Tíminn - 31.07.1975, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
Fimmtudagur 31. júli 1975.
Höfundur: David Morrell
Blóðugur
hildarleikur
83
slæm. Reykurinn var nú svo dreifður, að ógerlegt var að
sjá hvert hann stefndi. Auk þess sljóvgaði reykurinn
lyktarskyn hans. Hann gat ekki lengur þefað uppi reykj-
arslóðina. Kyndillinn var að brenna út í röku loftinu. Nú
var aðeins eftir veiklulega flöktandi skar. Síðasta úr-
ræðið var gamall barnaleikur. Hann vætti vísifingur i
munni sér og hélt honum fyrir sínu hvoru opinu svolitla
stund. Hann fann svala goluna leika of urveikt um f ingur
sinn í hægra opinu. Hann hélt því inn eftir þessari leið —
ofurlítið hikandi. Stundum varð hann að troðast áfram
og oft munaði minnstu að hann festist. Sífellt varð
skararljósið daufara í röku loftinu. Enn einu sinni deild-
ust göngin í tvennt. Rambó óskaði þess að hann væri með
kaðal eða snæri til að geta rakið sig til baka ef hann villt-
ist.
Auðvitað, hugsaði hann með sjálfum sér. Vantar þig
ekki vasaljós líka? Hvað um áttavita? Hvers vegna
skreppur þú ekki í næstu ferðavörubúð og kaupir það
nauðsynlegasta?
Hvers vegna hætti ég ekki þessari ótímabæru fyndni?
Aftur virtist golan leita inn í hægra op gangnanna.
Fljótlega mundi hann ekki hvernig hann var kominn
þangað sem hann var. Göngin urðu sífellt f lóknari. Eilíf-
arbeygjurog krókar. Ennfleiri ranghalar. Beinagrindin
var í draumkenndri og ruglingslegri fjarlægð að baki
hans. Þegar hann fór að íhuga að snúa við og feta sig til
baka varð honum loks Ijóst, að hann var rammvilltur og
gat ekki snúið 'aftur. Raunar vildi hann ekki snúa við
strax. Þetta var aðeins hugdetta. Þó hefði hann kosið að
eiga þess kost ef golan hætti að vísa honum veg. Hún var
tæpast merkjanleg. Hann velti þvi fyrir sér hvort hann
hefði gengið fram hjá einhverri sprungunni, þar sem
húnstreymdi útá ný. Hann fylltistótta. Svo gæti fariðað
hann eigraði um í þessum ranghölum þar til hann létist
úr hungri og máttleysi rétt eins og maðurinn, sem unnið
hafði i námunni.
Skelf ingin hefði heltekið hann ef hann hefði ekki heyrt
suðið. I fyrstu hélt hann að þetta væru hermennirnir á
hælum sér. En hvernig gætu þeir fundið hann í þessum
ranghölum og rökkurdimmu? Svo greindi hann að þetta
f jarlæga hljóð var rennandi vatn. Áður en hann vissi af,
var hann tekinn að hraða sér í átt að þessu hljóði sem
hann mátti. Loksins skynjaði hann ákveðið takmark.
Hann þrengdi sér áfram milli þröngra veggjanna og
staði inn í myrkrið. Skyndilega heyrði hann hljóðið ekki
lengur og var aftur orðinn einn. Hann hægði á för sinni
og nam loks staðar, hallaði sér upp að veggnum, vonlaus.
Hann hafði alls ekki heyrt vatnsnið. Það var ímyndun
ein. Þó var hljóðið svo raunverulegt. Hann trúði
því ekki, að imyndunin gæri leikið svo gersamlega á sig.
Hvað var þá orðið af hljóðinu? Ef það var svona raun-
verulegt og sannfærandi — hvað var þá orðið af því?
Allt i einu rann upp fyrir honum Ijós: Falinn gangur.
Ákafi hans að komast að uppsprettu hljóðsins varð til
þess, að hann gleymdi að athuga önnur op í sprungunni.
Þá var að snúa við og leita. Það gerði hann og heyrði
skömmu síðar hljóðið á ný. Hann fann opið. Það var falið
bak við svolítið útskot. Rambo þrengdi sér þarna inn.
Hann nálgaðist upptök hljóðsins, sem hækkaði stöðugt í
eyrum hans. Loks var það orðið ærandi hávaði. Kyndil-
Ijósið var að deyja út þegar hann kom að syllu. Þar end-
aði opið. Langt fyrir neðan rann vatnsstraumurinn ið-
andi gegnum holu í klettinum, rann með öskrandi hávaða
inn göngin og svo á brott undir syllu. Þarna hlaut golan
að leita út. Það reyndist þó rangt ályktað. Þegar hann
gáði betur, sá hann að vatnið f reyddi á syllunni. Þar var
ekkert op til að hleypa lofti í gegn. Þó fann hann nú
greinilega fyrir golunni. Einhvers staðar nærri hlaut að
vera op. Það snarkaði í daufri týru kyndilsins. Rambo
leit í kringum sig örvæntingarfullur. Hann reyndi að
festa sér í minni lögun syllunnar, en í því lognaðist
kyndilljósið út af. Nú stóð hann í myrkrinu. En þetta
myrkur var svartara og þéttara en nokkurt myrkur, sem
hann hafði kynnzt. Vatnsniðurinn jók enn á kyngimögn-
uð áhrif myrkursins. Hann varð að þreifa sig áfram að
ýtrustu gætni. Annars gæti hann hæglega hrapað niður í
vatnsf lauminn. Rambo var spenntur og órólegur. Hann
beið þess að eugu sín aðlöguðust myrkrinu. En hann
vandist því alls ekki. Þá varð hann óstöðugur á fótunum,
hann svimaði og varð loks að skríða á f jórum fótum.
