Fréttablaðið - 14.09.2003, Blaðsíða 18

Leikararnir sem kynntir eru tilsögunnar hér eru það sem við
gætum kallað kvikmyndaleikara
nýrrar kynslóðar. Allt tiltölulega
ný andlit sem vert er að fylgjast
betur með. Við hjá Sögn erum
mjög ánægð með leikaravalið en
ætlum enn um sinn að bíða með að
tilkynna um önnur stærri hlut-
verk,“ segir kynningarstjórinn
Agnes Johansen. Hún er þar til
dæmis að tala um Gauja, hinn
aldna „séntilmann“ sem búsettur
er á Hótel Borg, vinnustað Dísar,
sem og Jamie Kooley, glamúr-
gellu og ljósmyndara frá New
York. „Silja ætlar ekki að taka
endanlega ákvörðun um leikara-
val í þessi hlutverk fyrr en í
næstu viku.“ En þetta er í það
minnsta fyrirliggjandi:
Álfrún Helga Örnólfsdóttir -
DÍS
Þetta er burðarhlutverk í orðs-
ins fyllstu merkingu því Dís er
nánast í öllum senum myndarinn-
ar. Dís er 23ja ára Reykjavíkur-
dóttir, sem hefur ekki ákveðið
hvað hún eigi að gera við líf sitt og
er leitandi.
Álfrún lauk leiklistarnámi frá
Webber Douglas-leiklistarskólan-
um í London í vor. Hún hefur
dansað, sungið og leikið í ótal
verkefnum frá unga aldri. Til
dæmis lék hún aðalhlutverkið í
mynd Kristínar Jóhannesdóttur
Svo á jörðu sem á himni þegar hún
var aðeins tíu ára. Hún hefur líka
leikið ýmis önnur smærri kvik-
myndahlutverk og tekið þátt í
fjölmörgum sjónvarps- og leik-
húsverkum; Söngvaseið og Fiðlar-
anum á þakinu í Þjóðleikhúsinu,
Rent og Bugsy Malone í Loft-
kastalanum. Álfrún á að baki
langt listdansnám, bæði á nám-
skeiðum erlendis og hjá List-
dansskóla Íslands. Hún er nú bú-
sett í London en er komin til
landsins til að glíma við hlutverk
Dísar næstu vikur og örfáa mán-
uði.
Ilmur Kristjánsdóttir -
BLÆR
Blær er sambýliskona Dísar,
skrautleg týpa sem vinnur á fjöl-
mennum vinnustað, leikur í
áhugaleikfélagi og hefur margt á
prjónunum hverju sinni og á lit-
ríkan vinahóp.
Ilmur vakti verðskuldaða at-
hygli í öllum lokaverkefnum LHÍ
síðastliðinn vetur og hefur mátt
velja úr verkefnum sem henni
hafa boðist frá því hún útskrifað-
ist í vor. Hún leikur Línu langsokk
og fleiri hlutverk hjá Leikfélagi
Reykjavíkur í Borgarleikhúsinu í
vetur en frumsýningin á Línu
verður nú um helgina.
Þórunn Clausen - MAGGA
Magga er gömul vinkona Dísar,
en þær hafa þroskast í ólíkar áttir.
Ólíkt Dís veit Magga nákvæmlega
hvað hún vill og gerir einfaldlega
þá kröfu að aðrir dansi í takt. Hún
hefur kortlagt framtíð sína og tek-
ur skrefin fram á við án þess að
hika eða líta um öxl. Hún er svona
þessi týpa sem er svo ágæt ... bara
ef hún fær það sem hún vill.
Líkt og Álfrún lauk Þórunn
námi frá Webber Douglas í
London, en tveimur árum fyrr
(2001). Þórunn hefur komið víða
við síðan.
Hún lék í Syngjandi í rigning-
unni í Þjóðleikhúsinu, Rauðhettu
hjá Hafnarfjarðarleikhúsinu, hjá
Vesturporti í leikriti Agnars Jóns
Egilssonar Með lykil um hálsinn,
hjá Skemmtileikhúsinu í Sögu
Guðríðar (á ensku og þýsku) og í
Dýrlingagenginu hjá EGG-leik-
húsinu.
Ívar Örn Sverrisson - LALLI
Lalli er svona týpískur náungi
sem hefur dvalið fulllengi í LA og
ber það með sér langar leiðir.
Hann starfar við kvikmyndagerð
og talar „bransa-mállýsku“ sem
stundum er erfitt að skilja. Dís
finnst hann flottur til að byrja
með, þau eiga stutt ástarævintýri
sem gengur ekki upp.
