Tíminn - 27.04.1972, Blaðsíða 2

Tíminn - 27.04.1972, Blaðsíða 2
2 TÍMINN Fimmtudagur 27. april 1972 Leitað á náðir tannlæknis ■ II lyfill 'IM IHi Stjórnarandstaðan og kaupgjaldsvísitalan Stjórnarandstööubiööin hafa undanfarið rætt talsvert um visitölu kaupgjalds I sam- bandi við þær skatta- breytingar, sem geröar hafa veriö. Segja þau, aö kaup- gjaldsvisitalan hafi veriö fölsuð meö niöurfeiiingu nef- skattanna, almanna- tryggingaiögjaldi, sjúkrasam- lagsgjaldi og námsbókagjaldi. Lögum samkvæmt er þaö kauplagsnefnd, sem reiknar út kaupgjaldsvfsitöluna. Rikisstjórnin hefur engin áhrif á störf þeirrar nefndar. Dylgjur stjórnarandstööunnar um „fölsun” visitölunnar er þvi árás á þá vammlausu menn, sem sitja i kauplags- nefnd. Að visu tekur Alþýöu- blaöiö það fram i þessu sam- bandi, aö þaö beri fullt traust til þeirra manna, sem sitja i kauplagsnefnd og starfa þar lögum samkvæmt!! Kn þetta tal stjórnarand- stöövunnar um „falsanir” á vísitölunni og, aö launþegar séu „rændir” visitölustigum, gefur vissulega tilefni til aö rifja upp nokkrar staöreyndir frá 12 ára stjórnarferli „við- reisnarstjórnarinnar”, sem núverandi stjórnarandstööu- flokkar stóöu aö. Þegar viöreisnin hóf feril sinn, var kaupgjaldsvisi- tölunni kippt úr sambandi. Launþegar þurftu að bera allar verölagshækkanir bóta- laust, og þá skullu miklar veröhækkanir yfir. Er laun- þegahreyfingin reyndi siöan aö rétta hlut sinn og sam- vinnuhreyfingin hjó a verk- fallshnút meö mjög hóflegum samningum um 10% kaup- hækkun í áföngum, greip rlkisstjórn Alþýöuflokks og Sjálfstæöisflokks til hefndar- aögeröa og felldi gengi krón- unnar og braut varnaraö- geröir launþegasamtakanna gegn veröhækkununum, sem duniö höföu yfir, niöur. Og áfram uröu launþegar aö þola veröhækkanir án nokkurra visitölubóta. Vei yður, þér hræsnarar Siöar var viöreisnarstjórnin neydd til aö taka upp kaup- gjaldsvisitölu aö nýju. Hún var síöar skert verulega, og launþegar fengu t.d. ekki borinn uppi i kaupgjaldsvisi- tölu nema hluta veröhækkana á árunum 1968-1970, svo aö litið sé til allra siöustu ára. Haustið 1970 rændu viö- reisnarflokkarnir rúmlega 2 visitölustigum beint af laun- þegum i sambandi viö verö- stöðvunina. Aöur höföu þeir meö lögum rænt hluta af afla- hlut sjómanna. Fyrstu verk núverandi stjórnar voru aö skila aftur visitölustigunum og retta hlut sjómanna. t kjarasamningunum i desem- ber voru launþegum svo tryggöar fullar og óskertar veröbætur á laun skv. lögum um kaupgjaldsvisitölu. Þannig munu launþegar fá um 6 visitölustig 1. mai. n.k.- aö áætlaö er — ofan á kaup sitt til aö mæta þeim verö- hækkunum, sem orðiö hafa, en i desembcr var samið um 14% kauphækkun i áföngum. Meö þessar staöreyndir I huga skulu menn lesa ádeilur stjórnarandstööublaöanna i sambandi viö meöferð nú-j verandi rikisstjórnar á visi-' tölunni og bera saman viö aögerðir vandlætaranna meöan þeir fóru meö stjórn landsins. Geri menn þaö, hljóta viöbrögöin aö veröa: Vei yður, þér hræsnarar. —TK Flestir þeir, sem náö hafa aldri, sem skiptir áratugum, munu kannast við meinvætt þá, sem tannpina kallast, og ætiö og alls staðar er óvelkomin og illa þokkuð. Þegar slik frekjudós kemur i heimsókn, er eigi lítils virði að hafa tannlækni i nálægð. Þannig stóö nú einmitt á ekki alls fyrir löngu, er ókind þessi vitjaöi min fyrirvaralaust og sýndi aö venju enga miskunn. En nú skyldi koma skjótur krókur á móti bragöi, hugsaði ég, þvi að tannlæknir hafði aðsetur aðeins fáa metra frá minu setri, sannkallaður ógnvaldur tann- pinusýkilsins. Ekki yrði hann lengi aö ráða bót á þessu fyrir mig. Ég hraöaöi mér þennan stutta spöl á fund væntanlegs vel- gjörðamanns mlns — tannlæknis- ins. Þegar ég kom inn 1 rúmgóö og uppljómuð salarkynni hans, tók á móti mér ung stúlka, elskuleg I öllu fasi, eins og ungum stúlkum ber aö,vera, vilji þær halda reisn sinni. Hamingjan virtist brosa við