Tíminn - 08.11.1972, Blaðsíða 8
8
TÍMINN
Miftvikudagur 8. nóvember 1972
Þaó var tekið til fótanna, ,svo náttklæðnaðurinn ætlaði i sundur a6
Milli dansa var fariðá barinn, þarscm afgreitt var gos ogsælgæti. Sterkari vörur voru bannaðar.
ástæöuna fyrir þvi sóum við fljótt
þegar inn i danssalinn var komið.
þá blöstu við okkur berar tær
niðurundan röndóttum nátt-
buxnaskálmum og litrikum nátt-
kjólum. Fólkið, sem þarna var
saman komið,var allt um eða yfir
tvitugt og eins litskrúðugan og
jafnframt fáklæddan hóp höfðum
við aldrei augum litið á dansleik
fyrr.
1 danssalnum hafði öllum
borðum og stólum verið rutt til
hliðar, en hver samkomugestur
hafði meðferðis púða, sem hann
sat á á gólfinu milli dansa og
þegar skemmtiatriði fóru fram.
Þarna ægði saman náttfötum af
öllum gerðum og litum. — þó
höfðu þau gömlu röndóttu sýni-
lega vinninginn. Náttkjólar, allt
frá mini i maxi, prýddu ýtur- >
vaxnar yngismeyjar, og þar á
milli mátti sjá allt frá Baby-doll
náttfötum i gamla náttserki með
tilheyrandi nátthúfum. 1 þessum
skrúða dansaði unga fólkið i takt
við trommu og harmóniku,en þeir,
sem stjórnuðu þeim hljóðfærum,
stungu i stúf við gestina þvi þeir
voru klæddir i ósköp venjuleg föt.
Þarna var dansað skottfs og polki
og einnig allra nýjustu dansarnir,
og notaði hver sinn takt i
dansinum án þess að blikna né
blána.
Enginn feiminn í
náttfötunum
Meðan við dvöldum þarna til að
virða fyrir okkur þetta káta fólk,
var sýnt leikrit, sem einhverjir úr
félaginu settu á svið og léku.
Farið var i leiki, rabbað saman
um áhugamál og dansað meðan
Til að fá inngöngu á ballið urðu samkomugestir að koma á náttklæðunum, hvcrnig svo sem þau litu út.
að beru tærnar gátu tekið við.
Okkur varð það á að bera þennan
hóp saman við þann, sem við
Veggirnir i danssalnum voru „skre;
brjóstahöldum og öðrum innanklæöa
Slundum urðu berar tærnar fyrir óþægilegu hnjaski, þvi að suinir
báru skó á l'ótuniim.
„D a n s I e i k u r í
Templarahöllinni á föstu-
dagskvöldið...klæðnaður,
náttföt". Þanniq hlióðaði
auglýsing, sem kom fyrir
okkaraugu i vikunni og var
frá Ungtemplarafélaginu
Hrönn i Reykjavík. Okkur
þótti tilvalið að bregða
okkur á staðinn og sjá með
eigin augum dansleik, þar
sem krafizt væri klæðnaöar
af þessari tegund, og taka
myndir af samkomu-
gestum i skrúðanum.
Þegar við komum i Templara-
höllina seint á föstudagskvöldið
glumdi á móti okkur söngur og
hljóðfærasláttur og var strax á
öllu að heyra að þarna réði gleðin
rikjum. Hinn hefðbundni hæla-
sláttur, sem heyrist á öllum dans-
stöðum, var þó ekki þarna, en