Ívar Örn útskrifaðist frá leik-
listardeild Listaháskóla Íslands
vorið 2002. Hann réðist til Leikfé-
lags Akureyrar síðastliðinn vetur
og leik þar til dæmis í Hamlet og
var tilnefndur til Grímu-verð-
launa fyrir túlkun sína á danska
prinsinum. Í vetur leikur Ívar Örn
á fjölum Þjóðleikhússins. Fyrsta
hlutverk hans þar verður í Pabba-
strák. Ívar Örn hefur leikið ýmis
hlutverk frá unga aldri en frum-
raun sína þreytti hann á fjölum
gamla Iðnós þegar hann tók þátt í
sýningu Leikfélags Reykjavíkur,
Land míns föður. Meðfram leik-
listarnáminu stundaði hann nám
hjá Listdansskóla Íslands og hef-
ur tekið þátt í fjölmörgum dans-
sýningum.
Gunnar Hansson - JÓN
ÁGÚST
Jón Ágúst og Dís kynnast á
vinnustað, en bæði vinna á Hótel
Borg. Þau eiga í alvarlegu ástar-
sambandi sem þróast eftir því
sem líður á myndina. Gunnar
Hansson lýsir persónunni þannig:
„Hann er svona gúddí gaur ...
kannski einum of gúddí fyrir
Dís.“
Gunnar hefur leikið fjölmörg
hlutverk á sviði, í kvikmyndum og
í sjónvarpi síðastliðin ár og sýnt á
sér nýjar, óvæntar hliðar með
hverju verkefni. Hann hefur síð-
astliðin misseri tekið þátt í til-
raunaleikhópi í Borgarleikhúsinu
sem vakið hefur athygli fyrir
metnaðarfullar leiksýningar og
framsækna leiklist, s.s. And Björk
of course og Maðurinn sem hélt að
konan hans væri hattur. Á hvíta
tjaldinu hefur Gunnar enn ekki
tekist á við stór aðalhlutverk, en
yfirleitt vakið athygli fyrir vel
unnin aukahlutverk. ■
18 14. september 2003 SUNNUDAGUR
Undirbúningur er í hámarki,allt að koma heim og saman
en tökur hefjast núna í lok mánað-
arins. Myndin hefur verið lengi af
stað, handritsskrifin hófust haust-
ið 2001 þannig að þetta hefur ver-
ið í kollinum á manni lengi,“ segir
Silja Hauksdóttir, kvikmyndaleik-
stjóri og rithöfundur.
Sama Dísin í nýju formi
Hún er að tala um kvikmynd-
ina Dís sem byggir á samnefndri
skáldsögu Silju, Birnu Önnu
Björnsdóttur og Oddnýjar Sturlu-
dóttur. Bókin kom út árið 2000 og
naut mikilla vinsælda. Hún kom
nýlega út í Þýskalandi og gengur
vel þar – þriðja upplag er í prent-
un og 18 þúsund eintök hafa þegar
selst.
Menn hafa verið að velta því
fyrir sér hvort bókin sé þess eðlis
að erfitt gæti reynst að koma
henni yfir á hvíta tjaldið. „Það er
ekki vandamál. Þetta eru endur-
skriftir inn í annað form. Augljós-
lega kemst ekki allt til skila og á
ekkert endilega að gera það. Ekki
er hægt að leyfa sér að fara um
jafn víðan völl og í bók. Við erum
búnar að endurskrifa handritið
milljón sinnum og lögum það að
breyttum miðli. Það er ekkert
heilagt í bókinni. Þetta er samt
sama Dísin þrátt fyrir nýjar
áherslur.“
Silja, Oddný og Birna Anna
skrifa jafnframt kvikmyndahand-
ritið og segir Silja það veita þeim
mikið frelsi. „Við upplifum þetta
sem tækifæri til að skrifa þessa
sögu inn í annað form – sem eru
mikil forréttindi, að leyfa sögunni
að þroskast áfram.“
Kvennamynd
Kvikmyndamiðstöð Íslands gaf
nýverið út framhaldsvilyrði um
styrk til myndarinnar, en hafði
áður gefið út vilyrði árið 2002.
Áætlaður framleiðslukostnaður
er 80 milljónir sem telst ekki mik-
ið þegar heil kvikmynd er annars
vegar. Nýr framleiðandi kom í
millitíðinni að verkefninu, sem er
Sögn ehf., fyrirtæki Baltasars
Kormáks og Lilju Pálmadóttur.
„Ég er nú í viðræðum við skandin-
avískt kvikmyndafyrirtæki. Ég
hef það mikla trú á þessu verkefni
að ég sjálfur er tilbúinn að taka
talsverða áhættu með því. Við
erum núna að eiga við fyrirtæki
um að vera styrktaraðilar. Alls
staðar höfum við fengið mjög góð-
ar viðtökur, áhorfendur eru mjög
skýr markhópur og fjármögnun
ætti að hafast áður en tökur hefj-
ast,“ segir Baltasar, sem taldi sög-
una beinlínis kalla á það konsept
að áhöfnin sem að gerð kvikmynd-
arinnar kæmi að væri að stofni til
konur.
