Tíminn - 30.09.1972, Blaðsíða 9

Laugardagur :tO. september 1972
TÍMINN
Hér sjást myndirnar eins og þær leggja sig. Myndin af glfmumönnunum innst f horninu er fullgerð, en
hinar verða væntanlega kláraðarnúna um helgina. ( Ljósmynd: Þorkell Bjarnason)
ÍSLENDINGAR SKRÁ SÖGU SÍNA
Í LAGMYNDUM Á BYGGINGAR AÐ
HÆTTI GRIKKJA OG RÓMVERJA
Stp—Reykjavik
— Listaverkið tekur sig mjög
vel út séð ofan frá aðalveginum,
hvað þá frá hlaðinu á mennta-
skólanum. Fuilgert verður það
áreiðanlega stórglæsilegt, —
sagði Þorkell Bjarnason á
Laugarvatni.
Það, sem hér er um að ræða, er
myndskreyting, sem mynd-
höggvarinn Ragnar Kjartansson
vinnur að um þessar mundir, á
menntaskólanum á Laugarvatni.
Er það austurhlið nýrrar álmu
menntaskólans, þar sem eiga að
vera skólastofur, rannsóknar-
stofur o.fl., sem Ragnar er að
skreyta.
Skreyting skólabyggingarinnar
er i samræmi við lög, sem sam-
þykkt voru fyrir 5 árum. í 10.
grein i lögum nr. 49 frá 1967,
segir: „Menntamálaráðuneytið
geturað fenginni umsögn sveitar-
stjórnar ákveðið listskreytingu
skólamannvirkja, og telst
kostnaður, sem af þvi leiðir, til
stofnkostnaðar. Má verja i þessu
skyni fjárhæðí sem nemur allt að
tveimur prósentum af áætluðum
stofnkostnaði skólamannvirkis
miðað við reglur byggingardeild,
þó aldrei hærri fjárhæð en
500.000.00 krónur til hvers ein-
staks skóla, að viðbættri hækkun
skv. byggingavisitölu skv. 8.
grein”.
Auk Ragnars vinna um þessar
mundir við skreytingu skóla-
bygginga samkvæmt áðurnefndri
lagagr. listmálararmr Jón Gunn-
ar Árnason, Bragi Asgeirsson og
Hringur JóhannessSr Jón Gunnar
um myndskreytingu Hrafnalækj-
arskóla i Aðaldal i Suður-Þing-
eyjarsýslu, Bragi skólann að
Þelamörk i Eyjafirði og Hringur
gagnfræðaskólann á Húsavik.
Fréttamaður haföi samband
við Ragnar austur á Laugarvatni
og innti hann nánar eftir þvi verk-
efni. sem hann er að vinna að
þarna austur frá:
—Hve langt er siðan þú byrjaðir
á þessu verki?
—Það er um vika siðan ég byrj-
aði á myndunum á Laugarvatni,
en þetta hófst þannig, að teiknar-
ar hússins höfðu samband við mig
i fyrrahaust, en þeir eru Birgir
Breiðdal og Hreggviður Stefáns-
son, og báðu mig að gera
teikningar eða tillögur. Komum
við okkur saman um, að þetta
ætti að vera táknrænt fyrir æsku-
lýðsmenntasetur og mottóið fyrir
listaverkinu skyldi vera „Æskan
og lifið”. Ég gerði svo allmargar
tillögur og úr þeim voru valdar
fimm.
— Hvað sýna svo þessar mynd-
ir?
— Mynd númer eitt, sem er
næst gamla skólahúsinu, er is-
lenzka gliman, sem er um leið
þjóðartáknið, sérstaða íslands
Mynd nr. 2 er nemandinn, þar
sem hann situr einn yfir náms-
bókum sinum. Þriðja myndin er
hópleikurinn. þ.e. hóptilfinning,
sem skólaæskan þarf að haía.
Númer fjögur er myndhöggvari,
það er tákn fyrir list og menn-
ingu. Fimmta og siðasta myndin
sýr^ir útreiðartúr, tákn fyrir is-
lenzku sveitina.
