Tíminn - 13.07.1972, Blaðsíða 2

2
TÍMINN
Fimmtudagur. 13. júlí. 1972
ANTIK
Nýkomið:
Sessilon, sófasctt, útskornir
stofuskápar, bókahilla,
lampar, útskornir stólar,
borðstofustólar, borð, marg-
ar gerðir og stærðir, skips-
kikir, kertastjakar, vegg-
klukkur, borðklukkur, skrif-
borö, barómct, sófi, fisi-
belgur o.fl.
Allt gamlir og falleg-
ir munir.
ANTIK IIÚSGÖGN
Vesturgötu 3, simi 25l(>0.
■

ÍlöGFRÆÐI- 1
j SKRIFSTOFA j,
j Vilhjálmur Ámason, hrl. \
l.ækjargötu 12.
I(Iðnaðarbankahúsinu, 3. h.) ’
Simar 24635 7 16307.

I
.J
Grœöum lauilið
SCýimini fé
^BÍNAÐARBANKI
ÍSLANDS
Landfara hafa að undanlörnu
einna helzt borizt bréf frá fólki,
sem ekki gat orða bundizt vfir
framferði Fischers, dyntum hans
óg dónaskap. En nú er eins og
hestamannamótin, þar sem
nokkuð margir munu hafa gerzt
ölmóðir i meira lagi, og þjófa-
flokkar jafnvel vaðið uppi, að
minnsta kosti á Rangárbökkum
hafi á ný minnt menn óhugnan-
lega á það, hvaða skömm við
hljótum hór um bil óhjákvæmi-
lega að kalla yfir okkur meö stór-
hátiðinni á Þingvöllum árið 1974,
ef af henni á að verða. Hér er
sýnishorn þeirra skrifa.
IIVÍ MNOVKI.UK KKIiMUIt
KN liOI.AVKU.IIÍ?
Er það ekki flumbruleg
ályktun, að landnámshátiöin
fyrirhugaða þurfi eða eigi frekar
að vera á Ringvöllum en annars
staðar? Viltu bera upp þá
spurningu fyrir mig, Landfari
góður, hvaða rök liggja eiginlega
til þess?
Það var eðlilegt og sjáifsagt, að
alþingishátiðin væri haldin á
_ meiri
affköst mea
~i
sláttuþyrlu
Mest selda
sláttu
þyrlan
í Evrópu
Tvær stærðir: 1,35 og 1,65 m — Meiri sláttuhraði engar
tafir — Aðeins 4/6 hnifar auðveld hnífaskipting — Mest
reynzla í smíði sláttuþyrla
. ÞOR HF
-I REYKJAVIK SKÓLAVÖROUSTÍG 25
TRAKTORAR
Þingvöllum. Þar á kristnitöku-
hátiðin lika að vera árið 2000 og
þar er eðlilegt, að lýðveldishátið
verði haldin, til dæmis þegar lýð-
veldið á aldarafmæli. En land-
námshátið — hvaða rök hniga að
þvi, að menn séu að þenjast með
hana austur i Þingvallasveit. Þar
held ég eitthvað skorti á rökrétta
hugsun og þessi hugmynd helgist
ekki af.ööru, en blindri eftiröpun
á alþingshátiðinni. Vegna sögu
okkar og aiira fræðilegra raka
mætti eins vel halda hana á
Laugarvatnsvöllum, Nesja-
völlum eða Bolavöllum, svo að
nefndir séu nokkrir siaðir ekki
viös fjarri. Eins gætu Hvitár-
veilir, Kálfarvellir, eða þá Þamb
árveliir komiö til greina. Is-
lenzkar siðvenjur, þar sem
múgur og margmenni kemur
saman, féllu kannski bezt að heiti
þess staðarins, sem siðast var
nefndur, — án þess að höfundur
þessara orða vilji i sjálfu sér
kasta neinni rýrð á góðan bæ, sem
fóstrað heíur margt gott gólk..