„Hvað á ég að segja?“ dæsir
Silja. „Það er eitthvað sem kemur
nánast ósjálfrátt með þessu verk-
efni því alls staðar eru stelpur og
konur í fyrirrúmi. Nú er kvik-
myndabransinn kominn á þann
stað á Íslandi að hér er mikið af
hæfu fólki, einnig konum, þannig
að það er lítið sem ekkert mál að
manna áhöfnina konum. Það eru
svo margar klárar konur. Þekk-
ingin og hæfnin og hugmyndirnar
eru þegar til staðar. Bara að ná í
þetta. Sagan biður um þetta.“ Silja
segir ekkert skilyrði fyrir því að
vinna við kvikmyndina að vera
kona – það hafi gerst nánast sjálf-
krafa þó að það hafi verið meðvit-
uð ákvörðun. Og hún giskar á að
af þeim sem að myndinni koma
séu um 70 prósent konur, sem
hlýtur að teljast afar fágætt.
Skemmtilegt og sjálfsagt er að
konur standi einkum að gerð Dís-
ar, segir Silja. „Að geta gert mynd
um unga konu, skrifaða af ungum
konum og að þeir aðilar sem að
gerð myndarinnar koma séu að
mestu konur – það er fínt. Sýnir
hvað við erum komin á skemmti-
legan stað.“
Áttatíu milljónir teljast ekki
miklir peningar þegar menn eru
að búa til bíó en ekki er að heyra
að það trufli Silju hið minnsta.
Hún segir söguna þægilega hvað
þetta snerti, ekki þurfi að leggja í
miklan kostnað í tengslum við
tökustaði því sagan gerist í nútím-
anum í miðborg Reykjavíkur að
mestu. „Sagan er alltaf sú sama
hvort heldur hún kostar 10 millj-
ónir eða 150. Peningar koma því
ekkert við.“
Og í myndinni ríður fram á
sjónarsviðið ný kynslóð kvik-
myndaleikara. Silja er afar ánægð
með hvernig tekist hefur til með
að skipa í hlutverk. „Þau eru öll
lærð og með mikla reynslu en
koma nú af miklum krafti inn í
kvikmyndir. Koma sterk inn, mjög
góður hópur og skemmtilegur.“
Silja lagði stund á kvikmynda-
nám í Prag en hún segir Austur-
Evrópu ekki koma mikið við sögu.
„Dís er Reykjavíkursaga, skrifuð
af reykvískum konum í Reykja-
vík. Austur-Evrópa er langt undan
í bili.“
Silja hefur lagt stund á kvik-
myndaleik, lék í Fíaskó og
Draumadísum. Hún segir það til-
viljun hversu dísirnar virðist ein-
kennandi þegar ferill hennar er
skoðaður, helber tilviljun, og í
rauninni slys að hún lenti í að
leika. „Ég var beðin um að koma í
prufu fyrir Draumadísirnar og lék
svo í Fíaskó í framhaldi af því.“
Silja ætlar að vinna Dís hratt
og örugglega og lofar frumsýn-
ingu með vorinu næsta.
jakob@frettbladid.is
SILJA HAUKSDÓTTIR
Er nú í óðaönn að undirbúa tökur kvikmyndarinnar um Dís. Flestir þeir sem koma að gerð
myndarinnar eru konur og Silja segir söguna beinlínis hafa kallað á það. Og staðan á Íslandi
er nú þannig að úr nægu úrvali hæfileikaríkra kvenna á sviði kvikmyndagerðar er að moða.
Loks eru tökur á Dís að hefjast. Þetta er fyrsta kvikmyndin í fullri lengd sem Silja
Hauksdóttur leikstýrir en í Dís – sem má heita sannkölluð kvennamynd – ríður
fram á sjónarsviðið ný kynslóð leikara.
Margar
klárar konur
ÁLFRÚN HELGA
ÖRNÓLFSDÓTTIR
Leikur burðarhlutverkið í
kvikmyndinni Dís.
GUNNAR HANSSON
Hann mun spreyta sig á h
inum
gúddí gæja, Jóni Ágústi.
ILMUR KRISTJÁNSDÓT
TIR
Leikur Blæ, sambýliskonu
Dísar.
ÞÓRUNN CLAUSEN
Er Magga, gömul vinkona
Dísar.
ÍVAR ÖRN SVERRISSON
Leikur hinn týpíska Lalla.
Ný kynslóð kvikmyndaleikara