— Hvað eru þetta stórir fletir,
sem myndirnar eru á?
— Þeir eru þrir metrar á hæð og
fjórir og hálfur á breidd.
Myndirnar koma á gluggalausan
vegg, sem sérstaklega var teikn-
aður með tilliti til væntanlegrar
myndskreytingar af tveimur
áðurnefndum arkitektum. Lengd
veggsins er um 27 m og er hann
hólfaður niður i fleti með súlum,
og breiðum þakkanti.
— Hvernig er svo gerð þessara
mynda?
— Við múrum þær inn í vegg-
inn, þannig að þær koma fram
upphleyptar. Þessi gerð mynda
er kölluö „relief” á ensku, en við
köllum þær rismyndir (áður lág-
myndir). Þetta var það, sem þeir
skreyttu með sin stærri hús,
Grikkir og Rómverjar, sýndu þar
sögu sina i myndum.
— Eru dæmi til þess, að þetta
hafi verið gert hér áður?
— Já, það var gert á burstinni
við gamla aðalinnganginn á
'Landspitalanum 1927 og á
Austurbæjarbarnaskólanum 1930.
Þetta hefur reynzt ákaflega vel
og sér ekkert á þessum myndum
ennþá. Það var Asmundur
Sveinsson, sem gerði þessar
myndir á Austurbæjarskólanum,
Miðdal á !||
Listamaöurinn stendur vigreifur undir mynd af einu eftirlætisviöfangsefni sinu, hestum.
en Guðmundur frá
Landspitalanum.
— Notarðu liti i þessar myndir á
Laugarvatni?
— Eg nota kannski liti til blæ-
brigða aðeins til þess að sam-
ræma þær, ef þær höggva sig of
mikið út i lit, þegar húsið hefur
verið málað. En það verður ekki
gert l'yrr en næsta sumar.
—Hve langt ertu kominn með
myndirnar?
— Ein myndin er alveg búin, og
það er sem óðast að koma einhver
svipur á hinar. Býzt ég við að
klára þær núna um helgina.
Þannig var, að ég gerði fyrst
módel niðri á vinnustofu minni i
fyrravetur i stærðinni 1:20 af hús-
hliðinni allri og fullkláraðri þar
myndirnar i þessu smækkaða
„formati”, svo að ég hef getað
unnið mjög beint og áhyggjulitið
út frá þeim hér.
— Hverjir hafa nú á seinni ár-
um fengizt við rismyndagerð?
hér á landi?
— Ja, ég man i svipinn aðeins
eftir Sigurjóni Ólafssyni. Hann
gerði stórt verk á stöðvar-
bygginguna við Búrfell, en sá
still, sem hann notar þar, er
meira „dekorativ”, en sá sem hér
er um að ræða.
—Þú hefur nýlokið við að
gera rismyndir i anddyri nýja
félagsheimilisins i Grindavik.
— Já, en þar nota ég meira liti
og allt annað efni, þ.e. steinleir.
Þær gerði ég á vinnustofunni hjá
mér, brenndi þær og limdi þær
siðan upp. Bæði myndir minar
hér og i Grindavik eru „figúra-
tivar” en ekki abstrakt.
— Hvað viltu svo að lokum
segjaum þá lagagrein, sem sam-
þykkt var fyrir nokkrum árum, er
heimilar, að ákveðnu hlutfalli af
heildarkostnaði opinberra bygg-
inga sé varið til skreytinga á
þeim?
— Þess er að vænta, að þetta sé
upphafið að einhverjum hlut, sem
getur orðið mjög skemmtiíegur
hér á landi. Þetta er tækifæri
fyrir myndalistamenn almennt
að fá að spreyta sig á
monumental skreytingum í sam-
ráði við arkitekta.

1111
III
lllíli
hll;
llill
WSM
iliiiiilií
iliillll
iiiiÍ'Í'i
Plí
llllllÍltliil