Tíminn - 30.10.1973, Side 4
4
TÍMINN
Þriöjudagur 30. október 1973
Hvenær fóru
ménn að
nota gaffla?
Það er ekki vitað nákvæmlega
með vissu hvenær fólk fór fyrst
að borða mat sinn með gaffli.
Viðvitum auðvitað að jafnvel á
steinöld þá bjuggu menn sér
til nokkurskonar hnifa, til að
skera niður bráðina og til
fleiri nota. Sjálfsagt hafa
fyrstu skeiðarnar verið skelj-
ar, og þegar bezt lét voru þær
festar á einhvern staut eöa
skaft.Liklega voru fyrirrennar-
ar gafflanna forkar til að veiða
fiska með. Elzti gaffall, sem
fundizt hefur, var tviarma
forkur, sem sýnilega hefur verið
notað við matargerð, bæði til
þess að snúa kjöti, er steikt var
við eld, og einstil að stinga i
kjötið og halda þvi föstu, þegar
það var skorið niður.
A 11. öld var fint fólk Feneyjum
farið að nota gafíla við matborö,
og við hirð Karls V i Frakklandi
voru einnig notaöir gafflar, en
aðallega til að stinga i matinn á
stórum fötum og trogum, en
ekki þannig að hver maður hefði
sinn gaffal. Það var ekki fyrr,
en á 17. öld, að fór að tiðkast i
Bretlandi og viðar i Evrópu sú
notkun á göfflum, sem við
þekkjum nú til dags.
Nú mega
flugvélaræningjar
fara að vara sig!
Frá Sydney i Astraliu höfum við
frétt, að fundnar hafi verið upp
sérstakar byssukúlur úr
nylon-efni til að skjóta á árásar-
menn i flugvélum. Þessar kúlur
eru 1.8 sentimetra langar og i
lögun likt og varalitur, og má
skjóta þeim úr venjulegum
skammbyssum. Uppfinningar-
maður heitir Robert Eyles.
Hann er ekki sérfræðingur i
þessum efnum heldur er hann
vörubilstjóri en segist hafa mik
ið hugsað þessi mál. Það, sem
það að þær falla máttlaust niður
hætta er á að þær setji gat á
flugvélina i háloftunum og
sprengi þá allt i loft upp, en það
er mesta hættan með venjuleg-
ar byssukúlur, og þvi reyna
verðir i flugvélum i lengstu lög
að komast hjá þvi, að þurfa að
skjóta úr byssu, þegar flugvél er
á lofti. Robert Eyles segir, að
þessi nylon-kúla geti stoppað
árásarmann á 18 metra færi eða
styttra svo að hægt verði að
yfirbuga hann, en eigi ekki að
gera neitt alvarlegt tjón i flug-
vélum. og það er aðalkosturinn
við uppfinninguna segir hann.
Nú nýlega hefur þessi hugmynd
verið sett i keppni, þar sem
bezta uppfinningin fær 5000
ástralska dollara.
a Mamma er
n aldeilis hrifin
Það er engin furða, þó að apa-
mamman á þessari mynd sé
stolt, þvi að hún er fyrsta gorill-
an i dýragarðinum i Nurnberg,
sem eignast hefur afkvæmi.
Mamman heitir Delphi, en
barnið hefur enn ekki hlotið
nafn. Apabarnið er hárlaust að
kalla, rétt eins og litið manns-
barn, en áður en langt liöui;
verður það trúlega orðið rétt
eins loðið og móðirin.
Ein af mörgum,
sem kepptu
Wenche Steen var á siðasta ári
kjörin Ungfrú töfrandi i fegurð-
arsamkeppni, sem fram fór i
Thailandi, en þangað fór hún
sem fulltrúi Noregs i keppninni.
Ungfrú Steen hefur tekið þátt i
fegurðarsamkeppni oftar en i
Thailandi, þvi hún keppti einnig
um titilinn Ungfrú Táningur,
eða Miss Teenage International
fyrir nokkru. Þá tók hún lika
þátt i fegurðarsamkeppni á
Spáni, sem fulltrúi Noregs, en
ekki vitum við.hvaða keppni það
var, þvi hún mun ekki hafa ver-
ið eins merkileg og Miss World-
keppnin, eða Miss Universe,
sem þekktastar eru. Wenche
Steen er frá Osló, og hún segist
elska sjefferhunda og svo auð-
vitað bláa Dadsun-sportbilinn
sinn.
— Ég kem honum ekki i rúmið^ef
ég spila ekki af honum fötin.
O:
n,
— 1 hvert sinn, sem svona stjarna
dettur niður, deyr einhver — ef
stjarnan hittir á.
DENNI
DÆMALAUSI
sundur
Furðulegt, og við
aðeins einn ismola i