Fréttablaðið - 29.11.2003, Side 41

LAUGARDAGUR 29. nóvember 2003
Opi› frá kl. 12-16 laugardaga.
Mazda3 var valinn bíll ársins í Danmörku
og var í ö›ru sæti í vali á bíl ársins í Evrópu.
Kynntu flér máli›.
Mazda3, 5 dyra 1,6 l T Aukahlutir á mynd: álfelgur og vindskei› á afturhlera
flegar flú getur
Af hverju
a› láta sér
láti› eftir flér?
Mazd3 T 1,6 l ver› frá 1.850.000 kr.
nægja,
Mazda3,
ótrúlega rúmgó›ur bíll
J LA
TILB ‹
Xtech
karlas
ett
Á TILB
O‹SVE
R‹I27.900
K
R
Xtech
kvenn
asett
Á TILB
O‹SVE
R‹I29.900
K
R
Burðarpoki 8,5" með

tvöfaldri axlaról og standi
Bur›a
rpoki
VER‹
Á‹UR
9.800 k
r.6.900
K
R
VER‹
Á‹UR
3.800 k
r.
Stálke
rrur
2.900
K
R
Jólagjöf golfarans finnur flú hjá okkur!
N
O
N
N
I O
G
M
A
N
N
I I Y
D
D
A
• N
M
1
0
7
7
4
• sia.is
Barna
kylfur
VER‹
Á‹UR
5.300 k
r.3.500
K
R
Barnakylfur

7járn og pútter
Eitt augljósasta dæmið um það,hvernig Halldór hagnýtti sér
veruleikann í kringum sig, birtist í
Kristófer Torfdal, sem er í aukahlut-
verki í bókinni. Hann er bersýnilega
settur saman úr Ólafi Friðrikssyni
og Jónasi Jónssyni frá Hriflu. Ein-
kenni Ólafs eru greinilegri í fyrri
hluta seinna bindisins, en smám
saman tekur Kristófer að líkjast
Jónasi frá Hriflu meira. Hann er til
dæmis eins og Jónas með gullbúnar
nefklemmur, sundurgerðarmaður í
klæðaburði og með þung augnalok.
(Raunar vísar nafnið Kristófer Torf-
dal beint til Jónasar: Kristófer Kól-
umbus fann Ameríku, en Jónas taldi
sig vera að hefja nýtt landnám á Ís-
landi, með plóg í annarri hendi og
sverð í hinni, eins og hann orðaði
það sjálfur, jafnframt því sem hann
hélt fram gildi sveitamenningar og
gat þess vegna heitið Torfdal. Jónas
hafði líka gert gys að Árna Jónssyni
frá Múla, þegar hann hafði verið
sendur til Vesturheims á vegum
landstjórnarinnar til að greiða fyrir
viðskiptum, en ekki komist vestur,
að sögn vegna óreglu. Kallaði Jónas
hann „manninn, sem fann ekki Am-
eríku“, og „Anti-Kólumbus“. Það var
því nærtækt að gefa Jónasi nafn
Kólumbusar.)
(Úr 8. kafla)
Jóhann Jónsson hafði veriðkosinn ritari Framtíðarinnar í
kosningu á móti Tómasi Guð-
mundssyni haustið 1918. Hann
varð síðan forseti Framtíðarinn-
ar um áramót. Sunnudaginn 12.
janúar 1919 voru ritdómar á
dagskrá á Framtíðarfundi. Hall-
dór Guðjónsson las upp dóm um
ljóð eftir Kristmund Þorleifsson
(síðar þýðanda og guðspeking) í
Huldu og Þórður Eyjólfsson
dóm um smásögu Halldórs,
„Ingólf,“ í Skinfaxa. Hvorugur
ritdómarinn dró neitt af sér.
Halldór gagnrýndi harðlega ljóð
Kristmundar, „Kvöld“ og „Grát-
hljóð“, fyrir mállýti, hugsunar-
villur og klaufalega orðnotkun.
„Ég álít að höfundur kvæðanna
hafi með þeim kollhlaupið sig á
skáldskaparbrautinni, og ég
hefði haft miklu meira álit á
manninum ef hann hefði aldrei
birt þau,“ sagði Halldór. Þórður
Eyjólfsson var ekki mildari í
orðum um smásögu Halldórs.
Hann sagði, að Snær svinni
hefði birt ýmislegt í blöðum, en
saga þessi væri ekki hið versta,
sem hann hefði séð eftir hann.
„Ekki ber saga þessi með sér, að
hér sé neitt afburðaskáld á ferð-
inni,“ sagði Þórður. „Ekkert
frumlegt finnst í sögunni, hvor-
ki í efni né stíl. Hefur sagan
þann slæma galla, að hún er efn-
islítil, en þó langdregin.“ Eins og
Ingólfi væri lýst, virtist hann
ekki vera með öllum mjalla.
Honum svipaði raunar til Jónas-
ar Dugge eftir sænska rithöf-
undinn August Blanche. Þórður
lét í ljós þá von, að eitthvað
betra væri til í sagnasafninu
„Myndum“, sem höfundurinn
hefði tekið þessa sögu úr. „Ef
dæma skal eftir þessari sögu,
virðist hann eiga sæti neðarlega
á bekk skólaskálda vorra, að
þeim þó öllum ólofuðum.“
(Úr 2. kafla)
Hvers vegna heitir Jónas frá
Hriflu Kristófer Torfdal?
Illa spáð fyrir Halldóri
á skáldbrautinni