðurnar séu betri
í Kaupmannahöfn, og straumn-
um hefur verið beint þangað.
Fram til þessa hefur lítið sem
ekkert verið gefið uppi um
það, hvernig Kaupmannahafn-
aryfirvöldin ætla að bregðast
við hippaheimsóknunum. Hef-
ur verið talið, að það sé bezta
leiðin til þess að draga úr
ásókninnj til borgarinn-
ar, ef hipparnir eru í óvissu
um, hverjar móttökur þeir
muni fá þar. Nú hefur yfir-
borgarstiórinn, Urban Hansen,
skýrt frá því, að hipparnir fái
að tjalda á Amager Fælled, og
einnig hefur verið ákveðið að
opna mannlaus hús í Nörrebro,
og á fólk að fá að dveljast í
þeim næturlangt á meðan mest
verður um hippa í borginni.
Þá verða gefnir út bæklingar
um hassneyzlu og afstöðu
nalægt brautarteinunum.
hverjum morgni færa varð-
mennirnir á stöðunni henni
vatn og mat, og á kvöldin er
hvolft yfir hana kassa til þess
að skýla henni fyrir veðri og
vindum. Að þessu sinni hefur
'öndin verpt sjö eggjum. í
fyrra gekk henni vel, að unga
út eggjunum sínum, þótt að-
— ★ •— ★ —
danskra yfirvalda til þess
máls. Það, sem mönnum þykir
hins vegar verst er, að trú-
lega mun hippaheimsóknin
kosta töluvert, og eru skatt-
greiðendur óhressir yfir því.
— En við getum ekki rekið
hippana í burtu, aðeins vegna
þess að þeir eru síðhærðir,
segir Urban Hansen, svo fremi,
þeir geti greitt fyrir sig á
meðan þeir dveljast hérna.
— ★ — ★ —
Fréttir herma, að konur í
Austur-Þýzkalandi séu jafn
veikar fyrir stutt-buxnatízk-
unni eins og kynsystur þeirra
annars staðar í heiminum.
Kvennablaðið Diir Dich í Aust-
ur-Berlín, er þó ekki hrifið af
þessari tízku. Segir það, að
vandamál konunnar eigi að
vera í höfði hennar en ekki á
botni. Það mun vera almenn
skoðun yfirmanna í Austur-
Þýzkalandi, að fólk eigi ekki
að apa allt eftir tízku vestur-
landa. M.a. hefur því verið
mótmælt, að pop-söngvarar,
sem fram koma í sjónvarpi þar
eystra skuli ævinlega vcra
klæddir eins og pop-söngvarar
Vesturlanda. Slíkt yrði til þess
eins, að fólk sækist eftir að
líkjast þessu unga fólki, og
það væri ekki sérstaklega
æskilegt.
væru erfiðar. Þá
komust þrir ungar á legg, og
vöppuöu kátir og glaðir í fylgd
með móður sinni j’fír járn-
brautarteinana og i áttina að
Munkavatninu.
Kóngafólk þarf oft að taka
þátt í velgerðarsamkomum, og
sé maður enn ungur að árum,
geta slíkar samkomur verið
heldur leiðinlegar og þreytandi.
Það finnst að minnsta kosti
Philippe, spænska prinsinum,
sem er sonur krónprinsins Juan
Carlos, og Sopliiu konu hans.
Hér kyssir rnamman litla prins-
inn til þess að reyna að hug-
hreysta hann á einni slíkri sam-
komu, þar sem litli drengurinn
er í þann veginn að gefast upp
af leiðindum og þreytu.