mér, og ég hugsaði með ánægju til þeirra hrakfara, sem erkióvinir minir, tannpinu- sýklarnir, færu nú, og fengju þeir þar makleg málagjöld. Brátt varð sá lærði maður, tannlæknirinn, min var, og þar með tók málið nýja stefnu. „Hvað var það” öskraði hann fremur en mælti og i röddinni var slikur Iskuldi, að frysta mátti með henni einni hvern meðal- mann. Ég kvaðst kveljast af tannpinu, og þvi heföi ég komið. „Já, ég hef engan tima til þess aö sinna þér”, sagði hann i ögn lægri tón, „en þú getur reynt að koma hingað seinna i dag, segjum um fimmleytið.” Ég hafði einhvern tima lesið þau spaklegu orð, aö «»kki tjáði að deila við dómarann, auk þess sem sú skoðun hafði snemma læðzt inn i vitund mina og raunar veriö almenn á uppvaxtarárum minum, að ekki gæti talizt við- eigandi, að sauösvartur almúginn andmælti læröum og vitrum Bifreiða- viðgerðir — Fljótt og vel af hendi leyst. — Reynið viðskiptin. — BIFREIÐASTLLINGIN Síðumúla 23. Sími 81330. BIBLÍAN °g SÁLMABÓKIN nýja fást I bókaverzlunum og hjá kristilegu félögunum. HIÐ ÍSL. BIBLÍUFÉLAG (ýuóliranöootofu KULUMMUIIKJU ■ IITIJIVII mönnum. Dró ég mig því hljóð- látlega i hlé. A umræddum tima — og eftir töluveröar þjáningar i nokkra klukkutima — leitaði ég öðru sinni þennan dag á náðir hins lærða velgerðamanns, en nú var mér þyngra um sporiö og gremja komin I hugann, gremja i garð allra hrokagikkja, sem ævinlega gera sér mannamun. Sá vlsi maður — tannlæknirinn góöi — var nú miklu mildari en áður og virtist jafnvel hjálpfús. Batnandi manni er bezt að lifa, hugsaði ég, en trausti minu og virðingu hafði hann samt glatað. Sú ára'tta svonefndra „fyrir- manna” að sýna þeim litils- virðingu, sem þeir telja standa sér neðar I mannviröingastiga, viröist býsna lifseig, enda þótt mikil breyting hafi á orðiö til hins betra siðustu ( áratugi. Almenn velmegun nútímans, og þar með minnkandi stéttamunur, hefur gert hina sérstæðu óskhyggju slikra manna að engu, og æ fleiri gera sér ljóst, að slíkir tilburðir skaða engan fremur en þá sjálfa. E.E.” Pennastangargátan Hér kemur enn bréf til leið- réttingar á pennastangarga'tunni, sem um var rætt i lesanda-bréfi fyrir nokkru hér i þættinum: ... 1 þætti þínum 6. apríl er farið með visu eða öllu heldur gátu um pennastöngina, sem margir kannast við frá fyrri tið. Sé farið rétt með visuna, á hún aö byrja svona: Vatnaskógar var ég grein vaxin meðal blóma o.s.frv. En visan er ekki rétt meö farin i þættinum. Þar stóð „Hafnar- skógar” i stað Vatnaskógar. Þetta verður að leiðrétta, þótt sennilega sé þaö prentvilla fremur en sá, sem sendi visuna, sé svo ruglaður i riminu, að hann láti þetta svona frá sér fara. Ennfremur segir i nefndum þætti eitthvað á þá leið: „var mér sagt.að visan væri eftir Hallgrim Pétursson. Vel gæti það verið, þvi margar lausavisur eru til eftir hann, en varla hefur hann þó kveðiö þessa visu. 1 fyrsta lagi vegna þess, aö hana er ekki að finna i kvæðabók hans (Hallgrimskveri), og eru þar þó margar lausavísur. t öðru lagi má benda á, aö i tiö Hallgrims voru einvörðungu notaðir fjaðra- pennar. Pennastangir þekktust ekki fyrr en löngu siðar. Og enn er það eitt, sem minna má á. Fyrir svo sem tveimur árum bar þessa visu á góma I þáttum Landfara. Þá gaf einhver þær upplýsingar, að Hallgrimur Jónsson, sem fyrr á árum var kennari og skólatjóri við barnaskóla i Reykjavik, væri höfundur visunnar, og mun það réttara, eins og raunar hefur verið reynt að færa hér sönnur á. E r.G.” Hafnarfjörður Framsóknarfélögin halda fund um bæjarmálin að Strandgötu 33 föstudaginn 28. april. Ragnheiður Sveinbjörnsdóttir bæjarfull- trúi hefur framsögu. Fundurinn hefst kl. 8.30. Framsóknarfélögin. ff 03 MaUorca '11 bæklingurinn / A* er kominn hringiö, skrifiö komiö....... og fariö í úrvalsferö til Mallorca FEROASKRIFSTOFAN URVAL Eimskipafélagshúsinu simi 26900

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.