Tíminn - 17.07.1974, Blaðsíða 8

8
TÍMINN
Miðvikudagur 17. júll 1974.
Miðvikudagur 17. júlí 1974.
TÍMINN
9
i\u geroist pao samtlmis klukkan átta, að árverðir létu til sln heyra. Akureyringurinn Kristján Marlnös-
son vakti slna menn með lúðurhljóm.
Þaðer biðröðin við pósthúsið, sem er hérna næst okkur, þvi að auðvitað er starfandi pósthús þarna. Slm
stöðin er ekki búin að opna ennþá, svo að það er ekki von, að um neina biðröð sé að ræða, en það átti
eftir að breytast. Slöan kemur minjagripaverzlun, og þar var mikiö um að vera.
Matarbirgðirnar eru sameigin-
iegar og skammtaöar til
flokkanna að vild. Við náðum ekki
i brytann, sem kominn var i
bæinn, en okkur var tjáð, að af
mat þyrfti áreiöanlega 60 tonn i
heildina, þessa viku sem mótiö
stendur, og 12 tonnum af mjólk
veröur ekið frá Mjólkursam-
sölunni austur. Það er ekki að
furöa, þótt sumum finnist erfitt
að koma vistunum heim á
svæðið!
Gæzlufólkið var fjölmennt
nokkuð, viö hittum og töluðum viö
fjögur úr Kópum i Kópavogi. Það
var einn úr þeirra hópi, sem átti
að lemja i bjölluna klukkan 8.
Fljótlega vakti athygli okkar
kerlingarllkneski gifurlegt,
kallað Rauðsokkan, frenja
mikilúðleg og gein of allt svæðið
Það eru alltaf að myndast biðraðir,. Þessi er hjá dagskrárstjórninni, og þarna eru þátttakendur
leikjanna að ná I upplýsingar.
Um það leyti, sem við lögöum af stað, en þá var fariö að Ilða aö hádegi, hafði sólskinið aldeilis náð sér á
strik. Sumir voru farnir að busla I baðvikinni I vatninu, og aörir komnir út I bátana, sem þar eru við
bryggju og á ströndinni. Að skátasið er fyllsta öryggis gætt.
NÚ SKUNDUM VIÐ
Á SKÁTAMÓT...
Landsmót skáta að Úlfljótsvatni 1974
Tímamyndir: G.E.
tsfirzku stúlkurnar hylla islenzka fánann, meðan hann er dreginn að húni á tjaldbúöasvæöi þeirra.
Radióskátun er viöhöfð á landsmóti I fyrsta sinni þarna, og kallmerkið er TF 2SS. Þaö var fjölmenm I
tjöldum radióamatöranna Þarna eru norskir strákar að fylgjast meö þvl, sem Lárus Garðarsson fær út
úr tækjunum.
Morgunsnyrtingin er auöveld I sérstökum, þar til gerðum vöskum með fyrirtaks krönum, og hressandi
að finna Iskalt vatnið hrekja stirurnar úr augunum.
Akureyrsku stúlkurnar eru allar komnar I nýja búninginn, sem veriö er aö taka upp, en það vakti athygli okkar, aö enn er talsvert ósamræmi I búningum. Þess
gætti ekki hjá Akureyrarstúlkunum, og við erum ekki I neinum vafa um, aðþaðhefur ekki veriö margt. sem hægt hefur verið að setja út á umgengnina I tjöldunum
hjá þessum rösklegu stúlkum.
Kópurinn Jón Þröstur Hauksson
lamdi tiu högg I bjölluna þá hina
miklu, er á staðinn hafði veriö
flutt. Hrundi nokkur mold innan
úr klukkunni við fyrsta högg, en
eftir það barst hljómurinn yfir
svæðið. Eftir á harðneituðu menn
þvi yfirleitt að hafa vaknað við
bjölluna.
Akureyrsku stúlkurnar voru
komnar á stjá.þegar við komum,
og teknar til við að malla mat.
Fyrir þeim var Sigrón Þóris-
dóttir, og hún kvað matinn svo
sem ágætan, en hann mætti vera
meiri. Þær eru 98 Akureyrar-
stúlkurnar þarna á mótinu.
Þegar við nálguöumst búðir skát-
anna viö Úlfljótsvatn um klukkan
hálf átta að morgni mánudagsins,
sem var fyrsti morgunn mótsins,
voru húðirnar að heita mátti I
fasta svefni. Þeir örfáu, sem viö
sáum á kreiki, voru þeir, sem
höföu gæzlu búðanna með hönd-
um. -JK-
Þær heita Bára, Júllana og Guðrún, og það er enginn efi á þvl, að þær
hafa lyst á skyrinu, þegar þær eru búnar aðkoma þvialla leiö!
Þetta er biöröðin fyrir utan simstöðina, og það er hér, eins og annars
staðar, margir, sem þurfa að tala, og helzti einu.