Sig. Sig.
17. .IÚNI 1972
Viö höfum nú enn einu sinni
haldið hátiðlegan 17. júni hér i
Reykjavik. Þessi dagur hefur
verið haldinn hátiðlegur með
svipuðu sniði siðan Island varð
fullvalda riki 17. júni 1944. Það er
ekkert nema gott um það að
segja, aö minnast merkilegra at-
burða með þvi að gera sér ein-
hvern dagamun, en hátiðahöld
eins og haldin hafa verið i mið-
borg Reykjavikur undanfarin ár,
eru engum til sóma og engum til
gagns, heldur öllum til skammar
og öllum til ógagns. Hið alvarlega
áfengisvandamál, sem hrjáð
hefur islenzkt þjóðfélag, vaxandi
með hverju ári sem liðið hefur, er
megin vandamálið. Flestir
hugsandi þjóðfélagsþegnar eru
nú æ betur að gera sér grein fyrir
þvi, að eitthvað þurfi að gera til
úrbóta, og þá ekki svo óeðlilegt,
að láta sér detta i hug, hvort ekki
mundi vera hægt að brcyta
áfengislöggjöfinni nokkuð.
Drykkjuskapur og ólæti. sér-
staklega unglinga, nú á siðasta
þjóðhátiðardegi voru svo mikil að
hæpið er að lagt verði i að halda
aftur 17. júni hátiðlegan i Reykja-
vik eins og að undanförnu hefur
verið gert. Aðalvandamálið
þarna er að sjálfsögðu áfengið.
Um þetta mætti spyrja nokkurra
spurninga t.d. eftirfarandi:
1. Er ekki ábyrgðarleysi af yfir-
völdunum að selja óhindrað vin
úr öllum sinum verzlunum þegar
vitað er að hátiðahöld eins og 17.
júní er framundan.
2. Hvar og hvernig ná
unglingarnir i vinið i svo striðum
straumum, sem raun ber vitni?
3. Væri ekki rétt fyrir islenzku
þjóðina að fara að endurskoða
áfengislöggjöfina og nota eitt-
hvert annað ráð til að minnka
drykkjuskap heldur en það, sem
að undanförnu hefur verið talið
happadrýgst, en það er að auka
alltaf framboðið af áfengum
drykkjum og gera fólki alltaf auð-
veldara og auðveldara að nálgast
þessar veigar?
Það er litið land, ekki langt frá
tslandi, sem hefur þann góða sið,
að sá sem ekki borgar skattinn
fær ekki keypt vin. Gætum við
ekki hugsað okkur, að skattstofan
t.d. sendi hverjum gjaldanda með
kvittuninni fyrir siðustu greiðslu
skatts hvert ár skömmtunar-
miða, lyfseðil eða hvað við
mundum kalla það fyrir vini, sem
hann mætti kaupa i áfengis-
verzlun rikisins. A hver
skömmtunarmiða sem til dæmis
gæti gilt fyrir eina flösku, yrði
skráð nafnnúmer viðkomandi
manns og yrði hann svo að sýna
nafnskirt. þegar hann tæki út á
miðann. Þannig mætti tkomast
hjá þvi að fullorðið fólk keypti vin
fyrir unglingana að nokkru ráði.
Einnig sýnist mér ef svona fyrir-
komulag væri fyrir hendi að erfitt
mundi verða fyrir þá aðila sem
stunda leynivinsölu hér á landi að
afla sér vins. Hversu mikið magn
hver þjóðfélagsþegn yfir 20 ára
aldri t.d. ætti að fá á ári hverju
þyrfti að ræöast og athugast sér-
staklega en 20 - 50 flöskur ætti að
vera nægjanlegur skammtur
öllum venjulegum mönnum, sem
ætla sér að taka fullan þátt i
störfum þjóðfélagsins það árið.