Hann stef ndi að brún syllunnar, sem hann sá rétt í þann
mund er Ijósið lognaðist út af. En til að þrengja sér á-
fram síðasta spölinn varð hann að skríða marflatur.
Grjótið var óslétt. Hann reif fötin, rispaði sig og grjótið
rakst í aum rif beinin og nístandi sársaukinn æddi um lík-
ama hans svo hann stundi þungt eins og dauðsært dýr.
Loks öskraði hann upp yfir sig. En það var ekki aðeins
vegna rif janna. Þegar hann þrengdi sér áfram i blindni
að útskoti, þar sem hann gat lyft höfði, þá teygði hann
f ram höndina til að klóra sig áf ram en snerti þá eitthvað
þykkt og mjúkt. Svolítill dropi af votum saur féll á háls
hans. Eitthvað beit hann í þumalf ingurinn og þaut upp
BHum
Dreki stekkur með
stúlkuna frá U
brennandi húsinu.fó

FIMMTUDAGUR
31. júli
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og for-
ustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Silja Aðalsteinsdóttir
les söguna „Sverrir vill ekki
fara heim” eftir Olgu Wik-
ström (10). Tilkynningar kl.
9.30. Létt lög milli atriða.
Við sjóinnkl. 10.25: Ingólfur
Stefánsson ræðir við
Tryggva Gunnarsson skip-
stjóra frá Vopnafirði.
Morguntónleikarkl. 11: Sin-
fóniuhljómsveit Lundúna
leikur Forleik eftir Georges
Auric/ Boyd Neel strengja-
sveitin leikur Capriol svlt-
una eftir Peter Warlock/
Flladelfiu hljömsveitin leik-
ur „Vocalise” op. 34 nr. 14
eftir Rachmaninoff/ Eu-
gene List og Eastman-Ro-
chester Sinfónluhljómsveit-
in leika Pianókonsert 1
F-dúr eftir George Gersh-
win.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 A frivaktinni. Margrét
Guðmundsdóttir kynnir
óskalög sjómanna.
14.30 Miðdegissagan : ,t
Rauðárdalnum’ eftir Jóhann
Magnús Bjarnason. örn
Eiðsson les (3).
15.00 Miðdegistónleikar. Fil-
harmoniuoktettinn I Berlln
leikur Oktett I F-dúr op. 166
eftir Schubert.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir). Tón-
leikar.
16.40 Litli barnatiminn. Mar-
grét Gunnarsdóttir sér um
þáttinn.
17.00 Tónleikar.
17.30 „Sýslað I baslinu” eftir
Jón frá Pálmholti. Höfund-
ur les (8).
18.00 Tónleikar. Tilkynning-
ar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Þættir úr jarðfræði ís-
lands. Guttormur Sigbjarn-
arson jarðfræðingur talar
um loftslag og jökla.
20.00 Einsöngur i útvarpssal.
Guðmundur Jónsson kynnir
lög eftir vestur-islenzk tón-
skáld: Gunnstein Eyjólfs-
son og Jón Friðfinnsson.
Ólafur Vignir Albertsson
leikur á pianó.
20.25 Framhaldsleikritið:
„Aftöku frestað” eftir
Michael Gilbert. Fimmti
þáttur. Þýðandi: Asthildur
Egilson. Leikstjóri:
Gisli Aðfreðsson. Persónur
og leikendur: Bridget/
Anna Kristin Arngrimsdótt-
ir. Harbord/ Ævar R. Kvar-
an. Tarragon/ Arni
Tryggvason. Aðstoðarlög-
reglustjórinn/ Róbert Arn-
finnsson. Lacey yfirlög-
regluþjónn/ Gunnar
Eyjólfsson. Beeding/ Helgi
Skúlason. Harry Gordon/
Hákon Waage. Aðrir leik-
endur: Karl Guðmundsson,
Flosi Ólafsson, Bjarni
Steingrimsson, Nina
Sveinsdóttir og Bessi
Bjarnason.
21.00 Pianókvartett I h-moll
op. 3 eftir Mendelssohn.Eva
Ander, Rudolf Ulbrick,
Joacim Schindler og Ernst
Ludwig Hammer leika.
21.30 Skáldkonan frá Akur-
eyjum.Lúðvik Kristjánsson
rithöfundur flytur erindi um
Júliönu Jónsdóttur, sem gaf
út ljóðabók fyrst Islenzkra
kvenna.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöldsag-
an: „Knut Hamsun lýsir
sjálfum sér”. Martin Be-
heim-Schwarzbach tók
saman. Jökull Jakobsáon
les þýðingu sina (12).
22.35 Ungir pianósnillingar.
Þrettándi þáttur: Antonio
Barbosa. Halldór Haralds-
son kynhir.
23.25 Fréttir I stuttu máli.