Tíminn - 13.08.1972, Blaðsíða 2

2
TÍMINN
Sunnudagur 13. ágúst 1972
NÝ HLJÖMSVEIT
JÓNS PALS, I VÍKINGASAL
Verkstæðishúsnæði
til sölu í Kópavogi
Til sölu er áhaldahús Kópavogsbæjar.
Húsið er tæplega 3000 fermetrar að stærð
og fylgir þvi rúmgóð lóð, sem heimilt er að
byggja á til viðbótar.
Byggingin er sérstaklega hentug fyrir
hvers konar verkstæðis- eða gróf-iðnaðar-
rekstur.
Nánari upplýsingar fást hjá yfirmanni á
staðnum. Tilboðsblöð fást hjá honum og á
bæjarskrif stofunum.
Tilboð verða opnuð i skrifstofu rekstrar-
stjóra mánudaginn 21. ágúst kl. 10 f. h.
liekstrarstjóri Kópavogsbæjar.
TRÚ 0G SKÁTASTARF
Hversu stór hluti eiga trúarathafnir að vera í skátastarfi?
Segja má, að auðvelt sé að
svara þessari spurningu umsvifa-
laust, af þvi að svarið liggi fyrir i
sjálfri Ritningu kristinna þjóða.
En þaðer á þessa leið: „Sex daga
skaltu verk þitt vinna. En sjöunda
daginn skaltu halda heilagt- þú
skalt blessa og helga hinn sjöunda
dag.”
Allar fornar reglur og þúsund
ára boðorð byggjast að meira eða
minna leyti á reynslu þjóðanna.
Þvi má lullyrða, að um leið og i
þessu boðorði felst einhver
bjartasti og stærsti sigur hinna
vinnandi stétta í veröld og sögu
mannkyns, þá er hér einnig um að
ræða eitt hið merkasta spor til
menningar og eflingar andlegu
lifi, sem stigið hefur verið á
framaferli mannsins. Þaö mætti
þvi svara spurningu þeirri, sem
er fyrirsögn þessarar hug-
leiðingar með orðunum: Allt að
sjöunda hluta skátastarfs ætti að
helga hugleiðslu og bæn, trúarat-
höfnum.
En þá kemur annað til greina.
Og þar vandast málið. Hvað er að
helga? Hvað er trúarathöfn?
Ileilagur þýðir frátckinn i
ákveönum tilgangi.
Trúarathöfn á að vera frátekin
helgistund, guðsþjónusta eftir
sérstöku l'ormi eftir sérstökum
reglum og siðum, innan sérstakra
vébanda.
En þá verður sú hætta á
leiðinni, að umbúðirnar skyggi á
kjarnann. Og formið gelur orðið
innantóm og misjafnlega falleg
skel, sem enga perlu geymir.
Trúarathöl'n, sem er orðin
staðnað form og kaldur vani er
tilgangslitil i sjálfu sér. Þó getur
það verið einum heilagt, sem
öðrum er ekki neitt. Það er þvi
vandi að dæma venju, einkum
helgivenju alda og kynslóða úr
leik.
Hér vil ég þvi gefa ofurlitla
uppskriít, sem bendir i átt til
þess, sem skátar þurfa að hugsa
um og hugsa fyrir ef þeir vilja
skapa sér eða eignast helgistund
og iðka trúarathöfn.
Það er þá fyrst, að samkvæmt
eðli sinu er skátastarfsemin
byggð upp til að efla siðgæðis-
þroska sinna félaga og efla og
auðga þeirra persónuleika. En til
þess er göfgun tiúaililfinningar
algjiir nauösyn.
Göl'gun trúartilfinningar er likt
og ræktun viðkvæmra blóma. Þar
þarf bæði nærgætni, umhyggju,
vernd og aðgát i nærveru sálar.
Trúarathöfn á að vera leit að
hinu lagra, gúöa.sanna og rctta,
lcil aö (iuöi i alheimsgeimi og
Guði I sjálfum sér.
Þar cr anömvkt, lolning og til-
bciösla algjörlega nauðsynlegir
þættir til starfa i sál og athöfn.
Samræming þessara þátta
hefur öldum saman verið kallað
guðsótti á islenzku, en það er orð,
sem er að vissu leyti rangt, gefur
ranga hugmynd. Þar er ekki um
ótta að ræða, heldur hitt, að
nálgast hið heilaga
, með,,beygðum knjám og bænar-
staf” svo að notað sé orðatiltæki
viturs skálds.
Guösást væri miklu betra orð,
en guðsótti yfir sama hugtak, þótt
hvorugt nái þvi að öllu. Við
nálgumst það, sem við elskum
með lotningu, aðdáun og undrun
þess, sem ekkert á dýrmætara.
Til þessa og yfirleitt til að njóta
helgi og og skapa helgidóm.til að
finna nálægð hins heilaga,skynja
áhrif þess, þarf kyrrö, liljóöan
Iriö.lcgiirö og þögn.
Viðkvæmur gróður vex ekki i
stormi og á berangri. Eins er með
himingróður mannssálar. Hann
þarf skjól og vernd, sólskin og
döggvar orða og tóna, en umfram
allt barnslega undrun og frið ljóss
og hita, eða rökkurs i hlýju rúmi.
Og þar þarf allt að vera innan
vissra vébanda, svo að ekkert
komi óþægilega og verki sundur-
tætandi, heldur sameinandi, frið-
andi.
Hins vegar skiptir minna með
staðinn. Auðvitað á að vera bezt
séð fyrir öllu sliku i kirkju. En
eins gæti orðið helgistaður i
fjallshlið, hvammi, rjóðri, holti
eða tré, hraun eða hafið.
Og svo má slik stund ckki vcra
liiiig fyrir unga leitendur. ,,Eitt
augnablik, helgað af himinsins
náð oss hefja til farsældar má.”
Of löng trúarathöfn getur verkað
alveg neikvætt. Hálftimi gæti
verið alveg hámark. En samt fer
þetta eftir aðstæðum hverju sinni.
Sjö til tiu minútur ætti að vera
ágætt að morgni eða kvöldi.
Og þá er siðast að minnast á
efni slikrar athafnar fyrir unga
skáta, ungt fólk. Það verður að
velja efnið eftir aldri fólksins sem
athölnin er helguð.
Ein slutt bæn.sem gæti verið
Faðir vor og fallegt vers er sjálf-
sagt, sömuleiðis söngur eftir
ástæðum eða aðeins túnlist og
þögn, liljúö bæn.Ræða má aðeins
vera ávarp i samtalsformi,
örstutt og aldrci fræðileg, nema
sé verið að svara spurningum.
Stutt hnitmiðuð smásaga sögð
eða lesin eðlilega á einfaldan
hátt, er oftast betri en predikun.
Kannske má þá fylgja sögunni
stutt skýring sem sýnir tilgang
hennar, undirstrikar efnið.
Þetta er þá svarið. Og i stuttu
máli að lokum yfirlit.
Trúarathafnir skáta ættu að
vera nokkurn veginn sjöundi hluti
starfsinsi kirkju eða utan eftir at-
vikum. Þar þarf að rikja þögul
liclgi, kyrrö, friöur, þögn. Fegurö
og cinföld form ættu að vera
vébönd trúarathafnar. Og hún
þarf að vera stutt, bnitmiðuö og
án allrar hégómlegrar tilætlunar
semi.
SA STOKIER
ALDUl'IOF STÓR í
IGNIS
FRYSTIKISTUNA
RAFTORG S Mi: 26660
RAFIÐJAN S Mi: 19294