Tíminn - 04.08.1972, Blaðsíða 15
Föstudagur 4. ágúst 1972
TÍMINN
15
Það rigndi daginn, sem ég gerði mér fyrst grein fyrir, hversu komiö
var fyrir mér. Ég vaknaði og komst að raun um, að ég lá i rúmi minu í
svefnherberginu við stigann. Ég fann ekki til neins sársauka, og þótt ég
væri ákaflega máttfarin gat ég þó hrært mig ofurlitiö. Ég gat virt fyrir
mér manneskju i hvitum klæðum er var þarna inni i svefnherbergi
minu, og ég var að hugsa um, hvers vegna hún ávarpaði mig ekki, er
hún kom að rúminu og hagræddi mér og brosti nærgætnislega eins og
hún vissi allar minar þarfir áður en ég hafði látið nokkra ósk i ljós. Svo
fór hún út úr herberginu, og þá tók ég eftir þvi að regnið draup i stórum
dropum af berum greinum trjánna fyrir utan gluggann og seytlaði nið-
ur rúðurnar. Ég virti fyrir mér sérhvern hlut i herberginu af þeirri ná-
kvæmni, er þeim einum er eiginleg, sem er að vakna til meðvitundar
eftir langvinn veikindi. Allt var þarc^sem það átti að vera: stólarnir,
myndirnar, borðið. Ég saknaði einskis, en þó fannst mér einhvern veg-
inn að einhvers væri áfátt. En hugsun min var of sljó til þess, að ég gæti
undir eins gert mér grein fyrir þvi. Regnið hjálpaði mér til að ráða gát-
una. Það var járnþak á anddyrinu neðan undir vesturgluggunum, og á
þessu þaki var regnið vant að bylja, jafnvel úðaregn á sumrin. Allt
virtist vera i venjulegum skorðum i herbergi mfnu, en samt saknaði ég
einhvers. Ég sá regnið drjúpa úr loftinu, en — ég heyrði það ekki bylja
á járnþakinu yfir anddyrinu. Illur grunur vaknaði i huga minum, og
það fór hrollur um mig undir hlýrri sænginni. Ég varð að vita vissu
mina. En þó ég beitti allri orku minni lá við sjálft, að mér yrði um megn
að framkvæma hugsun mina.
Ég heyktist i hnjáliðunum, og slik áraun var mér það að skriða yfir-
gólfið, að svitinn bogaði af mér. En loks komst ég út að glugganum.
Það var örlitil rifa á honum, og út um hana tróð ég hendinni. Iskalt
vatniö draup á hana, og ég vissi aö mér hafði ekki missýnzt. Regnið
kom i gusum og slengdist yfir þakið fyrir neöan gluggann, og þó heyrði
ég ekki neitt regnhljóð fremur en glaðasólskin væri.
Hjúkrunarkonan kom að mér þarna við gluggann, en ég man ekki,
hvernig hún kom mér aftur i rúmið. Seinna man ég, að Emma frænka
hélti aðra hönd mina, en Weeks læknir i hina, er ég vaknaði til meðvit-
undar. Þau leituðust við að brosa framan i mig, en bros þeirra var svo
átakanlega gleðisnautt, að jafnvel mér gat ekki dulizt það. Varir þeirra
hreyfðust, og ég vissi að þau hlutu að vera að tala saman. Þau voru svo
nærri mér að ég fann ylinn af andardrætti þeirra, en samt gat ég ekkert
hljóð greint. Þvi meir sem ég leitaðist við að hlusta, þvi meiri tómleika
skynjaði ég umhverfis mig. Það var eins og eyrun heföu breyzt úr lif-
andi liffæri i dauða snepla.
Varir minar tóku að bærast, og i huga minum bergmálaöi i sifellu
sama spurningin:
,,Er ég orðin heyrnarlaus?” sagði ég og sneri mér aö lækninum og
dró hann að mér. ,,Ég heyri ekkert. Er þaö satt,að ég sé orðin heyrnar-
laus?”
Ég mun ætið verða Weeks lækni þakklát fyrir það, aö hann dró mig
ekki á svarinu. Hann horfði beint framan I mig og kinkaði kolli til sam-
þykkis. Þegar Emma frænka var farin út gekk hann að skrifborðinu
minu og skrifaði á miöa svar við annarri spurningu,sem lá mér á
hjarta, þótt ég hefði raunar ekki orðað hana:
„Þú hefur verið mjög veik”, skrifaöi hann. ,,Þú fékkst heilahimnu-
bólgu, og af hennar völdum hefur þú misst heyrnina. En ég vona, að þú
fáir aftur fulla heilsu.”
Ég held, að ég muni aldrei gleyma þessum litla miða né orðunum,
sem læknirinn hripaði á hann með blýanti sinum. En samt var þaö eigi
fyrr en siöar,að ég skildi til hlitar hvaðgerzt hafði.
Allt þetta kom i hug minn, er ég var á leiö heim frá járnbrautarstöð-
inni, gangandi i hellirigningu.
Ég hvatti sporið,er ég nálgaðist ráöhúsið. Framhjá þvi gat ég aldrei
farið svo að beiskum minningum skyti ekki upp i huga minum. Ég hafði
komið þangað dag nokkurn til þess að láta endurnýja ökuskirteini mitt.