Það má að sjálfsögðu segja að
þeir sem ekki drekka vin gætu
selt e.t.v. með cinhverjum
hagnaði þær flöskur sem þeim
væru ætlaðar en hvað gerði það
til þótt áfengisneytandinn greiddi
svolitið fyrir skammt þess sem
ekki drekkur, þvi það er ekki svo
litið sem reglusamt fólk á tslandi
er búið að greiða i beinhörðum
peningum fyrir drykkjumenn og
er þá helzt að nefna rekstur
drykkjuhæla, löggæzlu vegna
þeirra, barnsmeðlög og margt
fleira.
Eftir tvö ár er áætlað að halda
þjóðhátið á Þingvöllum. En
hvernig i ósköpunum á að fara að
þvi við þær aðstæður sem nú eru i
landinu, án þess að sú hátið verði
islenzku þjóðinni til skammar um
allan heim?
Við skulum vona að þjóðin verði
þá búin að sjá sig um hönd i þessu
máli og henni takist að halda
þjóðhátið 1974 með þá skoðun i
huga, að veigar Bakkusar séu
alveg óviðkomandi sjálfstæðis-
baráttu islenzku þjóðarinnar og
sjálfstæði hennar á komandi
árum. En það hlýtur að vera
hverjum hugsandi manni ljóst, að
ef upplausn, óregla og jafnvel
eiturlyfjaneyzla fer vaxandi i
þjóöíélaginu, þá getur larið svo
að sjálfstæði islenzku þjóðarinnar
verði i hættu. Það getur farið svo
að taka verði þjóðina til með-
ferðar eins og hvert annað
stjórnlaust heimili þar sem
heim ilisfaðirinn er drykkju-
sjúklingur.
En við skulum vona allt hið
bezta og horfa fram á veginn til
vaxandisigra i sjálfstæðismálum
Islendinga.
B.S.
iGJABAKKAHRAUNI
UM NÓTT UM JÓNSMESSU
Nóttin var dásamleg, skiptust á
skúrir og sólskin i morgunsárið.
Taða bændanna fær ekki hinn
langþráða þerri, og nú er farin að
spretta úr sér.
Vegir hafa verið lagðir, illu
heilli, um hið fagra mosagróna
hraun vegna fyrirhugaðra
sumarhúsa. Ég rölti að húsi Gisla
Jónssonar, fyrrverandi alþirfgis-
forseta, og þingmanns Barð-
strendinga. Það er reisulegt með
oliukyndingu og rafstöð á einum
fegursta stað á Þingvalla-
svæðinu. Þaðan sér til allra átta:
Hengisl, Botnsúlna, og Ar
mannsfells. Auk þess liggur
vatnið lognvært fyrir fótum
manns. Loftið er tært, og
fuglarnir syngja. Þeir sofa ekki
yfir sig. Syngja morgunljós fyrir
skapara sinn og litlu börnin sin,
sem eru þarna um allt.
Gisli Jónsson gaf þetta hús
nokkrum árum fyrir andlát sitt.
Sambandi islenzkra berkla-
sjúklinga — hann var aldrei smár
i sniðum. Húsinu hefur þvi miður
ekki verið haldið við. I kringum
það er spitnarusl og fleira, sem
þyrfti að hverfa.
Er von til, að núverandi
eigendur sýni eign þessari fullan
sóma og njóti hennar vel og lengi.
Hjálmtýr Pétursson.
Lofum
þeimaÖRfa
VEIÐI-
LEYFI
i vatnasvæði Hólsár i Rangárvallasýslu,
þ.e. Hólsá, Ytri-Rangá að Árbæjarfossi,
Selalæk, Þverá að Ármóti, Eystri-Rangá
að Tungufossi og Fiská að Skútufossi, eru
til sölu i benzinafgreiðslum Kaup-
félagsins Þórs, Hellu, og Kaupfélags
Rangæinga, Hvolsvelli.
Stangaveiðifélag Rangæinga.