En þetta nýja skirteini fékk ég aldrei. Þetta var sumarið eftir leguna,
og eftir að ég var nýfarin að skilja varamálið. Enn voru fjölmörg orð,
sem ég skildi ekki nema talað væri sérlega hægt. En ég skildi fulltrú-
ann mætavel. A skirteinunum eru nokkrar spurningar um heilbrigði,
likamsþrótt, sjón — og heyrn. Þeim gat ég ekki komizt hjá að svara. Ég
hafði lokið þvi prófi, sem tilskiliðer um þá, er bifreiðum stjórna, sjónin
var góö og aðrir hæfileikar eftir þvi, sem krafizt var, nema bvað ég var
heyrnarlaus. Þessar minutur, sem ég var inni i þessari skrifstofu, eru
einhver þjáningarfyllsta stund lifs mins. Fulltrúanum leið ekki heldur
vel. Hann var sótrauður i framan er hann rétti mér aftur gamla skir-
teiniö mitt og hristi höfuðið afsakandi.
Ég hefði sjálfsagt getað fengiö ökuskirteinið framlengt annars stað-
ar. Venjulega er auðvelt að smeygja sér undan ákvæðum laganna. Ég
gat ekki fengið mig til þess. Auk þess heföi þaö komiö mér að litlum
notum i Blairsborg að minnsta kosti. Þar vissu allir, hvað hafði komið
fyrir mig. Já, hugsanir sóttu á mig. Það er einn af göllum litilla borga,
að þar eru minningarnar bundnar við hvern blett, og þar getur maður
aldrei flúiðsjálfan sig. Gömul atvik rifjast upp á hverju horni, og gam-
alla og nýrra kunningja er von úr úr hverjum húsdyrum. Þar fær
enginn villt á sér heimildir.
Mánuðum áður en Olympiuleikjarnir
hófust, fóru sendimenn um öll grisku
rikin og tilkynntu, aö hiö heilaga vopna-
hlé væri gengið i garð. Mikið var um það
rætt, hvort Sparta myndi færa sér i nyt
núverandi valdaaðstöðu sina og útiloka
Aþenumenn frá þátttöku. Sparta var
ræðisriki og hafði á sinum snærum
iþróttamenn i þjónustu rikisins sem
fengu flest verölaun þvi þeir voru
þjálfaðir frá barnæsku.
IIII m
■
FÖSTUDAGUR
4. ágúst
7.00 Morgunútvarp
Veöurfregnir kl. 7.00, 8.15 og
10.10. Fréttir kl. 7.30, 8.15
(og forustugr. dagbl.) 9.00
og 10.00 Morgunbænkl. 7.45
Morgunleikfitni kl. 7.50
Morgunstund barnanna kl
8.45: Magnea Matthiasdóttir
les sögu sina um „Babú og
bleiku lestina”
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Eftir hádegið. Jón B.
Gunnlaugsson leikur létt lög
og spjallar við hlustendur.
14.30 S I ðd e g is s a g a n :
„Loftvogin fellur” eftir
Richard Hughes Barður
Jakobsson ies (5)
15.00 Fréttir. Tilkynningar.
Lesin dagskrá næstu viku.
15.30 Miðdegistónleikar: Joan
Sutherland syngur með
Sinfóniuhljómsveitinni i
London Konsert fyrir
Kóloratúr-rödd og hljom-
sveit op. 82 eftir Gliér,
Richard Bonynge stj. Igor
Oistrakh og hljómsveitin
Filharmónia leika Fiðlukon-
sert eftir Aram
Katsjatúrian. Eugene
Goossens stjórnar.
16.15 Veðurfregnir. Létt lög.
17.00 Fréttir. Tónleikar.
17.30 Feröabókarlestur:
„Stödd I Kina,, Rann-
veig Tórhasdóttir byrjar að
lesa úr bók sinni „Lönd
i ljósaskiptum.”
18.00 Fréttir á ensku.
18.10 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veöurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Fréttaspegill.
19.45 Við bókaskápinn.
Björgvin Magnússon talar.
20.00 Sinfónia nr 2 eftir
William Walton. Cleveland
hljómsveitin leikur undir
stjórn George Szell.
20.30 Mál til meðferöar. Arni
Gunnarsson fréttamaður
sér um þáttinn.
21.00 Sænski útvarpskórinn og
Kammerkór Stokkhólms-
borgar flytja verk eftir
Dallapiccola, Jansen og
Bach.
21.30 Útvarpssagan: „Maður-
inn sem breytti um andlit”
eftir Marcel Aymé. Karl Is-
feld islenzkaði. Kristinn
Reyr les (3)
22.35 Danslög i 300 ár. Jón
Gröndal kynnir.
23.05 Á tólfta timanum.Lög úr
ýmsum áttum.
23.55 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
FÖSTUDAGUR
4. ágúst 1972
20.00 Fréttir.
20.25 Veður og auglýsingar
20.30 Tónleikar unga fólksins.
„Hin gömlu kynni”. A þess
um tónl. koma fram tveir
hljóðfæraleikarar og.ein
söngkona, sem öll hafa áður
verið kynnt á Tónleikum
unga fólksins, sem „ung og
efnileg”, en hafa nú aflað
sér viðurkenningar viða um
heim. Þau eru Stephen
Kates (selló) Veronica
Tayler (sópran) og André
Watts (pianó) sem lék hér á
Listahátiðinni i sumar. Fil-
harmóniuhljómsveit New
York-borgar, eru eftir
Tsjækovski, Puccini,
Gershwin og Brahms.
Stjórnandi og kynnir er
Leonard Bernstein. Þýðandi
Óskar Ingimarsson.
21.25 Ironsidc.Bandariskur
sakamálaflokkur. Greiði
fyrir greiða. Þýðandi: Dóra
Hafsteinsdóttir.
22.15 Erlcnd málefni.
Umsjónarmaöur Jón Hákon
Magnússon.
22.45 Frá heimsmeistaraein-
viginu i skák.
22.55 Dagskrárlok.